Problem w relacji miłosnej

[Bombel]

Jestem 22 mężczyzną i jestem w związku z 48 letnią kobietą, która ma córkę w wieku 28 lat. Jestesmy razem od 2 lat, przyleciala do mnie ze szkocji do szwecji tutaj mieszkamy od 2 lat razem, na samym początku bylo super, utrzymywala kontakt regularnie z córką raz na miesiąc i nie mialem z tym problemu, zaufanie i brak ograniczania to podstawa, lecz rozmowy z córką stały się ważniejsze ode mnie.. telefony są niemalże codziennie.. uważam, że córka została postawiona powyżej mnie. Odbylismy wielokrotnie rozmowy odnosnie tej akcji, ale twoerdzila, że to sie zmieni, jestesmy pewni swoich uczuc 100% wiek to tylko liczba, 2 dni temu musiała moja ukochana poleciec do Polski i dopadla mnie straszna depresja „rozłąkowa” poleciala tam na 3tyg, mam do niej zaufanie, bo zaufanie to podstawa, ale kiedys rozmawialismy niemalże całe dnie, to teraz jak poleciala do rodzinnego miasta do córki, twierdzi, że nie bedzie ze mna rozmawiac, tylko bedzie ze mna rozmawiac kiedy bedzie jej pasować, czyli jak bedzie jechac autobusem etc.. a jak jest w domu z córką i jej chłopakiem, to już w ogóle do mnie nie dzwoni… boli mnie to, że ogranicza mi to co bylo kiedys na porzadku dziennym nie mozna komus zabierac czegos. Co kiedys bylo na porządku dziennym.

A jak popdlem w tę depresję tlumaczylem jej „kochanie potrzebuje Ciebie, rozmawiaj ze mna” ( nigdy nie mialem depresji, a rozstan na odleglosc mialem mase) to moja ukochana olewa to i ignoruje mój płacz kwitując (nie płacz) albo jak slyszy ze placze to sie rozlacza, jest to bardzo przykre, bo jak ona byla w domu i plakala nie odchodzilem od niej nawet na 5m… 

W postaci odwetu, na to, że zabrała mi to że rozmawialismy calymi dniami, ja przestałem bdarzyć ją taką czułością jaką kiedyś. Również ignoruje niektóre telefony/wiadomosci, nie będę juz na każdy dzwonek. 
 

tlumaczylem jej (skarbie, masz 48lat jestes znacznie bardziej doświadczona emocjom mentalnie niż ja, pomóż mi z tym walczyć)

 

boje się, że przez ten wyjazd i moja depresje juz nie będzie takiego uczucia jak tydzien temu kiedy jeszcze tu byla

[mih]

Wybacz ale musze...zdecydowanie potrzebujesz wizyty u psychiatry.

[Małgorzata_Margo]

Nikt nie będzie Cię krytykował czy pouczał za świadomy wybór bo to indywidualna sprawa. Zbyt mało wiesz o życiu a tym bardziej o relacjach rodzinnych natury matka-córka bądź matka-syn. Na wstępie zaznaczę, ze miłość do dziecka to zupełnie inne uczucie aniżeli do partnera życiowego. Często ludzie mają z tym problem. Mnie nurtuje jedno pytanie do Ciebie. Czy Twoja partnerka kiedykolwiek poinformowała swoją córkę, ze ma młodszego partnera o 26 lat? Młodszego wiekiem od własnego dziecka. Prawdopodobnie nie, a z prostego powodu. Wstydzi się i obawia braku akceptacji. Nie bądź więc zdziwiony ograniczonym kontaktem i wyznaczeniem przez nią miejsc czy godzin rozmów telefonicznych. Mimo, ze jestem kobietą napiszę krótko - Chłopie weź się w garść, tego kwiatu pół światu. Nie ta, to będzie inna, kto wie czy nie młodsza z którą może i założysz wymarzoną rodzinę.