Rozchwianie emocjonalne

[Darkaa]

Skończyłam 25 lat.

Przeprowadziłam się z małej miejscowości do większego miasta. Jestem uznawana za osobę pozytywnie nastawiona do życia, jednak mam męczące wachania nastroju. Kilka dni jestem pełna euforii i zmotywowana do działania, są procesy przez które gubię te motywację i chęć do robienia czegokolwiek. Zaczynam wpadać w dołki emocjonalne i zastanawiam się często czy walka o lepsze jutro ma jakikolwiek sens. Coraz częściej nie potrafię skupić się na pracy, ponieważ często myślę o kilku rzeczach w tym samym czasie. Kiedy opowiadam o swoich planach. Słyszę że czas mija że to ci chce robić należy zaczynać od liceum że muszę to zrobić jak najszybciej. Presja tego starsznie mnie przytłacza i nie wiem czy ma sens działać. Czeka mnie przeprowadzka do jeszcze Większego miasta niż Gdańsk , dla drugiej osoby, która postawiła mi warunek że bycie w związku musi wymagać kompromisu z mojej strony. Mimo że wolałabym zrobić kilka rzeczy tu w Gdańsku ale wiem że w innym mieście też czekają mnie podobne możliwości. Przywiązanie do rodziny i znajomych jest bardzo silne. Nie mam pojęcia czy warto rzucić wszystko i zaczynać od nowa by być przy osobie która raz mi mówi że jest mnie pewna a za chwilę że coś dziś czuła nie tak. Nie potrafię skupić się na tym czego chce i najlepszym dla mnie rozwiązaniem póki co jest stygnięcie w cichym spokojnym miejscu z brakiem myślenia o tym wszystkim. Raz się śmieje za chwilę lękam wszystkim, stresuje w środku takimi rzeczami że sama tego nie ogarniam. W czym tkwi problem ?

[Dżasta]

Możliwe że za dużo bierzesz na siebie, nie powinnaś też czuć się w obowiązku uszczęśliwiania kogoś na siłę. Czy partner również wykaxuje sie kompromisami w Twoim kierunku?

[Darkaa]

Przed przeprowadzka wiodłam spokojne życie. Dopiero po przeprowadzce do Gdańska zaczęłam żyć w bardzo szybkim tempie. Słyszałam że dużo na siebie biorę ,niestety nie wiem co jest czynnikiem.

Partner wykazuje się czasami kompromisami, oczywiście. Kiedy nie mogę lub szkoda mi pieniędzy na kolejną podróż do Warszawy to bez problemu przyjeżdża, jednak kwestia kompromisu przeprowadzki pozostaje w moich rękach ze względu na to że ma dobrą pracę i mieszkanie które dopiero wyremontował 

[Dżasta]

Może przeanalizuj jakie czynności czy obowiązki możesz sobie odpyścić na jakiś czas, tak żeby się wyciszyć i zwolnić nieco  tempo. Latwiej powinno Ci sie wtedy skupić na swoich potrzebach i tym czy chcesz tej przeprowadzki.

[Darkaa]

Tak spróbuję , jednak przeprowadzka trochę namiesza mi w głowie. To normalne. Jednak czy różnica w wartościach w zyciu ( moje i partnera) moga nas oddzielić od siebie ? Czy warto wchodzić w relacje. Jesteśmy w relacji ponad rok. Chciałabym wiedzieć na czym stoję w sferze przyszłości. Jak on to widzi. Jednak jest osobą która brnie wysoko i cały czas się rozwija. Ja również mam podobne podejście. Nie wiem jak porozmawiać z nim o przyszłości żeby się nie przestraszył a wiem że to ważny temat. Ponieważ przeprowadzając się chciałabym wiedzieć czy mysli o rodzinie itp..