Skocz do zawartości
  • PODCASTY.jpg

psycholog Rafał Marcin Olszak

Administrator
  • Zawartość

    1189
  • Rejestracja

  • Ostatnio

  • Wygrane dni

    117

Wszystko napisane przez psycholog Rafał Marcin Olszak

  1. @Okruch Szanowna Pani, na podstawie wyrywkowych informacji podanych na forum i bez przeprowadzenia dokładnej rozmowy diagnostycznej trudno odpowiedzieć na Pani pytanie. Ze względu na charakter dolegliwości zalecałbym kontakt co najmniej z lekarzem internistą, ale może Pani także bez skierowania od razu umówić się z lekarzem psychiatrą, który też może skierować na podstawowe badania. W następnej kolejności warto również porozmawiać z psychoterapeutą. Ze względu na ilość, szkodliwość i dokuczliwość opisywanych dolegliwości radziłbym kontakt ze specjalistą niezwłocznie.
  2. @Nowa84 Szanowna Pani, być może w kontakcie z partnerem potrzebna jest większa doza asertywności. Jeśli podejrzewa Pani, iż doświadcza w relacji przemocy psychicznej ze strony partnera (nie znam wersji drugiej strony, ale może mieć Pani rację), proszę rozważyć kontakt z Niebieską Linią: http://www.niebieskalinia.pl/
  3. @elwira.gesing@op.pl Szanowna Pani, opisuje Pani szereg niepokojących zmian w zachowaniu partnera. Bez rzetelnej diagnostyki trudno orzec, co jest ich przyczyną. Warto podsunąć partnerowi pomysł, by porozmawiał na ten temat z kimś do tego przygotowanym – przynajmniej z lekarzem rodzinnym, ale lepiej z psychoterapeutą lub lekarzem psychiatrą. Można by wówczas ustalić, w czym tkwi problem i co partner może zrobić, by poprawić swoje samopoczucie, ograniczyć liczbę spięć i tak dalej. Proszę jednak pamiętać również o sobie. Jeśli doświadcza Pani przemocy ze strony partnera, i potrzebuje porady bezpośrednio z tym zagadnieniem związanej, proszę rozważyć kontakt z Niebieską Linią: http://www.niebieskalinia.pl/
  4. Szanowna Pani, ma Pani prawo mówić „nie” dla pewnych praktyk w sferze intymnej. Jeśli partner stosuje szantaż emocjonalny lub inne formy nacisku, by to wymóc, prawdopodobnie dochodzi wręcz do przemocy seksualnej. Radziłbym sprawę skonsultować ze specjalistami w tej dziedzinie, dzwoniąc na numer „Niebieska Linia” 800-12-00-02
  5. @kacperk1505 Szanowny Panie, doświadczanie myśli samobójczych może być skutkiem m.in. depresji. Proszę nie podejmować żadnych drastycznych kroków, lecz niezwłocznie skorzystać ze specjalistycznej pomocy. Może Pan bez skierowania udać się do lekarza psychiatry, który zaleci odpowiednie formy leczenia. Może Pan też dodatkowo w międzyczasie (np. czekają na termin wizyty) korzystać z telefonów zaufania i wsparcia; niektóre podane są tutaj https://ocalsiebie.pl/szybka-pomoc/ W razie nasilenia się myśli samobójczych i pojawienia się chęci wyrządzenia sobie krzywdy lub targnięcia się na swoje życie może Pan także zadzwonić pod numer alarmowy 112 by niezwłocznie uzyskać pomoc medyczną.
  6. Szanowna Pani, ze względu na ilość i charakter opisywanych trudności (zwłaszcza próby samobójcze w historii) zalecany jest kontakt ze specjalistą stacjonarnie, a nie online. O ile jest to możliwe, radziłbym skontaktować się ze specjalistą takim jak lekarz psychiatra oraz psychoterapeuta bezpośrednio, a nie za pośrednictwem Internetu. Zgodnie z informacją na łamach naszej strony:
  7. Terapia par to bardzo trudne rzemiosło. Zwłaszcza dlatego, że ludzie często zgłaszają się na nią zbyt późno, gdy już niemal doszło do rozkładu pożycia. Nierzadko jest to wręcz przeciwwskazaniem do rozpoczęcia terapii. Kiedy kwiat usechł, nawet woda z najlepszą odżywką może nie pomóc. Gdy pytam ludzi, dlaczego zgłosili się, gdy sprawy mają się już tak źle, często słyszę, że po prostu się wstydzili. Nie ma się czego wstydzić, to ludzkie, że zdarzają się problemy, nieporozumienia. Załączam najczęstsze skargi zgłaszane przez panów i panie. Podejrzewam, że sporo osób przerabiało przynajmniej niektóre z tych problemów, co pokazuje, że nie są niczym nadzwyczajnym. To tematy do przepracowania. Co ciekawe, często są to jakby lustrzane odbicia lub nawet te same zagadnienia, tyle że widziane z odmiennych perspektyw. Podcast na ten temat: Informacje o tym, jak przestać tworzyć relacje wysokiego ryzyka, wchodzić w związki toksyczne z problematycznymi osobami, a zamiast tego budować znajomości trwałe i dające satysfakcję, można znaleźć w książce: "Toksyczny związek? Ocal siebie!", która jest dostępna w naszym sklepie online w formie drukowanej oraz w wersji PDF. Autorem książki jest twórca podcastów i filmów o tej tematyce - psycholog o specjalności klinicznej, psychoterapeuta Rafał Olszak.
  8. Szanowna Pani, obawiam się, że w tej sprawie może pomóc przede wszystkim prawnik. Strony czasem polegają na pomocy prawnej aby w miarę możliwości zapobiec awanturom. Możecie Państwo również spróbować kontaktu z mediatorem, by cała sprawa przebiegała w możliwie cywilizowany sposób. W kontakcie przyda się przede wszystkim zapewne duża doza asertywności.
  9. Szanowna Pani, odpowiedzieć na to pytanie dałoby się wyłącznie pod rozmowie, w trakcie której odbyłaby się psychologiczna diagnoza. Być może dotyczy Panią problem tzw. podatności na zranienie, o którym rozlegle pisałem tutaj: https://ocalsiebie.pl/artykuly/kobiety-podatne-na-zranienie/
  10. Szanowna Pani, opisuje Pani szereg niepokojących objawów, których nie należy lekceważyć. Zalecam niezwłoczny kontakt z lekarzem psychiatrą (nie jest do niego potrzebne skierowanie, więc wystarczy, że w swojej przychodni poprosi Pani o termin wizyty). Specjalista podda ocenie Pani stan zdrowia i zaproponuje adekwatne formy leczenia – pewien rodzaj farmakoterapii oraz być może psychoterapię, na którą może wystawić skierowanie. Zanim dojdzie do konsultacji, w oczekiwaniu na termin spotkania ze specjalistą może Pani również w razie potrzeby skorzystać z telefonów pomocowych, przy których dyżurują wykwalifikowani fachowcy. Niektóre telefony podane są tutaj: https://ocalsiebie.pl/szybka-pomoc/ W razie nasilenia się myśli samobójczych, myśli o zrobieniu sobie krzywdy lub o targnięciu się na swoje życie może Pani także telefonować na alarmowy numer 112 by prędko otrzymać pomoc medyczną. Mówi Pani, iż funkcjonuje w ten sposób od dawna i Pani stan się pogarsza – najwyższy czas wreszcie zaopiekować się swoim zdrowiem psychicznym zanim faktycznie dojdzie do tragedii.
  11. Materiał można odsłuchać odtwarzając poniższy film z YouTube: Psycholog online, psychoterapeuta przez Skype omawia zagadnienie: neurotyczna potrzeba miłości. Informacje o tym, jak przestać tworzyć relacje wysokiego ryzyka, wchodzić w związki toksyczne z problematycznymi osobami, a zamiast tego budować znajomości trwałe i dające satysfakcję, można znaleźć w książce: "Toksyczny związek? Ocal siebie!", która jest dostępna w naszym sklepie online w formie drukowanej oraz w wersji PDF. Autorem książki jest twórca podcastów i filmów o tej tematyce - psycholog o specjalności klinicznej, psychoterapeuta Rafał Olszak.
  12. @Justyna30 Witam serdecznie na forum. Będę wdzięczny za stosowanie jedynie parlamentarnego języka na stronie. A co do opisywanych przez Panią trudności... Jako że doszło do co najmniej kilku rażących przykładów nielojalności, prawdopodobnie kluczowym problemem jest brak zaufania, ale nierzadko istnieją też nie mniej ważne problematyczne aspekty współwystępujące z tym centralnym zagadnieniem. Aby ustalić możliwe rozwiązania, potrzebna jest rzetelna diagnostyka i kontakt z daną osobą. Może to się odbyć w ramach konsultacji poprzedzających tzw. terapię par (bądź terapię małżeńską). Trudno jest wskazać rozwiązanie nie znając potrzeb i zapatrywań danego człowieka, więc nie odpowiem na postawione pytanie, gdyż musiałbym pisać na wysokim poziomie ogólności, a to mijałoby się z celem. Odbudowa utraconego zaufania to czasochłonny i wymagający dla wszystkich zaangażowanych proces.
  13. @mHrupek Witam serdecznie na forum. Biorąc pod uwagę Pana wiek oraz rodzaj zgłaszanych trudności, wydaje się, że być może przeżywa Pan niełatwy skądinąd okres odnajdywania się w realiach dorosłości, które dalece odbiegają od młodzieńczych wyobrażeń. Może Pan rozważyć kontakt z doradcą zawodowym, by zbadać swoje predyspozycje i uzyskać fachową poradę odnośnie tego, jaki obrać kierunek kariery zawodowej. Jeśliby dylematy związane z odnajdywaniem się w dorosłym życiem nastręczały przytłaczających trudności i powodowały bardzo przykre uczucia, może Pan także rozważyć kontakt z psychologiem. Być może jednak nie będzie to konieczne – tego typu kryzysy towarzyszą okresowi wczesnej dorosłości w dzisiejszym niezwykle chaotycznym świecie, przytłaczającym wielością opcji. Niewykluczone, że samodzielnie Pan się z tym w końcu z czasem upora. Wydaje się Pan zagubiony, jak sporo osób w Pana wieku i nieco starszych. Grunt to badać swój potencjał i rozwijać się na tyle, na ile to możliwe w dwóch czy trzech kierunkach, które przynajmniej Pana na ten moment interesują.
  14. Witam serdecznie na forum. Jeśli chodzi o różnego rodzaju problemy w relacji, to przy założeniu, iż chcą je rozwiązać obie strony, pomocna może okazać się terapia dla par (terapia małżeńska). Podczas korzystania z tego typu pomocy psychologicznej klienci spotykają się z terapeutą (lub rzadziej z parą terapeutów) i po procesie diagnozy starają się wspólnie ustalić metody radzenia sobie z problemem. Proszę razem z partnerem rozważyć taką możliwość.
  15. @sklo Witam serdecznie na forum. W razie dylematów związanych ze swoją seksualnością warto rozważyć kontakt z seksuologiem. To będzie prawdopodobnie najbardziej kompetentna osoba, z którą można omówić tego typu kwestie. Wskazana jest konsultacja indywidualna, bo rozmowa na poziomie ogólnym czy wręcz filozoficznym, może nie odnosić się w wystarczającym stopniu do konkretnych doświadczeń danej osoby. Z tego względu nie udzielę żadnej odpowiedzi na postawione pytanie.
  16. @Inka357 Szanowna Pani, opisuje Pani szereg niepokojących dolegliwości oraz potencjalnie groźnych dla Pani zdrowia i życia zachowań. Niektóre z opisanych rzeczy mogą być objawami problemu psychologicznego. Aby to ustalić, należy skonsultować się ze specjalistą, który przeprowadzi diagnozę i zaproponuje możliwe rozwiązania. Proszę niezwłocznie skontaktować się z lekarzem psychiatrą, który może wystawić też skierowanie na refundowaną psychoterapię (do psychoterapeuty może Pani zgłosić się również prywatnie). Ze względu na specyfikę zgłaszanych problemów kontakt ze specjalistą online nie byłby zalecany, więc nasza placówka nie może pomóc – bardziej wskazany byłby w miarę możliwość kontakt bezpośrednio, tzn. stacjonarnie, w klinice, przychodni czy gabinecie.
  17. @kamil123 Witam serdecznie na forum. Opisuje Pan różne dokuczliwe odczucia i pogorszenie codziennego funkcjonowania. Trudno powiedzieć, co jest tego przyczyną – potrzebna jest rzetelna diagnostyka. Sugerowałbym porozmawiać z lekarzem, który prawdopodobnie zleci odpowiednie badania. Proszę też rozważyć kontakt z psychoterapeutą, psychologiem, który przyjrzy się tematowi od strony psychologicznej. Konsultacja pozwoli wykluczyć depresję, jeśli to nie ona jest powodem tego stanu rzeczy. Z psychoterapeutą może Pan też pomówić o swoich problemach komunikacyjnych, a w efekcie odpowiednich treningów polepszyć umiejętności konwersacyjne oraz asertywność.
  18. @Panterka104 Witam serdecznie na forum. Opisuje Pani trudności w zakresie panowania nad złością. Potrzebna jest diagnostyka, która pozwoliłaby ustalić, co jest przyczyną tego stanu rzeczy, z czego wynika ewentualne rozdrażnienie, jakie są przyczyny nadmiernego gniewu bądź nieodpowiednich reakcji. Proszę skontaktować się z lekarzem (na początek może być to lekarz rodzinny choć nic nie stoi na przeszkodzie, by porozmawiała Pani od razu z lekarzem psychiatrą), a także z psychoterapeutą. Czasami zalecana jest psychoterapia – tzw. zarządzanie gniewem. W efekcie takie terapii klient rzadziej doświadcza przytłaczającego gniewu i podejmuje niefajne działania. Może się Pani skontaktować z psychoterapeutą, psychologiem online.
  19. @Mizantropia Witam serdecznie na forum. Opisuje Pani szereg niepokojących dolegliwości, zaś pod koniec pyta, czy to depresja bądź coś innego. Na podstawie wpisu na forum nie diagnozuje się. Zalecam konsultację z lekarzem psychiatrą albo z psychoterapeutą, który to specjalista przeprowadzi diagnozę, by móc odpowiedzieć na pytanie, co jest przyczyną zgłaszanych problemów.
  20. @monikabr Witam serdecznie na forum. Szanowna Pani, działanie wbrew cudzej woli jest wymuszeniem, a to forma przemocy. Postąpi Pani tak, jak uważa za zasadne, ale radziłbym rozważyć także inne rozwiązania. Może Pani na przykład postąpić asertywnie – wyrazić swoje uczucia oraz powiedzieć partnerowi o swoich oczekiwaniach i stwierdzić, że dopóki nie odejdzie od żony, nie zamierza z nim utrzymywać kontaktu. Jeśliby próbował, jest Pani w stanie to ograniczyć – zablokować jego numer, w ostateczności zmienić własny. Jeśli miałaby Pani trudności z uporaniem się z emocjami, które pojawiają się w tej sytuacji, może Pani o tym porozmawiać z psychologiem podczas konsultacji. Dobry specjalista przyjrzałby się także temu, dlaczego akceptowała Pani tak długo raniącą relację zamiast w porę ją opuścić, skoro nie była w pełni zadowalająca. Wchodzenie w krzywdzące związki i trwanie w nich pomimo negatywnych konsekwencji może być przejawem podatności na zranienie, niskiego poczucia własnej wartości.
  21. Istotnym czynnikiem zakłócającym funkcjonowanie związku bywa niewystarczająco dobra lub wręcz pozostawiająca wiele do życie komunikacja. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że problemy komunikacyjne stanowią jeden z głównych problemów trapiących związki, które przeżywają kryzys. Szczególnie alarmujące jest, gdy w kontaktach zaczynają się pojawiać następujące cztery negatywne interakcje między małżonkami czy osobami, tworzącymi związek partnerski. 4 oznaki kryzysu w związku widoczne w komunikacji Skarga przeobrażająca się w ostrą krytykę – na początku pojawiają się tylko skargi wynikające z różnicy zdań, ale z czasem z niezadowolenia z faktu, iż problem pozostaje nierozwiązany, wynika narastająca frustracja. A ona zaczyna przekształcać się w urzeczywistnianą stopniowo coraz bardziej skłonność do całościowego krytykowania partnera: osądzania go, obwiniania, zarzucania mu złej woli. Krytykowanie zaczyna mieć charakter nadmiernego uogólnienia – nie ogranicza się do wybranego aspektu funkcjonowania, ale przybiera postać generalnej oceny całej osoby. Pogarda – źle się dzieje, gdy w komunikacji pojawiają się drwiny, uszczypliwości, szyderstwo, naśmiewanie się czy inne formy „wbijania szpili”. Trudno ustalić pewne sprawy, gdy zamiast trzymać się meritum ludzie zaczynają sobie dokuczać lub stosują przemoc psychiczną bądź słowną. Więcej informacji można znaleźć w książce OcalSiebie.
  22. @anula2531 Witam serdecznie na forum. Opisuje Pani trudną sytuację z mamę, która jak rozumiem stosuje wobec Pani przemoc słowną i psychiczną (poniżanie). Pyta Pani, czy pojechać na wesele. Jeśli czuje się Pani na siłach stawić czoła temu problemowi i w asertywny sposób wyznaczać granice i bronić przed atakami mamy, a także ma Pani wsparcie w osobie kogoś bliskiego, kto będzie stawał po Pani stronie, być może wyjazd nie będzie źródłem bardzo dużego stresu i okaże się udany. Jeżeli natomiast nie umie Pani być asertywna, a co gorsza nie bardzo ma sprzymierzeńca lub popleczników, którzy staną w Pani obronie, w dodatku sądzi Pani, że może poczuć się bardzo zraniona przez mamę, wówczas wyjazd może nie być najlepszym pomysłem. Decyzja należy jednak do Pani – psycholog oczywiście nie udziela porad „jak żyć”. Oba rozwiązania mają swoje plusy i minusy, proszę zrobić bilans, by zdecydować. Dodam, że jeśli czuje Pani, iż nie posiada wystarczających umiejętności w zakresie asertywnej komunikacji, proszę rozważyć kontakt z psychoterapeutą, aby te umiejętności nabyć i wytrenować. Być może specjalista zaproponuje też pracę nad tematami takimi jak poczucie własnej wartości, pewność siebie.
  23. @Jacek Witam serdecznie na forum. Jeśli chodzi o psychologię dziecka, sugeruję skontaktować się z tym specjalistą: https://ocalsiebie.pl/profile/774-psycholog-marta-wiśniewska/?tab=field_core_pfield_1
  24. Nierzadko w psychoterapii istotna bywa diagnoza czynników, które mogły w pewien sposób przyczynić się do obecnych problemów pacjenta. Istnieją różne podejścia teoretyczne i nurty psychoterapii, które w zróżnicowany sposób zapatrują się na te zagadnienie. W ramach podsumowania zostaną tu omówione czynniki badane przez terapeutów z różnych szkół. Istotny wpływ na bieżące cechy pacjenta oraz charakter przynajmniej niektórych jego problemów mogą mieć: Różne formy emocjonalnych zranień doświadczonych w dzieciństwie; Przebyte traumatyczne przeżycia zwłaszcza we wczesnym okresie życia; Krzywdzące, problematyczne i nierozwiązane konflikty ze znaczącymi osobami z dzieciństwa; Brak doświadczenia bezwarunkowej miłości rodzicielskiej; Doświadczenie silnie uwarunkowanej miłości („kochania tylko za coś”) w dzieciństwie; Doświadczenia wpływające na kształtowanie nieadekwatnych postaw takich jak nadmierna zależność, nieprawidłowych wzorców, oczekiwań przekraczających możliwości ich osiągnięcia, brania na siebie nadmiernej odpowiedzialności, niewłaściwego wyrażania złości poprzez zachowania agresywne; Przeżycie wielu lub długotrwałych sytuacji narażających na wysoki poziom stresu; Doświadczanie cierpienia z powodu doświadczania krzywdy lub bycie świadkiem cierpienia innych, zwłaszcza bardzo bliskich ludzi; Życie w środowisku, które w szkodliwy sposób wpływało na samoocenę (czyniąc ją zaniżoną lub zawyżoną); Przeżywanie okoliczności, które drastycznie utrudniały rozwój i radzenie sobie z kryzysami rozwojowymi (np. brak wsparcia rodzicielskiego); Doświadczenie odrzucenia w domu rodzinnym lub ostracyzmu w środowisku rówieśniczym; Doświadczenie inności, bycia wytykanym palcami; Doświadczanie w przeszłości nadużyć, zaniedbania, przemocy bądź na przykład sytuacji, które prowadziły do nagłego przeżywania silnego lęku. W zależności od tego, jak dana osoba uporała się z tymi trudnościami, ich konsekwencje mogą mieć zróżnicowany charakter. Nie wszystkie osoby z trudnymi przeżyciami w dzieciństwie przejawiają problemy psychologiczne, ale duża część osób zgłaszających takie dolegliwości, ma takie doświadczenia. Podczas psychoterapii częstokroć trzeba je przepracować, nadać im nowe znaczenie i zacząć rozumieć je w nowy sposób, uporać się z nimi. Szczególnie istotne okazuje się to podczas udzielania pomocy psychologicznej takiej jak: leczenie depresji, terapia niskiego poczucia własnej wartości czy kojenie poczucia krzywdy, której doświadczyły Dorosłe Dzieci Alkoholików. Wsparcie psychologiczne może mieć charakter psychoterapii w gabinecie lub psychoterapii przez Skype znanej jako terapia online. psycholog Rafał Olszak
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.