Nie znam Twojej partnerki. I trudno mi wypowiedzieć się na jej temat. Jedna od pewnego czasu znam klientkę, która razem z koleżanką przychodzą zabawić się (alkohol, taniec). Nie widziałem jej aby dawała facetom sygnał, że ma ochotę na romans z nimi albo zrobić to 1 raz. Mimo, że z kilkoma osobami z personelu potrafi przytulić się. A z rozmowy wiem, że ma dziecko i jest mężatką.   

Minęło pół roku. Dalej wciąż to w głowie siedzi. Awantury też są. Ona cieszy się każdym dniem bez kłótni. Widzę to. Cieszy się każdym dniem i nic nie chce. Żal mi jej. Nie zmienia to faktu, że wtedy to ona wybrała, nawet z głupoty. Teraz ja mogę wybrać. Sytuacja komfortowa? Nie.  Nikt nie wygra. Tu są tylko przegrani....

Witam, jestem tu aby zapytać co myślicie o sytuacji. Od trzech miesięcy jestem w związku z kobietą która chce wychodzić w nocy do klubów z koleżankami beze mnie, nie mam żadnych podstaw aby jej nie ufać ale nie ukrywam że jej nocne eskapady powodują u mnie spory dyskomfort, nie czuję się z tym dobrze. Co o tym myślicie, czy to normalne że kobieta chodzi w takie miejsca bez faceta czy raczej moje złe samopoczucie z tym związane jest u mnie uzasadnione? Będę wdzięczny za pomoc.

Mam 25 lat. Pracuje nad awansem w sklepie już 3 lata, niestety moja praca ostatnio nie została doceniona. Tego dnia spadła na mnie lawina nieszczęścia i ogromne koszty, przez które straciłam całe oszczędności. Właśnie borykam się , ogromnym dołkiem. Ale od zawsze czułam, że coś jest ze mną nie tak. Straciłam tatę gdy miałam 13 lat, a mama od zawsze chorowała na epilepsję. Od zawsze musiałam się nią opiekować. Teraz mam wrażenie, że nie potrafię docenić pracy moich bliskich, jestem nadgorliwa i strasznie dociekliwa. Czasami irytują mnie takie maleńkie drobnostki przez które wyzywam się emocjonalnie (obrażam się albo wypominam poprzednie błędy). Czy jesteście w stanie mi jakoś pomóc? 

Witajcie ! Musze to z siebie wyrzucić , mąż mnie zdradza z facetem , dowody mam ( maile, smsy) . Staż małżeński 28 lat , od początku nie wszystko było ok , ale u kogo jest ?, pierwsze symptomy jego odmiennej - nie wiem czy jest homo czy bi- orientacji zauważyłam jakieś 20 lat temu , ale nie przyjęłam ich do wiadomości bo przecież z ciekawości człowiek ogląda różne filmy , wchodzi na portale dla gejów - to normalne ! Od kilku lat zaczął szukać facetów w sieci , z jakimś 50 latkiem się spotykał jakiś czas , nie wiem do czego doszło ale w mailach pisał ,że fajnie spędzali czas . Mam mętlik w głowie , zaczynają mi te puzzle wskakiwać na swoje miejsca i jestem przerażona swoją głupotą i beznadziejnością , nie wiem zupełnie co mam zrobić , skonfrontowałam  tą wiedzę z moim mężem , nie zaprzeczał . Mam 50 lat i poczucie że na własne życzenie zmarnowałam sobie życie bo juz 20 lat temu nabrałam podejrzeń i nic z tym nie zrobiłam a teraz jest już za późno aby zaczynać wszystko od nowa 😞 Myślę o tym aby otworzyć nasz związek , mam swoje niezaspokajane od kilku lat potrzeby , on swoje jak widać zaspokaja gdzie indziej , nie wiem tylko co w sytuacji jeżeli zaangażuję się emocjonalnie w taki układ ? Czy jest jakiś złoty środek ?