Nikt mi nie wierzy

[Gość]

Dzień dobry.

Zwykle, jak komuś opowiadasz, że spotkało Cię coś złego, towarzyszą Ci emocje.

A co jeśli dzieje się coś złego, szukasz pomocy, ale tych emocji nie ma?

Ba, reakcja, której się spodziewasz to zlekceważenie krzyk i agresja?

 

Nikt mi nie wierzy.

Opowiadam o sytuacjach międzyludzkich, które mnie ranią, szukam pomocy, ale nikt ich nie słyszy. Chciałabym uświadomić sobie powagę tych ran i to, że moje cierpienie się liczy, że mogę chcieć unikać tego.

Chciałabym czuć że mogę czuć się źle.

 

Wszystko zrobiły mi najbliższe osoby.

Próby dbania o siebie były piętnowane jako złe.

Lubię oglądać filmy na yt o tym, że rodzice przykuwali dzieci do łóżek i nie wypuszczali ich z domu przez kilkanaście lat.

Że ojciec trzymał córkę z dala od kontaktu z drugim człowiekiem w totalnej izolacji.

 

Prawdę powiedziawszy - nie patrząc na to z moralnego punktu widzenia - nie widzę w tym nic niecodziennego.

 

I nawet jak wychodziłam z domu, to czułam się jak na łańcuchu. 

 

Moralnie czuję ogromny sprzeciw, jest mi tak dobrze...

A emocjonalne? Nic nie czuję. 

Chyba że...

Chciałabym wszystko niszczyć. Wszystko.

 

Chciałabym żeby nie zależało mi totalnie na niczym.

To byłoby przyjemne.

 

A ja odczuwam dziwną lojalność. Słabość. Nieumiejętność walczenia o siebie, nie mam żadnego sojusznika. Jestem czyjąś własnością. Bez zachowania żadnych granic.

 

Szukanie terapii, odpowiedniej osoby to stres.

Nie wiem co robić, jak się czuć

Edytowano Sierpień 27, 2021 przez Gość
Poprawienie tekstu

[turkuć_podjadek]

Cześć. Szukanie terapii to stres, bo próby dbania o siebie były piętnowane, tak? W takim razie na początek musisz zmienić ten schemat myślowy, bo inaczej będzie blokował cały proces zdrowienia. Masz OBOWIĄZEK dbania o siebie! Każdy ma taki obowiązek, to podstawa. Ale jeśli żyłaś z kimś, kto o tym nie widział i zaniedbywał siebie, to tym zaniedbywaniem się zaraził też Ciebie, żeby czuł się lepiej, żebyś miała tak samo spaprane życie jak on/ona/oni. Znajdziesz sobie odpowiedniego psychoterapeutę czy mam to zrobić za Ciebie?

[Gość]

Jezu nie, nic nie muszę, nie mów tak do mnie.

I to masz obowiązek dbania o siebie też mi nie wchodzi za dobrze. 

Rozumiem że to miała być próba pomocy ale

 

To wszystko jest inaczej, dużo bardziej skomplikowane i nie mam sił tłumaczyć jak to było

 

Edytowano Sierpień 30, 2021 przez Gość
Yhy

[Gość]

Mam dosyć szukania terapii i pomocy bo dostaję ciągły ghastlighting

[turkuć_podjadek]

Wszystkie forumowe tematy z problemami ludzi są dużo bardziej skomplikowane niż ten ktoś to opisze w jednym poście. Wiem, że często zdarza mi się pisać zupełnie nietrafione głupoty, ale bez dostatecznej ilości informacji mogę sobie tylko postrzelać. Ludzie to nie lampki rowerowe, że jak się coś popsuje, to wystarczy sprawdzić baterię, przeczyścić styki, sprawdzić kabelki i wymienić żarówkę. Ludzi jest prawie 8 miliardów, każdy jest inny i ma swoją historię. Jeśli nie chcesz z nikim rozmawiać o swoich problemach, to zacznij medytować, a za kilka, kilkanaście albo kilkadziesiąt lat może doznasz oświecenia i pozbędziesz się wszystkich lęków. 

Każdy psychoterapeuta, psycholog albo psychiatra stosował wobec Ciebie gaslighting? 

[Gość]

Nie zrozumieliśmy się, to koniec rozmowy

[turkuć_podjadek]

Zachęcam do wizyty u psychiatry, ponieważ powinien chyba przepisać leki przeciwpsychotyczne albo zmienić te, które teraz bierzesz. Gdy zaczną działać, może zechcesz poszukać terapeuty, który ma doświadczenie w pracy z trudnymi pacjentami. Nie ma na co czekać. Pozdrawiam

[xyaza]

@turkuć_podjadek wydaje mi się że autorka posta jest wrażliwą osobą, nie wiemy dokładnie jaka jest jej historia. Chociaż ja przeczytałam resztę jej postów to nikt nie wie jak bardzo jest wrażliwa. Poza tym nigdzie nie napisała że przyjmuje jakieś leki 

Gdyby mi ktoś tak napisał to też bym się wystraszyła i odebrała to jako atak z Twojej strony na mnie zamiast chęć pomocy. ;( 

Dnia 28.08.2021 o 18:09, turkuć_podjadek napisał:

Znajdziesz sobie odpowiedniego psychoterapeutę czy mam to zrobić za Ciebie?

Dnia 27.08.2021 o 23:43, aniam97 napisał:

 

 

8 godzin temu, turkuć_podjadek napisał:

 

 

Edytowano Wrzesień 1, 2021 przez xyaza
chciałam usunąć niepotrzebne cytaty ale nie umiem :(

[turkuć_podjadek]

Ta moja nachalna zachęta była bardziej żartem niż na serio. Przepraszam, nie miałem zamiaru atakować. Reszty nie komentuję i wytłumaczę, bo dla mnie rozmowa z autorką się zakończyła i nie będę o niej rozmawiał, bo to by było niegrzeczne, coś jak obgadywanie. Ale fajnie, że zainterweniowałaś

[biglebowski]

Fascynacja takimi zwyrolami jak Fritzel i inni źle wróży. Podejrzewam że speców od rozkminiania takich ludzi jest garstka w kraju i raczej nie siedzą w gabinetach psychoterapeutów.

[Gość]

23 godziny temu, biglebowski napisał:

Fascynacja takimi zwyrolami jak Fritzel i inni źle wróży. Podejrzewam że speców od rozkminiania takich ludzi jest garstka w kraju i raczej nie siedzą w gabinetach psychoterapeutów.

Nie jara mnie to co robią, tylko lubię patrzeć jak inni (np. prowadzący podcastu, komentarze) na to reagują, na ich ofiary i jak się bulwersują, jak ich reakcje świadczą o tym, że z tym coś nie tak. 

 

Jestem wygłodniała sprzeciwu i reakcji.

 

Edytowano Wrzesień 3, 2021 przez Gość
Xyz

[Gość]

Z resztą, o ironio, jak się ciężko żyje, niech ktoś uderzy w końcu pięścią w stół; 

ten oczywisty dla innych spokój, nieswojo jak nie ma z kim walczyć

Edytowano Wrzesień 3, 2021 przez Gość
Xyz

[Gość]

Dnia 1.09.2021 o 01:56, xyaza napisał:

@turkuć_podjadek wydaje mi się że autorka posta jest wrażliwą osobą, nie wiemy dokładnie jaka jest jej historia. Chociaż ja przeczytałam resztę jej postów to nikt nie wie jak bardzo jest wrażliwa. Poza tym nigdzie nie napisała że przyjmuje jakieś leki 

Gdyby mi ktoś tak napisał to też bym się wystraszyła i odebrała to jako atak z Twojej strony na mnie zamiast chęć pomocy. ;( 

 

 

Cieszy mnie Twoja interwencja, ostatnio czuję jakbym mówiła w pustkę

[Gość]

O szukaniu pomocy powiem tak, ostatnio gotowałam zupę kilka godzin, przyszedł mój niezbyt miły współlokator i zaczął gadać że wszystko źle robię a właściwie podśmiechiwać, ale nie jakoś życzliwie.

Może trzeba kuriozalne, chciałabym bronić tej zupy (i siebie właściwie?) a już uwierzyłam, że miał rację, choć obiektywnie z zupą wszystko jest okej. 

Nawet się łudziłam, że fajnie, jak się trochę odsłonię i ugotuję coś we wspólnej kuchni.

Chciałam z kimś o tym porozmawiać to wyszło, że no przecież chłopak na pewno tak się zgrywał, że to ja mam problem ze sobą...

No dzień jak co dzień

Z drugiej strony ja zdaję sobie sprawę, że drobne przytyki odbieram jako dotkliwe, ale chyba ok byłoby sobie pozwolić na to, że okej, to mogło mnie urazić. 

[Gość]

Zawsze chciałam mieć starszego brata, ale wiadomo.

To tak nie działa. Jak szukanie kogoś po swojej stronie to zawsze poza domem, a i to przyniosło jakieś rezultaty dopiero jak miałam 18 lat i też nie było idealnie.

 

Bo w gimnazjum moja 'przyjaciolka' zajebała mi glową w biurko i mimo lekkiego zgrzytu wewnątrz dalej była moją kumpelą. Nie było mowy żeby ktoś się za mną wstawił, bo w domu każdy był wrogiem w jakiś przekorny sposób.

 

Dlatego tak ważna jest dla mnie cholerna zupa. A jak idę gdzieś, czuję że wariuję, sama nie wierzę sobie, gadam z terapeutą np. bo chciałabym żeby mnie ktoś wsparł to nic z tego, dotkliwie uderza mnie reakcja którą znam już doskonale i chciałabym już jej nigdy nie doświadczyć - lekceważenie, mówię ale nikt 'nie słyszy', deptanie, robienie ze mnie paranoika i to i tak w najlepszym wypadku

[Kolezanka.]

Hej Aniu, rozmawiasz z psychoterapeuta, swietnie. Czy sama rozmowa, wylanie z siebie swoich uczuc Ci nie pomaga? 

Rozumiem Cie jesli.chodzi o.wsparcie rodzinne, niestety nie kazdy jest zdolny, albo ma swoje problemy, i nie mysli o.drugiej oskbie, nawet jak.jest najblizsza. Nie znamy Cie tu tak.dobrze, ale psychoterapeuta to juz.specjalista, jesli mu.zaufasz, bedziesz szczera i konkretnie opiszesz z czym masz problem, pomoze Ci. Przyjaciele, jesli dobierzesz sobie ich.dobrze, tez beda na Ciebie dobrze dzialac. 

Uwierz w siebie. I sprobuj spojrzec na to wszysko innym okiem, przyjmij pomocna dlon. Jesli nie masz wsparcia w rodzinie, moze masz mozliwosc znalezc sobie innej przyjaciolki, badz chociazby kolezanki. 

[turkuć_podjadek]

Ja mam jeszcze takie małe pytanko, czy ktoś zdiagnozował u Ciebie zaburzenie borderline? Wg mnie pasuje jak ulał. 

[Gość]

myślę, że nie chcę tu więcej Twoich odpowiedzi turkuć_podjadek

 

Dnia 17.09.2021 o 12:24, Kolezanka. napisał:

Hej Aniu, rozmawiasz z psychoterapeuta, swietnie. Czy sama rozmowa, wylanie z siebie swoich uczuc Ci nie pomaga? 

Rozumiem Cie jesli.chodzi o.wsparcie rodzinne, niestety nie kazdy jest zdolny, albo ma swoje problemy, i nie mysli o.drugiej oskbie, nawet jak.jest najblizsza. Nie znamy Cie tu tak.dobrze, ale psychoterapeuta to juz.specjalista, jesli mu.zaufasz, bedziesz szczera i konkretnie opiszesz z czym masz problem, pomoze Ci. Przyjaciele, jesli dobierzesz sobie ich.dobrze, tez beda na Ciebie dobrze dzialac. 

Uwierz w siebie. I sprobuj spojrzec na to wszysko innym okiem, przyjmij pomocna dlon. Jesli nie masz wsparcia w rodzinie, moze masz mozliwosc znalezc sobie innej przyjaciolki, badz chociazby kolezanki. 

Nie chcę wylewać uczuć. Jezu proszę, przestańcie pisać rady i szukać mi chorób!
Moja sytuacja to błędne koło, konflikt tragiczny.

 

[Gość]

Dla mnie turkuć_podjadek pasuje jak ulał żebyś się od*ierdolił, rzucasz diagnozami,  jakbyś miał do tego jakiekolwiek kompetencje; już drugi raz komunikuję że nie chcę tu twojej interwencji

[Kolezanka.]

Tutaj.potrzebna jest psychoterapia, tylko tam ktos.moze.Ci pomoc na Twoje problemy.