Poprostu moja historia

[xyaza]

Witam, w życiu bym nie pomyślała że tutaj coś takiego napisze ale muszę to wyrzucić z siebie bo nie daje już sobie rady. Chciałabym żeby ktoś to chociaż przeczytał i napisał jak mogłabym sobie pomoc żeby w końcu żyć normalnie. Jestem dziewczyną i mam prawie 20 lat. Napiszę "prosto z mostu" w wieku około 8do 10 lat byłam molestowana przez "wujka'' który był znajomym mojej mamy i został moim chrzestnym bo gdy bylam mała mama nie miała czasu żebym miała chrzest. Jako dziecko nie wiedziałam że takie wydarzenie bardzo wpłynie na moje życie.
W podstawówce byłam bardzo nieśmiała i zamknięta w sobie, dzieciaki mi dokuczały, śmiały się ze mnie gdziekolwiek bym nie była. Mama próbowała mi pomóc dlatego zgłaszała to nauczycielom, pedagogowi i dyrektorowi ale niestety nie dało to praktycznie żadnych efektów
Po podstawówce poszłam do gimnazjum które było obok tej podstawówki i moi rówieśnicy też tam poszli. Przez całe gimnazjum byłam wyzywana od najgorszych, gnębiona, nękana. Myślałam że tak będzie zawsze i że tak poprostu będzie wyglądać moje życie,bardzo zamknęłam się w sobie. Następnie poszłam do 1klasy w liceum w centrum miasta. Dzieciaki chodzące tam mnie odrazu zaakceptowały, ale ja nie potrafiłam z nimi rozmawiać, bałam się że zaczną mnie wyzywać, śmiać się i że będzie tak jak wcześniej dlatego wolałam się nie odzywać i siedzieć zawsze dosłownie z boku a koleżanki z liceum nie rozumiały mojego zachowania więc poszły do P. pegagog. Pegagog rozmawiała ze mną bardzo często, chciała żebym poszła do psychologa. Wcześniej tego nie rozumiałam ale teraz wiem że pedagog chciała mi pomóc. Bałam się chodzić do liceum, zaczęły boleć mnie kości więc poszłam za namową pedagog, z
mamą do ortopedy. Opuszczałam dużo lekcji dlatego później nauczyciele nawet nie dawali mi szans na poprawę. Nie dałam. Przez pedagog poznałam kolegę który pokazał mi technikum w innym mieście, tam teraz chodzę i jestem w 3kl. Początki w tej szkole też nie były dla mnie łatwe, bałam się tam chodzić, codziennie boli mnie brzuch jak wychodzę mimo że ludzie mnie zaakceptowali.
Boję się ludzi, boję się że ktoś mnie wyśmieje, boję się jechać do centrum albo iść sama do parku chociaż bardzo bym chciała.
W 2kl. zaczęłam się samookaleczać, zapisałam się na kurs barmański ze szkoły ale później bardzo się bałam tam chodzić mimo wszystko chodziłam i poznałam tam człowieka który obecnie jest moim chłopakiem. Naprawdę pokochałam go, obiecałam mu że nie będe się samookaleczać i spróbuję zapomnieć o tym co się wydarzyło kiedyś ale nie potrafię zapomnieć Gdy zaczęłam się z nim spotykać moja mama zaczęła robić mi na złość i mnie wyzywać od k*rwy, sz**at i różnych, co mnie bardzo bolało. Od paru lat jestem bardzo nerwowa dlatego zaczełam wymiotować, rzucać rzeczami i kopać w cokolwiek żeby odreagować złość. Mam wrażenie że jestem inna od wszystkich że nie pasuje do tego świata moje zęby nigdy nie będą jak u innych dziewczyn ponieważ jeden mi nie urósł a jak zaczełam je częściej myć i dbać o nie to mam teraz wrażenie że mi się ruszają..

Jeżeli ktoś tutaj to przeczyta to proszę napisać co mogę zrobić żeby poprostu żyć jak inni 
Pozdrawiam 🤗

[turkuć_podjadek]

Droga koleżanko, już robisz coś, żeby żyć normalnie - wyciągasz swoje demony na światło dzienne i szukasz pomocy. Przeżyłaś traumę, której nie da się wyleczyć na forum. Musisz zacząć chodzić na psychoterapię. Wszystko da się naprawić.

[Tomek12345]

W pełni zgadzam się z turkuciem_podjadkiem: właśnie zaczęłaś coś robić. Myślę, że mogłoby być Ci pomocne odpowiednio dobrane leki (przez psychiatrę) oraz wspomniana terapia. Niestety z NFZ-etu często trzeba długo czekać i można trafić różnie. Z moich doświadczeń, faktycznie zaczynałem notować większą poprawę w momencie kiedy znalazłem świetnego psychiatrę i z jego polecania - terapeutkę. Niestety w obydwu przypadkach najlepszych specjalistów jakich spotkałem, to prywatnie. Jeśli masz możliwość pracy, choćby na pół etatu (oczywiście jeśli będziesz czuła się na siłach), jak nie teraz, to jak skończysz się uczyć, myślę, że mogłabyś o tym pomyśleć. Teraz, jeśli nie masz na to środków, koniecznie zapisz się na konsultację z NFZ-etu: przynajmniej będziesz miała szansę dostać jakąś pomoc farmakologiczną. I jeśli nie zasugeruje tego psychiatra (mam nadzieję, że trafisz na znacznie lepszego/lepszą niż Ci z którymi miałem przyjemność), spróbuj napomknąć o chęci podjęcia terapii (jeśli będziesz miała taką chęć) w moim wypadku było to skierowanie na terapię grupową. Zdecydowanie wolę indywidualną, ale grupa też ma zalety, których nie ma ta pierwsza tzn. poczucie zrozumienia wśród innych ludzi, mających różne problemy, które chcą rozwiązać. Z mojego doświadczenia też mogę powiedzieć, że najlepiej zacząć się leczyć jak najszybciej - ja zignorowałem pogorszenie swojego stanu zdrowia aż moje leczenie psychiatryczne zaczęło się od pobytu w szpitalu psychiatrycznym. Teraz wiem, że mogłem znacznie zmniejszyć szansę takiego obrotu spraw, podejmując wcześniej leczenie. 

[Kolezanka.]

Hej @xyaza, czy teraz chodzisz na terapie? Jak sobie radzisz?

[xyaza]

Byłam raz u psychoterapeutki ale ta pani wydawała mi się być strasznie sztuczna, dlatego więcej do niej nie poszłam. 

Teraz już nie jestem z tym chłopakiem, on był jedyną osobą której zaufałam. Zawsze mówiłam do koleżanek "to tylko chłopak" , "on nie był Ciebie wart" ale boli mnie to strasznie bo mnie zdradził i nie miał odwagi mi powiedzieć tego prosto w oczy. Teraz juz minął miesiąc. Nie chcę się nad sobą użalać bo wiem że to nic nie da, ale nie wiem jak sobie z tym wszystkim już poradzić😔🤦‍♀️

[Kolezanka.]

Nie chcesz sie wybrac do kogos innego w takim razie? 

Teraz dopiero doczytalam ta czesc o zebach, smigaj do dentysty i.powoli naprawisz sobie zabki, bedziesz juz cout szczesliwsza patrzac w lustro;) 

Czas leczy rany, najwyrazniej faktycznie chlopak nie byl Ciebie wart skoro zdradzil. Zaslugujesz na kogos innego:) 

[xyaza]

dentystka mi powiedziała że ściskam zęby przez stres. Rano budzę się z zaciśniętą szczęka i zauważyłam że gdy sie bardzo stresuję to sama ściskam szczękę. 😶😐 Przez to bolą mnie mięśnie twarzy, ale dentystka pokazała mi jak rozmasować te mięśnie i oglądałam też filmiki na YouTube kilka razy już to robiłam i trochę masowanie tych mięśni twarzy mi pomaga😊

[Kolezanka.]

Smigaj dziewczyno do psychoterapeuty, powiedz szczerze jakie masz objawy, wszystko to co tutaj pisalas. 

Brawo:) juz krok do przodu:)