Szukanie pracy

[Pokoles]

Dzień dobry

Obecnie mam 20 lat i nie mogę znaleźć pracy. Od 26 stycznia aktywnie poszukuję pracy na wszelkich aplikacjach do tego przeznaczonych. Byłem na 2 rozmowach kwalifikacyjnych z czego na każdej mnie odrzucono, a 3 inne odwołano na kilka h przed spotkaniem, z czego na jednej przyszedłem do restauracji po czym pracownik podał mi telefon, przez który szef dziwnie tłumaczył się, iż ,,mieliśmy się umówić co do daty" (wyraźnie zaproponowałem dzień i godzinę, a on na to przystał). Po takim upokorzeniu (wychodząc słyszałem śmiech pracowników) nie poszedłem na drugą godzinę, lekko załamałem się i nie miałem ochoty rozmawiać nawet z własną dziewczyną. Bardzo ciężko przeżywam ten okres, non stop myślę o znalezieniu i praca i dziennie średnio wysyłam po 10 CV. Jestem z miasta z aglomeracji warszawskiej, wszystkie moje ruchy są ograniczone przez kolej. Większość prac jest w gastro w godzinach, w których musiałbym spać na stacji. Nie mam prawa jazdy, nawet jakbym miał koszty eksploatacji auta dobiłyby mnie. W moim mieście ciężko o dobrą pracę, którą można pogodzić ze studiami. W okolicy często ogłaszają się te same firmy średnio co 3 miesiące, więc nie jest w nich za ciekawie. Zresztą, wysyłam cv do ciekawych miejsc, ale rzadko kto się odzywa. Ostatnio koleżanka pomogła mi zrobić lepsze CV pod względem graficznym, zdjęcie również zostało zmienione. Zapomniałem wspomnieć, iż posiadam doświadczenie w obsłudze klienta. Miejsce, z którego pochodzę jest otoczone ,,kołchozami", w których miałem przyjemność pracować... Codziennie próbuję polepszać swoje umięjętnościm, język angielski, ba, ostatnio postanowiłem nauczyć się ms office, a w szczególności. Nawet rozpisałem sobie ścieżki na przyszłość. Jednakże wtedy czuję dziwne wrażenie, jakby ktoś chwytał mnie za ramię i mówił ,,To bez sensu, odpuść". Nigdy nie byłem człowiekiem pozytywnie myślącym o dużej pewności siebie. Zawsze byłem nazywany tym dziwakiem, innym. Od bardzo dawna chodzę smutny i najchętniej przeleżałbym cały dzień gapiąc się w ścianę. Obecnie bezrobocie jest dla mnie męką. Czuję się niepotrzebny, wrzodem, pasożytem dla rodziców, nie mam ochoty widzieć się z rodziną i usłyszeć pytania ,,A co tam u Ciebie"?. Ogarnia mnie żenada. Wstydzę się im mówić o swoich porażkach w kwestii pracy, ale z z drugiej chcę im pokazywać, że ich syn stara się i nie siedzi bezczynnie. Pisząc to napływają mi łzy do oczu, wiem, że nie mogę się poddać, lecz jest bardzo ciężko nie myśleć o tym. Moja dziewczyna wspiera mnie w tym bardzo mocno, ale czasami nie chcę jej dokładać swoich problemów oraz boję się być w jej oczach nikim? Kimś kto jednocześnie działa i płacze. Nie wiem, być może to skutki wieloletniej kultury maczo. Tak czy siak nie mogę przestać i lecę z tym dalej. Od jutra postanowiłem zrobić sobie 1-2 dni przerwy od szukania pracy, żeby odsapnąć od tego chwilę. Przepraszam za chaotyczny charakter wypowiedzi, musiałem to z siebie wyrzuć...

Edytowano Marzec 2, 2023 przez Pokoles
dodanie tagów

[Pokoles]

10 minut temu, Pokoles napisał:

 

Dodam, że od marca idę na zaoczne studia na niepubliczną uczelnię

[fela]

Witaj.  Na pewno dasz sobie radę.Powolutku wszystko się ułoży.Nie wysyłaj CV gdzie popadnie. Wybieraj. Zastanów się co chciałbyś robić,jakie masz predyspozycje do danej pracy,czyli wykształcenie i umiejętności. Oczywiście wiele rzeczy można na bieżąco nauczyć się w pracy. Weź pod uwagę dojazdy do pracy,ale zastanów się,czy nie lepiej gdzieś blisko wynająć pokój lub mieszkanie,bo na studia i do pracy miałbyś lepiej. Czy rodzice będą Ci pomagać w utrzymaniu na uczelni,bo jest to dość kosztowne i samemu będzie Ci ciężko . Nie bój się prosić o pomoc. Mów wszystkim,że szukasz pracy,bo wtedy masz większe szanse na znalezienie czegoś. Nie załamuj się odmowami. Czasami takie odmowy świadczą o pracodawcy i dla Ciebie może to jest lepsze. Pracodawcy czasami chcą kogoś z wykształceniem,doświadczeniem i najlepiej za marne grosze. Nie warto się szarpać. Szukaj. Na pewno znajdziesz. W razie doła pisz. Pocieszyły.

 

[mih]

Czesc, pod kątem szukania pracy wyglada na to ze dzialasz dobrze. To ze przez 1mc nie znalazles takiej , ktora by Ci odpowiadala to zupelnie nic nie znaczy, poprostu taki okres. Z tego co piszesz rozumie ze szukasz w gastronomi, nie znam tego rynku ale to logiczne ze ciezko tam z praca jesli pelno lokali sie zamyka. Przemys moze inne rodzaje prac: w budowlance jeszcze cos znajdziesz tylko za ile i czy pogodzisz ze szkola . Moze agencje zatrudnienia one daja elastycznosc . Zawody indywidualne czyli rzemieślnicy.  Na twoim miejscu nie patrzylbym na poczatku na kase, a raczej na perspektywe w tym co robisz. Porozmawiaj otwarcie z rodzicami, zrozumieja Cie bo sami pamietaja czasy gdy roboty szukalo sie latami. To nie powod do zalamki. Trudniejsze tematy jeszcze przed tobą w zyciu.