Ujawnienie tajemnicy rozmowy przez psychologa

[Krystyna19]

Dzień dobry 

Pracuje w zespole szkół, jako nauczyciel wychowawca w internacie. W pracy poprosiłam psychologa szkolnego, który w internacie pełnił dyżur o rozmowę. Następnie ta pani psycholog poszła do swojej koleżanki- innego wychowawcy w moim miejscu pracy i o całej rozmowie opowiedziała i jeszcze zmieniła moje słowa, co w efekcie zaostrzyło relację moje z innym wychowawcą. Moje pytanie dotyczy tego czy psycholog szkolny ma obowiązek poufności, zachowania tajemnicy rozmowy. Jak powinnam zareagować na takie zachowanie, które nazwałbym "plotkarskie" i jednocześnie okrutne. Co powinnam zrobić. Czy są jakieś przepisy które ta pani złamała?

Bardzo proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam Kryśka

 

[Honrado]

• Dzień dobry, Krysiu
•  
• Podstawową regulację dotyczącą tajemnicy zawodowej znaleźć można w ustawie z dn. 8.06.2001r. o zawodzie psychologa

Art. 14 : Psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z klientem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu

• Inne regulacje prawne nakładające obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej
  – Kodeks Karny, art. 266 § 1:

Kto wbrew przepisom lub przyjętemu na siebie zobowiązaniu ujawnia lub wykorzystuje informację, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, wykonywaną pracą, działalnością publiczną społeczną, gospodarczą lub naukową – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2

– Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dn. 19.08.1994r.

Art. 50. 1 Osoby wykonujące czynności wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego są obowiązane do zachowania tajemnicy wszystkiego o czym powezmą wiadomość w związku z wykonywaniem tych czynności

 

Z tego wynika, że można Panią plotkarską psycholog podać do sądu. Ale czy powinnaś tak zrobić? Nie wiem. Można się z nią jakoś dogadać, żeby przeprosiła i naprostowała sprawę, oczywiście informując ją wcześniej (o ile tego nie wie), że prawdopodobnie dopuściła się przestępstwa.

Chociaż... tak się zastanawiam... bo chodzi o psychologa szkolnego, który z założenia jest dla uczniów a nie pracowników szkoły. Może waszą rozmowę potraktowała jako zwykłą prywatną pogawędkę, bo nie wiem czy można to nazwać świadczeniem usługi.

[Krystyna19]

Dzień dobry. Bardzo dziekuję za wyczerpująca odpowiedź. 

Moim pierwszym krokiem z pewnością będzie rozmowa wyjaśniająca z panią psycholog, w jakim celu ujawniła treść rozmowy. A dokładniej dlaczego przeinaczyła moje słowa i podała "dalej". Bo zamiast pomóc,wspierać, pokazywać rozwiązanie taka (chyba) jej rola, to zaszkodziła.

Sytuacja wyglądała tak:

Zaprosiłam psycholog do swojego pokoju, w którym miałam dyżur, zamknęłam drzwi. Poruszyłam sprawy dotyczące złego zachowanie  kilku osób z jednej grupy wychowawczej i że chciałabym sama z nimi to załatwić/rozwiązać. Żeby podpowiedziała mi jak z taką grupą rozmawiać itp. Następnie kiedy spytała się cyt. "dlaczego nie pójdę z tym do Magdy " -wychowawcy tej grupy (wychowawca grupy to taka osoba jak wychowawca w klasie) odpowiedziałam, cyt. "chce sama takie sprawy załatwiać i nie zawracać głowy Magdzie". Nie chciałam wyjść na wychowawcę który skarży i nie potrafi rozwiązywać problemów. Chciałam przygotować się do tej rozmowy profesjonalnie stąd też moja decyzja o poproszeniu psychologa o konsultację w tej sprawie.

Następnie p.psycholog poszła do pokoju obok, do swojej koleżanki przekazując, że na pytanie "dlaczego nie pójdę z tym do Magdy " odpowiedziałam... UWAGA!!! "że Magda i tak by z tym nic nie zrobiła". 

Po ok. 15 minutach od rozmowy z psycholog, Magda złapała mnie na korytarzu wściekła i powiedziała że nie wie komu ma wierzyć. Że ona wszystko wie i że ja powiedziałam psycholog o niej "że Magda i tak by z tym nic nie zrobiła". Mi dosłownie ręce opadły. Coś strasznego.....poczułam się zdradzona i zmieszana z błotem. 

Sami osądźcie czy z całej rozmowy wyciągnięcie jednego zdania i dodatkowo przeinaczenie jest zgodne z etyka zawodową, norma społeczną? Czy doszło tutaj do naruszenia prawa? A może to jest "normalne"? Może ja jestem staroświecka...

 

 

 

 

[joaska92]

Po pierwsze nigdy bym nie szla bo psychologa z mojego kregu znajomych, gdzie wszyscy znaja wszystkich i latwo cos kolezance chalpnac. 

Po drugie chyba w wiekszosci szkol panuje plotkarska atmosfera, wiec troche dziwi mnie Twoje zdziwienie. Zapylatas psycholog czy rozmowa bedzie poufna? Jesli nie, to szkolna psycholog mogla potraktowac ja jak ot taka niezobowiazujaca kolezenska rozmowe. Gdybys zapytala, to ona moglaby Ci tez odmowic, bo to byc moze nie jest w jej obowiazkach. Bylabys z tym ok?

Po trzecie pamietam z wlasnego okresu szkolnego, gdy moja kolezanka z lawki poszla do psychologa porozmawiac o tym, ze podobaja sie jej dziewczyny i nie wie czy to normalne. 15 min po tej rozmowie wiekszosc nauczycieli wiedziala o sprawie. Kolezanka uciekla ze szkoly i nie widzialam jej chyba z tydzien. Ci szkolni psycholodzy sa o kant d*** rozbic i gdyby byli dobrzy w swoim fachu i naprawde profesjonalni, to nie pracowaliby w placowce szkolnej. 

Profesjonalna konsultacja niestety slono kosztuje i ludzie zajmujacy sie szeroko rozumianym 'pomaganiem' regularnie i nagminnie maja znajomych oczekujacych darmowej profesjonalnej pomocy. Sama tego doswiadczam gdy ktos sie dowie jaki wykonuje zawod. Problem dotyczy zawodow medycznych, prawniczych, wszystkich w których rozwiazuje sie czyjes problemy. Nikt nie chce rozwiazywac czyichs kompleksowych problemow za darmo poza zakresem swoich obowiazkow czy np. u cioci na imieninach (w czasie wolnym od pracy).

Porozmawialabym i z ta 'psycholog' i z kolezanka zeby nie bylo kwasu. Szkoda psuc atmosfere w pracy. A na przyszlosc po pomoc idzie sie do profesjonalistow. 

Edytowano Marzec 22, 2023 przez joaska92

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Podstawowe pytanie jest takie, czy osoba wykonująca zawód psychologa w tej placówce przyjmowała Panią na rozmowę jako psycholog czy po prostu jako inna osoba pracująca w tym samym miejscu. Tajemnica zawodowa psychologa obowiązuje wtedy, gdy współpracuje z klientem / podopiecznym. Może wystarczająca będzie krótka rozmowa o tym, by dana osoba nie przekazywała dalej tego, co od Pani usłyszy, bo Pani sobie tego nie życzy.