Problem z mamą w żałobie

[MEGGIE]

Witam, pół roku temu zmarł mój tata, została sama mama, Pomagamy jej jak tylko potrafimy, zakupy, obiady, rachunki, bierzemy ją do siebie, opiekujemy się, rozmawiamy i poświęcamy dużo czasu. Mama chce kontaktu tylko ze mną i zięciem, z nikim więcej. Przy tym bardzo częstym kontakcie jest ciągle złośliwa w stosunku do mnie, nieustannie mnie obraża, umniejsza moją wartość jako córki, stosuje szantaż emocjonalny. Rozmowy spokojne i prośby za każdym razem powodowały wielkie kłótnie (mama krzyczała). Przed śmiercią taty widywaliśmy się co 3 tygodnie na obiedzie i mama nie była zaangażowana w naszą rodzinę. Teraz nas szantażuje i stawie ciągle wymagania choć jesteśmy na każde skinienie, bo rozumiemy, że została zupełnie sama. Do psychologa nie chce iść. Wobec mnie jest ciągłe dogryzania i szantaż jak nie robię tego co mi akurat każe zrobić (mam dzieci, pracę, ale cały czas jestem z nią w kontakcie). Tak częstym kontaktem jestem wykończona, od śmierci taty nie byłam w stanie nawet się jeden dzień wypłakać. Mąż mówi, że muszę zacisnąć zęby i wytrzymać, ale czuję, że doszłam do granicy. Nie wiem co mam robić..

[Kolezanka.]

UJesli czujesz, ze doszlas do granicy, to musisz na chwilke odpuscic. Bo ucierpi na tym cala Twoja rodzina. Jesli potrzebujesz, sama idz do psychologa. Dostaniesz moze jakies leki dla siebie albo dla mamy. Lepiej ograniczyc kontakt troszeczke, i nie byc na kazde zawolanie, lepiej powiedziec "mamo, teraz nie moge przyjechac, mam cos do zalatwienia, jutro przyjade do Ciebie" . 

I wiem, ze nieladnie klamac, ze sie nie powinno.. Ale czasem dla wlasnego dobra mozna powiedziec ze idziesz do lekarza czy mas.cos do.zalatwienia.. 

 

Rozumiem.ze nie.masz rodzenstwa?  

[MEGGIE]

Bardzo dziękuję za cenne rady i odpowiedź. Niestety nie mam rodzeństwa, a pozostała rodzina jest daleko, ostatnie lata życia mama poświęciła całkowicie tacie, praktycznie nie miała swojej części życia, odseparowała się od świata.

[mirek1281]

Jako osoba mająca na codzień styczność ze śmiercią bo pracuje w firmie wykonującej międzynarodowy transport zwłok , moge powiedzieć, każda śmierć to inna historia i chyba jedyną receptą jest czas. Z tego co widzę rozmawiając z osobami w żałobie u każdego może to być inny horyzont. Oczywiście musisz być wyrozumiała w takim momencie ale są pewne granice, których nie można przekraczać i nie może to się odbić na Twojej rodzinie. Pamiętaj, że korzystanie z usług terapeuty to nic wstydliwego i złego. Pomyśl nad tym. 

[biglebowski]

W skali od 1 do 10 jak trudno jest powiedzieć matce, że jak będzie robiła to co robi to przestaniesz się z nią widywać?

Ostrzegam, że taka skrywana wścieklizna zakakaża organizm i będziesz za kilka lat bardzo trudną osobą do kontaktu, do życia.

[MEGGIE]

9 godzin temu, biglebowski napisał:

W skali od 1 do 10 jak trudno jest powiedzieć matce, że jak będzie robiła to co robi to przestaniesz się z nią widywać?

Ostrzegam, że taka skrywana wścieklizna zakakaża organizm i będziesz za kilka lat bardzo trudną osobą do kontaktu, do życia.

 

[MEGGIE]

9.... to jest bardzo trudne. Każde spokojne powiedzenie jej czegokolwiek kończy się awanturą. "Ja mam prawo Ci wszystko powiedzieć a ty się zastanawiaj co do mnie mówisz"," ty się zmień ja się nie zmienię". Ciągle są pretensje,telefony,non stop coś mam dla niej do zrobienia. Sama nie robi nic kompletnie nawet nie pójdzie do sklepu czy na cmentarz. Propozycja psychologa kończy się awanturą, nie chce mieć z nikim kontaktu. Nie wiem co robić.

[biglebowski]

Ja bym ograniczał kontakt dosłownie do minimum. Pewnie nie jedna książka opisuje to zjawisko, wydaje się dość typowe. Może szukaj ratunku tam w książkach albo teleporada tu.