Skocz do zawartości
  • psycholog Rafał Marcin Olszak

    Przez psycholog Rafał Marcin Olszak •

    Praktykuj wdzięczność - psycholog online

    Oto 10 przykładów rzeczy, za które przeciętna osoba może być wdzięczna na co dzień:

    • Dobra zdrowie: zdolność do funkcjonowania i wykonywania codziennych czynności bez większych ograniczeń.

      Dzięki dobremu zdrowiu możemy realizować swoje cele i marzenia. Zdrowie pozwala nam również cieszyć się życiem, być z innymi ludźmi i czerpać z tego radość. Bycie wdzięcznym za zdrowie pomaga nam doceniać to, co mamy, i nie brać tego za pewnik.
       
    • Bliscy i przyjaciele: osoby, z którymi możemy dzielić się swoimi przeżyciami, rozmawiać i spędzać czas.

      Warto doceniać relacje, które mamy, i troszczyć się o nie, aby były one pełne szacunku, zrozumienia i akceptacji. Bycie wdzięcznym za relacje z innymi ludźmi pomaga nam budować pozytywne doświadczenia, które pozostają z nami na całe życie.

       

       
    • Praca lub źródło dochodu: możliwość utrzymania siebie i swojej rodziny.

      Warto być wdzięcznym za pracę, ponieważ daje ona nam poczucie celu i znaczenia w życiu. Praca pozwala nam rozwijać swoje umiejętności. Praca umożliwia nam także utrzymywanie się i spełnianie swoich potrzeb materialnych. Warto doceniać pracę, którą wykonujemy, i szanować ją, aby osiągać z niej jak najlepsze efekty. Bycie wdzięcznym za pracę pomaga nam dostrzegać pozytywne strony naszego życia zawodowego.
       
    • Dom lub mieszkanie: miejsce, w którym czujemy się bezpiecznie i możemy odpocząć.

      Warto być wdzięcznym za mieszkanie, ponieważ daje ono nam poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Mieszkanie jest naszym azylem, miejscem, gdzie możemy odpocząć i regenerować siły. Dzięki niemu możemy tworzyć swoje własne przestrzenie, które odzwierciedlają nasz styl życia i osobowość. Mieszkanie umożliwia nam także tworzenie relacji z innymi ludźmi, np. z sąsiadami czy współlokatorami. Warto doceniać swoje mieszkanie i troszczyć się o nie, aby było ono funkcjonalne, bezpieczne i przyjazne dla nas. Bycie wdzięcznym za mieszkanie pomaga nam dostrzegać pozytywne strony naszego życia codziennego.
       
    • Czas wolny: możliwość odpoczynku, relaksu i wykonywania hobby.

      Warto być wdzięcznym za hobby, ponieważ stanowi ono odskocznię od codziennych obowiązków i stresu. Hobby pozwala nam rozwijać zainteresowania i pasje, co może przyczynić się do zwiększenia naszej samooceny i poczucia spełnienia. Dodatkowo, regularne poświęcanie czasu na hobby może pomóc nam w odkryciu nowych umiejętności i zdolności, co może prowadzić do rozwoju kariery lub zaangażowania w nowe projekty. Hobby może być także źródłem pozytywnych emocji i dobrej zabawy, co korzystnie wpływa na nasze zdrowie psychiczne. Dzięki hobby możemy także poznać nowych ludzi i nawiązać przyjaźnie z osobami, które dzielą nasze zainteresowania. Warto więc doceniać swoje hobby i regularnie poświęcać mu czas.
       
    • Edukacja: możliwość zdobywania wiedzy i rozwijania się w różnych dziedzinach.

      Warto być wdzięcznym za edukację, ponieważ umożliwia ona zdobycie wiedzy i umiejętności, które są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w życiu zawodowym i osobistym. Dzięki edukacji rozwijamy swoje intelektualne zdolności i uczymy się nowych sposobów myślenia i rozwiązywania problemów. Edukacja pozwala nam także na rozwijanie kreatywności i wyobraźni, co może prowadzić do innowacyjnych pomysłów i nowych projektów. W dzisiejszych czasach edukacja jest kluczowa dla zdobycia pracy i awansu zawodowego, co ma duże znaczenie dla stabilności finansowej i zabezpieczenia przyszłości. Dzięki edukacji możemy także poszerzać swoje horyzonty i lepiej zrozumieć różne kultury i społeczeństwa. Warto więc doceniać szansę na edukację i wykorzystywać ją jak najlepiej.
       
    • Naturę: piękno natury, możliwość spacerów, obcowania z roślinami i zwierzętami.

      Warto być wdzięcznym za naturę i piękno, ponieważ otacza nas ono każdego dnia i wpływa pozytywnie na nasze samopoczucie. Przyroda oferuje nam wiele możliwości do relaksu i odpoczynku od codziennych problemów. Możemy podziwiać piękno krajobrazów, słuchać śpiewu ptaków, obserwować ruch chmur na niebie czy poczuć delikatny powiew wiatru na twarzy. Dzięki naturze możemy odetchnąć od zgiełku miasta i poczuć się bardziej w zgodzie ze sobą i otaczającym nas światem. Obcowanie z pięknem natury pozwala nam także na zwiększenie kreatywności i rozwijanie zmysłu estetycznego.
       
    • Możliwości: możliwość realizowania swoich marzeń i celów.

      Warto być wdzięcznym za możliwości, które dają nam szansę na rozwój i osiągnięcie sukcesu w życiu. Dzięki nim możemy realizować swoje marzenia i cele, które dają nam poczucie spełnienia i satysfakcji. Okazje pojawiają się w różnych momentach naszego życia i dają nam szansę na poznawanie nowych ludzi, miejsc i doświadczeń, co jest niezwykle wartościowe dla naszej osobowości. Każda okazja, którą otrzymujemy, daje nam również szansę na naukę, rozwijanie umiejętności oraz na dostrzeżenie mocnych stron, poznawanie samego siebie. Dlatego warto być wdzięcznym za okazje, które pojawiają się na naszej drodze, ponieważ mogą być kluczem do osiągnięcia sukcesu i spełnienia w życiu.
       
    • Jedzenie i picie: dostęp do jedzenia i picia, które zapewniają nam energię i zdrowie.

      Warto być wdzięcznym za jedzenie i picie, ponieważ są one kluczowe dla naszego przetrwania i zdrowia. Regularne spożywanie posiłków dostarcza organizmowi niezbędnych składników odżywczych, energii i wody. Dzięki temu mamy siłę do wykonywania codziennych czynności oraz do realizacji naszych marzeń i celów. Ponadto, jedzenie to także sposób na cieszenie się smakiem i aromatem różnorodnych potraw, co przynosi wiele przyjemności i pozytywnych emocji. Bycie wdzięcznym za posiłki to także docenienie pracy ludzi związanych z produkcją, dystrybucją i przygotowaniem żywności oraz szacunek dla natury, która dostarcza nam jej składniki. Przygotowywanie posiłków może również dawać satysfakcję a przyrządzanie ich w czyimś towarzystwie stanowi okazję do pielęgnowania relacji.
       
    • Życie samo w sobie: możliwość doświadczania różnych emocji, uczuć i przeżyć, które sprawiają, że życie jest ciekawe i wartościowe.

      Życie jest niepowtarzalne i cenne, a bycie wdzięcznym za każdy dzień pozwala nam docenić jego wartość i piękno. Życie daje nam szansę na przezwyciężanie trudności i wyzwań, co pomaga nam rozwijać siłę i odporność. Dzięki życiu mamy możliwość wyrażania siebie i realizacji swoich marzeń. Dzięki życiu możemy wpływać na świat. Żyjąc mamy liczne okazje do przeżywania różnorodnych emocji i zaznawania pięknych doświadczeń. Życie to również szansa na budowanie głębokich, satysfakcjonujących relacji. 

    W ramach treningu wdzięczności, załóż dziennik, w którym każdego dnia w paru słowach opiszesz, jak pielęgnowałeś przynajmniej jeden z wyżej opisanych aspektów życia, aby je docenić i czuć wdzięczność. Każdy przykład opisuj na osobnej stronie. Jeśli sobie tego życzysz, możesz do dziennika wklejać zdjęcia, drobne elementy, ewentualnie coś w nim narysować albo w inny sposób dać wyraz swojej wdzięczności. Po kilku tygodniach możesz zacząć z radością przeglądać dziennik od początku, aby przekonywać się, jak twoje życie bywało atrakcyjne, sensowne, obfitujące w okazje do przeżywania wdzięczności. 

     

    SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

    Idź do artykułów

    Opinie użytkowników

    Rekomendowane komentarze

    Brak komentarzy do wyświetlenia.



    Join the conversation

    You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

    Gość
    Dodaj komentarz...

    ×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

      Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

    ×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

    ×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

    ×

  • Kto jest online?   0 użytkowników, 0 anonimowych, 9 gości (Zobacz pełną listę)

    • Brak zalogowanych użytkowników

  • Psycholog online

  • Poczytne kategorie: DDA, depresja, emocje, kobieta, lęk, mania, mężczyzna, optymizm, osobowość, psychoterapia, relacje, relaksacja, samoocena, schemat, seksualność, stres, swobodne refleksje, szczęście, test, toksyczni ludzie i związki, uzależnienie, współuzależnienie, zabawa, zdrada, feminizm, blog eksperta ze "Ślub od pierwszego wejrzenia", darmowa porada, psychologiczne forum dyskusyjne, blogi, galerie, krytyka feminizmu, kluby, psycholog online, psychologiczne warsztaty dla firm, szkolenia firmowe, kursy

    "Ślub od pierwszego wejrzenia"

  • Polski psycholog online - Psychoterapia przez Skype Wielka Brytania, Norwegia, Niemcy, Hiszpania

  • Psycholog przez Skype  |  Darmowa porada przez forum
    Gabinet Ocal Siebie to internetowa klinika psychologiczna, w której panuje ciepła, rodzinna atmosfera. Więcej... 

    psycholog Rafał Marcin Olszak



  • Forum psychologiczne

    • monia143
      Czy chłopak tez może być mało odważny

      Przez monia143 · Napisano

      Od razu przepraszam za bałagan w tym poście, wszystko pomieszane, ale już piszę to pod wpływem emocji, bo dlugo sie do tego zbierałam, a w końcu już serio muszę, bo nic już sama nie wiem.  Proszę powiedzcie mi czy chłopak który ma zaraz 19 lat ma prawo być jakiś taki dziecinny, jakiś taki mało odważny, przejmuje się praktycznie wszystkim, a jednocześnie jest jakby bardzo odpowiedzialny, a mnie to denerwuje, bo nie mogę z nim też poszaleć, np. nagła przejażdżka gdzieś pociągiem, na jeden dzień nad morze. Niby ma dojrzałe myślenie, ale jednak ostatnio mu mówiłam ze mam wrażenie, że czasami ogranicza mnie jak taki rodzic. Jak cos powiem w sklepie za głośno, czy coś, nie wiem, ostatnio była sytuacja że powiedziałam coś o samochodzie jakiejś pani w stylu "ojoj zbita szyba, no no cos sie stało podejrzanego (jak w jednym serialu)", a on ze weeź bo ona może to słyszeć, ciszej bo może cos sobie pomyśleć. Byliśmy jakos 2 metry od samochodu, ja mówiłam w miarę cicho, a Pani siedziała w samochodzie… Okej, gdyby takie zwracanie uwagi zdarzalo sie rzadko, ale serio czuję już taki przesyt przez takie drobne, a częste zwracanie uwagi. Mówię mu, że ja z przyjaciółką jakoś robiłyśmy i mowilysmy różne rzeczy i jakos nikt nigdy nie zwrócił nam uwagi ani nie skończyło sie to źle dla nas, ani nikogo w tym otoczeniu. Poza tym chłopak jest wrażliwy, na początku podawał sie za odwazniejszego, ze tu by mnie od razu obronił, tu umie odpowiedzieć jakos, a widze dobrze na jego twarzy, że boi sie przechodzić obok kogos podejrzanego, albo ktoś znajomy przechodzi obok to on od razu robi zawstydzony pół-uśmiech co mnie irytuje, bo ja staram sie miec po prostu "wywalone" na to, nie przejmować sie wszystkim tak jak kiedyś, zmieniłam sie i lepiej mi sie tak żyje, nie sądziłam jednak ze chłopak którego pokocham, będzie bardzo podobny do dawnej mnie, co mi jakby z powrotem powoduje, że sie bardziej przejmuje kimś czy coś. Ktoś np.  z dorosłych osób mu zwróci uwagę, a on od razu widze ze sie zawstydzi i robi ten swój pol-usmiech. Ja wtedy mam wrażenie, że gdybym po nim nie widziała jakiegoś wstydu większego, to wtedy tez bym sie tak nie zestresowała, ze przez kolejną godzinę bym o tym myślała. Od razu w głowie pojawia mi sie wtedy myśl, że chłopak przecież nie powinien taki byc, chłopak powinien byc twardszy i pewniejszy siebie niż dziewczyna, on ma jakieś niskie poczucie własnej wartości, co we mnie powoduje zamiast chęć pomagania mu w tym, po prostu lekką niechęć, bo jak ja mam wtedy przy nim czuć sie pewniejsza, skoro mam przy sobie osobę, która bardziej sie wszystkim przejmuje niż ja. Kocham go za jego wiele innych dobrych cech, ale ta jedna mi bardzo przeszkadza, tez właśnie chyba dlatego, że zawsze mówiono mi, że chłopak powinien bronić dziewczyny, tez byc pewniejszy siebie, odważny, a nie boiduda, bo ma testosteron, jest większy i silniejszy… (wiem ze to śmiesznie może brzmieć, ale mam taki bałagan w sobie, że już piszę jak leci)… To nie jest tak, że ja jestem taka zła, ze go nie wspieram itp, tez go wspieram i starałam sie mu podbić tą samoocenę z nadzieją, że nabierze tez odwagi i pewności siebie, ale nic zbytnio sie nie zmienia. Nie wiem No nie pasuje mi to, że ma takie okrojone myślenie, jak takie proste ludziki, że tu należy sie przejmować jak ktoś zwróci uwage, tu nie można gdzieś sie przejechać bo coś może sie stać, albo trzeba mieć więcej pieniędzy, tu nie odpowie mi czegoś bo ktoś moze usłyszeć i coś sobie pomyśli, i tak dalej. Czy jest jakaś nadzieja na to, że on jeszcze dojrzeje, że sie tak nie będzie przejmował i będzie mial więcej pewności siebie? Czy to w ogóle jest powszechne, normalne, że chlopak tez moze byc takim wstydziochem? Czy to ja muszę coś zmienić, czy on, czy to nie będzie miało sensu na dłuższą metę? Cały czas tłumaczę to sobie tak, że podrośnie, to tez stanie się bardziej męski, a nie np. jak robi głupie miny gdy z nim rozmawiam na kamerce i do niego akurat mówię. Jednak mówi, ze mnie słucha (i faktycznie potem powtarza co mówiłam). Często zdarza sie tez ze mówi mi tylko spokojnie albo będzie dobrze i tyle, nie umie mi jakos pomóc, pocieszyć, uspokoić, myśli, ze to wystarczy, czasami pomoże. Czy to ze mną jest problem czy z nim? Kocham go, ale to co wymieniłam mnie po prostu ciagle irytuje. 
    • Dominikv2
      Nie rozumiem co już czuję

      Przez Dominikv2 · Napisano

      Cześć wszystkim, mam nadzieję, że każdy z was miło spędza ostatnio czas i wieczór. Dawno temu napisałem tu jeden wątek, i przypomniałem sobie o istnieniu tego forum. I choć pod nim nic nie odpowiedziałem, za co przepraszam to jestem wdzięczny pomogło mi to.   Ale dość o tym, chciałem się podzielić tutaj z problemem... Lub kilkoma z nimi, z którymi się mierze ostatnio.   Na samym początku powtórzę że jestem studentem zaczynający pisać pracę inżynierską, a także chłopakiem  w trzyletnim związku. W ostatnim czasie  mam wahania nastroju, nie czegoś w stylu że coś mi się nie udało, a potem będzie odwrotnie. Dużo myślę...bardzo dużo wiem jak to potrafi zniszczyć człowieka. I sam to odczuwam, staram się to ograniczać i mi się to udawało, ale po prostu nie wiem co mam zrobić.  Głównie czuję poczucie winny...poczucie, że nie daje z siebie wszystkiego co mogę, to że popełniam błędy i ranie swoją dziewczynę. Za każdym razem jak mówiłem jej że coś mi się nie podoba, to albo mówiła,że ma poczucie winny przez to, albo mówię ciągle pretensje.   I choć nie uważam tego za pretensje i nie chciałem by tego tak odczuła co jej za każdym razem mówię. To jednak , za każdym razem mam różne źle, negatywne emocje na ten temat. Np. przez ostatnie 3 tygodnie, zachowywała się dziwnie z powodu tego, że ja zraniłem ( nie, żadna zdrada, zraniłem ja w inny sposób który tu nie jest ważny tak naprawdę ). Nie odpisywała za dużo, a dokładniej mówiąc 1 wiadomość w ciągu dnia, nie okazywała uczuć czy też chęci i możliwości spotkania się. Dosłownie utrata dziewczyny. Po tym czasie czułem się źle, po raz pierwszy miałem pretensje i złość o takie głupoty...ale czy słusznie ? Chciałbym sądzić że tak. Ja codziennie pisze dzień dobry  i dobranoc. Codziennie pisze w ciągu dnia parę wiadomości czy to z zapytaniem jak się czuje czy wszystko w porządku kończąc na odpocznij i miłego dnia. Pytam się o możliwość spotkania  lub rozmowy.  I choć niektórzy z was powiedzą że to nie problem. To jednak  chciałbym zostać potraktowany tak jak ja traktuje.   Możecie powiedzieć że ma problemy, probelm jest taki że była "zła " za to że ja zraniłem choć powiedziała że nic się nie stało...jednak się stało. Po 3 tygodniach jej powiedziałem podczas rozmowy co o tym myślę...załamałem się już, a nie chciałem że by się to zbierało i było gorzej. Stwierdziła że to jej wina i poprawi, zmieni swoje zachowanie. I choć uważałem "że ej będzie lepiej będzie fajnie i tak dalej to nie nie było"   Musiałem znaleźć inny powód ( tak nie podoba mi się to, ale nie potrafię zrozumieć czemu ). Byliśmy umówieni na bal, takie coś w stylu studniówki, zaprosiłem ja i wszystko było pięknie do paru dni przed, gdy jej przypomniałem to nie pamiętała. A po tym jak się zorientowała to była cicho przez 5 minut. Potem rzekła, " przepraszam nie pójdę ". Po zapytaniu dlaczego, odpowiedziała że nie czuje się dobrze by iść, psychicznie dobrze...   Nie nakładem presji, bo nie chciałem by się gorzej czuła, ale po zapytaniu kiedy możemy się spotkać w inny dzień to powiedziała że nie możemy bo nie ma czasu. Nawet w weekend... I ja rozumeim wszystko, ale poważnie nie widzieć kogoś 3 tygodnie a teraz się dowiedziałem że w ciągu następnych 2 tygodnie znowu ( mamy wolne ). Całej sytuacji nie poprawia fakt, że dowiedziałem się, że idzie w jeden dzień ( jutro ) na przegląd kapel. Tylko ja o tym zapomniałem, a ona kupiła bilet by iść ( sama), po zapytaniu ostatnio czemu ma bilet na to to powiedziała że idzie. Sądziłem że to super bo też chciałem pójść, ale głównie dla niej bo nie spotykaliśmy się dawno. A to świetna okazja akurat. Niestety jak ja zapytałem czemu nie zaproponowała mi wyjścia z nią to powiedziała : " nie mogę iść sama ?"   Nie sądziłem że kiedyś usłyszę od niej takie słowa... Może nie jestem idealny, i tak jestem zazdrosny jak jakiś facet ją obmacuje w nieodpowiedni sposób, ale nigdy jej nie zabraniałem wychodzenia nigdzie. Staram się ja uszczęśliwiać i pytam ja często czy jest coś co chciała by żebym poprawił.   I to wdrażam zawsze    I powiecie pewnie głupie problemy nie? Kup bilet i idź, ta nie ma już....   I fajnie że się będzie dobrze bawić w klubie, ale boli mnie że nie mogę spędzić czasu z osobą na której mi zależy.   Czuję się okropnie, dosłownie, ale na szczęście tylko jak jestem sam lub się załamie przy niej... Nie czuję się jakbym był jej chłopakiem, czuję czasami że jestem nic nie znaczący.    A i jeszcze jedno po tym jak ja zraniłem ( po 3 tygodniach ) nie mogę jej dużo przytulać i dawać pocałunków nie mówiąc o czymś więcej, bo się odsuwa i mówi nie. Nawet nie chodzi sex tylko o odwzajemnienie samych czułości których nie robi.   Proszę o pomoc, dla niektórych z was mogą to być dziecinne lub niezrozumiałe problemy. Jako facet nie czuje się dobrze dzieląc się z tym jakie MMA problemy. Uznaje że to moja wina, bo chciałbym mieć świadomość że mogę to zmienić, lub poprawić  po swojej stronie by było lepiej.   Za chęć przeczytania i pomocy dziękuję serdecznie,  i życzę wszystkim cudownego wieczoru.            
    • judii13
      Wszystko legło

      Przez judii13 · Napisano

      Przeczytaj to co napisałaś jeszcze raz i zastanów się.. Jeżeli Ty to wszystko znosisz i jeszcze nie zwariowalaś to jesteś bardzo silną kobietą więc dasz sobie radę ze wszystkim. Nie proś się o jego uwagę, zainteresowanie, czas.. Jeżeli on nawet nie może postarać się spokojnie z Tobą porozmawiać to albo mu faktycznie w ogóle nie zależy albo owinąl sobie Ciebie wokół palca i jest pewnym siebie manipulantem, który wie, że i tak zostaniesz, że nie dasz rady, że nie możesz odejść..  Nie pozwól sobie na to. Każdy zasługuje na szczęście. Boisz się, że będzie Cię oczerniał przed wszystkimi - Ci prawdziwi zawsze staną za Tobą murem i zostaną po Twojej stronie, a tych nieprawdziwych to ...wiesz co 😉 Jeszcze poznasz kogoś, dla kogo nie będziesz którąś z opcji, a dla kogo będziesz bezwzględnym priorytetem. 

  •  

  • Szkolenia dla firm

    Gabinet Ocal Siebie oferuje szkolenia dla firm poświęcone higienie psychicznej pracowników. Oferta przygotowywana jest indywidualnie w zależności od liczby uczestników, zakresu szkolenia oraz budżetu. Nasz zespół proponuje szeroki wachlarz rozwiązań. Skontaktuj się z nami poprzez e-mail, aby otrzymać więcej informacji.

  • Blogi

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.

  I accept