Narzeczeństwo i problem z bliskoscią

[Martik]

Dobry wieczór!

Odważyłam się napisać na tym forum, ponieważ już naprawdę nie wiem co robić i co myśleć na temat mojego problemu w związku. Otóż jesteśmy z partnerem w związku od ok. Dwóch lat, poznaliśmy się przez internet. Na początku spotykaliśmy się tylko w weekendy ze względu na Jego system pracy. Obecnie mieszkamy razem od ponad roku i jesteśmy narzeczeństwem. Mój Narzeczony na 23 lata, a ja 24. Problem polega na braku bliskości ze strony mojego narzeczonego. Dla mnie normalne jest to, że osoby które się kochają szczególnie w początkowych latach związku szukają okazji, żeby okazywać sobie bliskość. Mój narzeczony wydaje się jakby całkowicie nie potrzebował przytulenia czy całusa itd.. , mi jednak tego bardzo brakuje. Jeżeli chodzi o sprawy seksualne to również trudny temat, tzn. Narzeczony ma ochotę na seks czasem raz w tygodniu, czasem raz na dwa lub na trzy.... Często pytałam czy mnie naprawdę kocha, czy mu się nadal podobam itd.... Mówiłam mu w delikatny sposób, że brakuje mi tej bliskości( nawet zwykłego spotnatnicznego przytulenia czy buziaka itd), ale bez skutku. Zapewnia, że mnie kocha i że mu się podobam, a mimo to ja czuję się w tej sytuacji jak jego dobra koleżanka a nie narzeczona. Nie potrafię zrozumieć co tutaj jest nie tak, z jakiego powodu występuje u Mojego narzeczonego  taki "chłód" pod tym względem. Jeżeli sama się nie przytulę, to on tego nie zrobi, jeżeli sama nie dam buziaka, to on również tego nie zrobi itd.., Wspomnę jeszcze tylko, że na początku, gdy jeszcze nie mieszkaliśmy razem, dochodziło między nami do zbliżenia, ale widywaliśmy, jak wcześniej wspomniałam raz w tygodniu. A teraz widujemy prawie codziennie.

[mih]

Czesc, wszystko z nim Ok, facet ma w programie zapewnic Tobie bezpieczenstwo i byt. Jesli to daje to znaczy ze mu zalezy. Nie jestesmy wychowani by okazac emocje.Wbrew powszechnej opinii faceci tez maja duzy dystans do sexu. Po 10h pracy w zimnie na budowie docenimy cieply obiad na stole i spokoj niz wypiete posladki. Potrzebujesz bliskosci musisz ja sobie od niego jakos wyciagnac ale nie dorabiaj do tego domniemanych  historii.

[Martik]

Dziękuję za odpowiedź !

Ale mam jedno pytanie, Co Masz na myśli zapewnić Tobie bezpieczeństwo i byt? Może dziwne pytanie, ale każdy facet rozumie innaczej to pojęcie.

[Małgorzata_Margo]

Doskonale Ciebie Martiko rozumiem mimo, ze dzieli nas znaczna różnica wieku. Napisze to tak. Próbuj rozmawiać mimo, ze będzie opór, unikanie drażliwego tematu i wyszukiwanie argumentów, ze są inne przyczyny bądź przeszkody, albo zacznie pi prostu ucinać rozmowy pozostawiając Tobie niewiadomą. Dla niego to ucieczka, dla Ciebie stan watpliwości, niepokoju zadręczania które będą się nasilać. Jeśli to nie zostanie rozwiązane teraz później będzie gorzej aniżeli lepiej. Planujecie wspólną przyszłość a bliskość (nie mylić z seksualnością) to jeden z kilku elementów udanego związku. 

[Martik]

Małgorzata _Margo bardzo dziękuję za odpowiedź i zrozumienie. Jestem tego samego zdania, co Pani. Bez bliskości ciężko jest mówić o związku faktycznie rozmowy były i był opór i to spory. Dlatego już nie mam pojęcia jak podejść do tematu...

[Małgorzata_Margo]

My kobiety nie potrafimy wbić się w męski umysł, przynajmniej ja nie potrafię, choć nieustannie próbuje. To co nam wydaje się takie naturalne dla mężczyzn jest zupełnie inne. Kobieta chce byc i czuć się kochana a tym bardziej w stałym związku, wtedy jest bezpieczna. Gdy tego nie odczuwa rodzi się wątpliwość. Czułości trudno się nauczyć bo musi byc ona wzajemna a tym bardziej trudniej jest obdarowywać nią kogos kto nie jest na nią gotowy albo jej nie potrzebuje. Dziwne jednakże jest to, ze na początku wyglada to zupełnie inaczej między dwojgiem ludzi. Z czasem nabiera to dużego dystansu aż w końcu w znacznym stopniu zanika. Szkoda tylko, ze jedna ze stron na tym wlasnie cierpi. Pytałaś chłopaka jak on rozumie i widzi bliskość? Czym ono dla niego jest i w jaki sposób chciałbym ją Tobie dawać? Może to wywodzi się z chłodnego dzieciństwa i pewnych barier, które widział na codzień? Brak przytulania przez rodziców, brak zaobserwowanych sytuacji, gdy rodzice na wzajem nie okazywali sobie uczuć, nie wypowiadali miłych słów, drobnych pocałunków czy chwytania/trzymania ręki drugiego przy dziecku tez rzutuje na późniejsze jego postępowanie w dorosłym życiu. Albo jeśli od dziecięcych lat słyszał często - nie płacz, nie pokazuj swoich słabości, bądź twardy, bądź jak prawdziwy facet, to nie mamy co się dziwić, ze w dorosłości nie potrafi byc wrażliwy i nazbyt czuły. Jedno jest pewne czułość to wrażliwość na drugiego człowieka. W moim domu rodzinnym zaznałam przytulania, buziaków, gramolenia się na sile na kolana, głaskania, czesania długich włosów,  które lubi/ lubiła większość dziewczynek i wszelkiej pomocy ze strony rodziców. Moj mąż na przykład był wychowany krótko i raczej oschle bo to w końcu był chłopak. I w identyczny sposób chciałby abym traktowała własnego syna. Nie zrezygnuję z bliskiej relacji z dzieckiem, będę takim rodzicem jakim byli moi rodzice dla mnie, bo wiem, ze już potrafi być wrażliwy i czuły na drugiego a do dorosłości jeszcze mu daleko. Na początku podobnie jak Twój chłopak mąż był czuły, ale sielanka minęła i jest ogromny dystans i chłód. Na siłę nic nie wymagam, o nic nie proszę, bo wiem, ze wciskanie komuś swojej czułości bez jego zgody jest w pewnym sensie nadużyciem. Wy jestescie młodzi, starajcie się oboje cofnąć do okresu Waszego wychowania. Najważniejsze by wyjaśnić czego oboje od siebie oczekujecie i jak to małymi krokami osiągnąć. Przed Wami przyszłość a przyszłość to wspólny dom i rodzina. Trzymam kciuki!