Sens bycia dobrym.

[Dawidek1920]

Witam was serdecznie. 

Zarejestrowałem się tutaj iż męczy mnie coś bardzo.

Mam na imię Dawid mam 30 lat.

Ostatnio myślę o sensie bycia dobrym...

Jestem osobą po trzydziestce,mam ròżne choroby,zmartwienia.

Jestem osobą samotną,lubie być sam.

Lecz bardzo lubię pomagać stety? Niestety?

Jestem osobą tak uważam dobrą lecz niestety w życiu tak bywa że mnie skrzywdzono.

Może i dlatego jestem piatelnikiem.

Mieszkam sam sobie z moim kotem.

Lecz podam wam przykłady.

Pomagałem komuś nie będę mòwił kto po prostu pomagałem komuś z rodziny.

Cały czas pożyczałem pieniądze,chodziłem,pomagałem a jak przyszlo co do czego to ta osoba uciekła.

Pomagałem koledze,byłem dobry pomogłem mu bardzo iż naprawde potrzebował pomocy a potem nagle coś mu się stało zaczął być gburem i nagle zniknął.

Mòj najlepszy przyjaciel.

Kolejna rzecz niby błacha lecz...jestem strasznie wrażliwy co do krzywdy zwierząt.

Żal mi zwierząt niektòrych,jestem chłop jak byk prawie 120kg, 2m wysokosci lecz czasami aż płakać mi się chce lub jest mi żal jak widzę takie rzeczy.

2 dni temu po pracy wracałem to znalazłem kota malutki był...może miesiac miał.

Ktoś go wyrzucił,strasznie padał deszcz.

Był głodny,przemoknięty, przygarnąłem go na 1 dzien nakarmiłem lecz niestety musiałem iść do miejskiej policji i oddać go tam.

Oni go wezmą do schroniska.

Lecz w tym momencie strasznie mi się żal zaczęło robić,miałczał...nie wiedział o co chodzi...

Niestety nie stać mnie by utrzymywać 2 koty w domu.

Chciałem tylko pomóc...

Serce mi się krajało ale z jednej strony pomogłem mu tak to by pewnie nad ranem zdechł albo by go auto przejechało.

Lecz czy jest w tym sens? Było warto?

Trzeba było olać kolegę,olać z rodziny...

Olać kota ...może akurat by go ktoś usłyszał i by go wziął.

Teraz jest mi przykro że go zostawiłem tam.

 

I niestety tak ze mną jest...ja się przywiązuje do czegoś...potem coś się stanie i mam złamane serce.... Lubie pomagać...lecz niestety zawsze mi jest zle potem że jednak mogłem inaczej...teraz bym nie płakał.

Po co? Jest sens bycia dobrym? 

Nie lepiej olewać to wszystko i mieć przynajmniej całe serce...nie złamane i łzy w oczach.

Patrzeć tylko na siebie...

Jak by ktoś miał chwilkę napisać swoimi słowami.

W google tego pełno jest...lecz chciałbym od kogoś to usłyszeć.

Pozdrawiam Serdecznie

 

 

 

[Honrado]

Cześć Dawidzie. Oczywiście, że warto być dobrym. Ten świat już dawno by legł w gruzach, gdyby nie dobrzy ludzie. Ale pomagać też trzeba umieć. Jak już miałeś okazję się boleśnie przekonać, nie wszystkim i nie zawsze jest warto pomagać, bo można zostać zwyczajnie wykorzystanym. Pomagać trzeba z głową. Bardzo ważne jest też z jakiego powodu chcesz pomagać. Jeśli pomagasz, bo chcesz tym sobie "kupić" miłość i wdzięczność innych ludzi - to jest złe. Jeśli pomagasz z wewnętrznego przymusu, bo nie chcesz czuć się źle, że komuś nie pomogłeś - to też jest złe. Jak to było w reklamie jakiejś czekolady "czujesz się dobrze - czynisz dobrze". Pomaganie powinno być darem serca, bezinteresownym dzieleniem się dobrocią, którą w sobie mamy. A jeśli z pomagania robi się jakiś interes, nie jest to pomaganiem, jest interesem, Przede wszystkim należy patrzeć na siebie, bez wątpienia, bo jeśli zadbasz o siebie, będziesz miał zasoby, by dzielić się z innymi. 

Z tym kotem postąpiłeś bardzo dobrze moim zdaniem. Też jestem wrażliwy na szkodę zwierząt. Widziałeś maluszka w potrzebie, pomogłeś tak jak mogłeś i tyle. Jeśli źle się czujesz, że go oddałeś, zawsze możesz go odszukać i jednak zabrać do domu.

 

[Ki90]

Też uważam, że warto być dobrym, dużo razy również się przejechałam pomagając komuś w potrzebie a najbardziej na najbliższej rodzinie, najwiekszy żal czułam, gdy od osoby, ktorą będąc dzieckiem i podczas jak dorstalam traktowałam jak wzór, bardzo kochałam i uważałam, że i przez niego jestem kochana a w dorosłym życiu, gdy mnie oszukał usłyszałam, że nic dla niego nigdy nie znaczyłam i ma mnie w dupie, potrzebni mu byliśmy wtedy gdy wiedział, że może z nas ciągnąć kasę. Teraz mama małe zaufanie do ludzi i spodziewam się, że może przez to ciężko mi założyć jakis porządny związek. W pomaganiu sparzylam się dużo razy w większych lub mniej błachych sprawach. Ale nie potrafiłabym nie pomagać choć wiem, że wiekszasc ludzi jest raczej egoistami myślącymi o sobie, ale wierzę że są i tacy, którzy pomagają bezinteresownie. Ale wolę być osoba, która pomoże niż zimna egoistka. Chodź czasami jest to ciężkie. Ale wirze, że kiedyś wróci do Nas dobro, które dajemy innym, może trzeba tylko poprostu trochę dłużej na nie poczekać. 🙂

[Radosław]

Czy warto być dobrym? Kwestia i wybór osobisty. Każda istota ma zapisane: co? ile komu? i dlaczego? A potem jeden dostaje wszystko, a inny nie ma nic. Zauważ, że ten co pomaga z serca nie szuka poklasku, taki kolekcjonuje doświadczenia. Jak to mówią tyle jesteśmy warci w oczach innych, na ile nas sprawdzono.

A kotek, opowie w schronisku, że zna takiego szlachetnego człowieka, co pomógł w potrzebie i jak ty będziesz w potrzebie to też Ci ktoś pomoże. I tak to działa.