Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie?

Rozstanie rodziców jest bardzo trudnym przeżyciem dla dziecka, zarówno kilkuletniego jak i dla nastolatka. Pierwsze sygnały o tym, że rodzice nie chcą ze sobą przebywać, unikają siebie, wchodzą w konflikty zauważają dzieci od samego początku…

Jak rozstanie wpływa na emocje dziecka?

Dziecko przyjmuje na siebie emocje rodziców jak gąbka. Pomimo tego, że nie rozumie wielu pojęć, gdy jest maluszkiem widzi kontekst sytuacji. Może to powodować u niego pierwsze problemy emocjonalne. Rodzice wchodząc w konflikt, słabo okazując sobie uczucia, unikając rozmowy i wspólnej interakcji z dzieckiem demonstrują na zewnątrz nie tylko względem siebie, że miłość przestaje istnieć. Dziecko jest rozdrażnione, nadruchliwe, szuka bliskości, staje się labilne emocjonalnie, agresywne. To sygnał, że traci poczucie bezpieczeństwa. Mogą wystąpić także objawy psychosomatyczne takie jak: bóle brzucha, nie utrzymywanie moczu czy kału, bóle głowy, obniżona odporność. 

Wyprowadzka dla dziecka może oznaczać brak zainteresowania ze strony rodzica – u młodszego dziecka, natomiast starsze dziecko będzie obwiniać np. mamę za to, że nie była miła dla taty. Nastolatek spojrzy na ten fakt z perspektywy, że jest niepotrzebny, odrzucony. Każda perspektywa „odbije się” na dziecku w sposób bardzo krzywdzący. Warto pamiętać, ze dziecko to mały człowiek, który słyszy i rozumie, a przede wszystkim czuje, ma rozwinięte wszystkie emocje. Najmłodszy rozpozna w sobie negatywne emocje, takie jak: smutek, złość na fakt rozstania rodziców. 

Polecamy też podcast: 

Co powinno wiedzieć dziecko na temat rozstania rodziców, a co przed nim ukryć?

Każda pociecha powinna wiedzieć, czym jest rozstanie rodziców. Rodzicie muszą wyjaśnić, dlaczego postanowili od siebie odejść. W tej sytuacji powinni zrobić to wspólnie z dzieckiem, pokazać, że nadal wszyscy są rodziną, lecz nie będą ze sobą mieszkać. Warto mówić dziecku prawdę na temat uczuć do niego, na temat swoich uczuć do siebie. Rodzice nie powinni przekazywać negatywnych informacji na swój temat, buntować dziecka przeciwko sobie, kłócić się o uwagę dziecka. 

Z czasem warto dodawać pewne wątki do różnych sytuacji, lecz nie mówić od razu wszystkiego, np. o naprzemienności spotkań z rodzicami, spędzaniu świąt, nowych partnerów rodziców, wakacji itp.

Dziecko musi stopniowo przyjmować nowe fakty, zanim „przemyśli” jeden wątek. Trzeba się liczyć z tym, że pojawią się pytania, ciekawość dziecka jest wszechobecna. Warto razem ustalić, o czym powiedzieć dziecku, a co zostawić na później. 

Jak porozmawiać z dzieckiem ostatecznie o rozwodzie rodziców?

Ostatecznie dziecko powinno się dowiedzieć, że rodzice nie będą mieszkać razem, ale będą się spotykać. Ponadto można podkreślić, że nadal się lubią, lecz nie mogą być razem, bo chcą mieszkać oddzielnie. Można dziecku przeczytać bajkę np. pt: „Rozstanie rodziców” z serii „Przygody Fenka” lub włączyć audiobooka pt.: „Bajka nie tylko dla dzieci, o małej chmurce (kiedy rodzice się rozstają)” oraz wiele innych.

Dziecko musi wiedzieć, że rozstanie rodziców nie zmieni ich miłości do niego, że będą uczestniczyć wspólnie w ważnych dla niego wydarzeniach, opiekować się naprzemiennie, spędzać ciekawie czas.

Warto też na początku wybrać się z dzieckiem do psychologa dziecięcego, który przygotuje odpowiednio dziecko do znoszenia zmiany takiej jak rozstanie rodziców. 

autor: psycholog Joanna Cholewa

---------

✅ Chcesz spędzać więcej czasu ze swoim dzieckiem w sposób aktywny i niebanalny? Rekwizyty do zabaw dla dzieci i z dziećmi znajdziesz tutaj.