czy to toksyczny zwiazek?

[taka_ja_]

Witam,

Chailabym zasiegnac waszych opini, poniewaz czuje ze mam strasznie zblazowany mozg.

Moj facet, z ktorym jestem juz calkiem dlugo, bo leci nam juz prawie 9 rok razem.... zawsze tak potrafi poprowadzic rozmowe, ze wnioskuje jakoby on obciazal mnie cala wina za wszystkie jego nieszczescia.

Poklocilismy sie w pracy, prosilam go, zebysmy poczekali z tym, zeby zalatwic to w domu, bo on wie, ze jak sie klocimy to od razu zaczynam trzasc sie i plakac i nie jestem w stanie nic robic, jezyk mi sie placze, a co dopiero pracowac. Ale nie, on ciagle napiera i napiera, a potem jak wychodzi tak jak zawsze to slysze od niego, ze wsyd mu przed wszystkimi ze taka szopke robie.
 

Poklocilismy sie przed przyjazdem jego kolegi i poprosil mnie, zebym ja napisala do jego kolegi i odwowala caly jego przyjazd. Teraz slysze, ze on juz nie ma sily sie tlumaczyc, ze mu wstyd przed nim i ze znajomosc zakonczona ( czyli rozumime, ze przeze mnie...)
Nawet jak klocimy sie w domu, i on na mnie krzyczy to wszystko jest ok, a jak ja zaczne sie wydzierac to od razu ze wstyd mu przed wszystkimi sasiadami.

Niestety dopuscilam sie jednego skoku w bok, co bardzo odbilo sie na mojej psychice ....jego rowniez, ale przeszlismy wiele rozmow, i kiedy zaczyna byc dorze miedzy nami to on nagle dostaje atakow, ze on wcale mi nie wierzy co sie stalo tamtej nocy (mielismy nie raz rozmowe o wszystkich, wszystkich szczegolach, ktore pamietalam z tamtej nocy, takich jak przyrodzenie tamtego faceta, pozycje ....to bylo dla mnie straszne).  I raz mi mowil, ze wierzy, potem ze nie wierzy. On chce zebym wszystko naprawila, odzyskala jego zaufanie....
Staralam sie, zrezygnowalam z portali spolecznosciowych, nie mam znajomych wiec  i tak nie mam gdzie z kim wychodzic, oprocz niego. Cale dnie moje wygladaja praca-dom, nic wiecej. Zaczelam sie przed nim otwierac, mowic, co mysle, staram sie byc caly czas mila, zawsze ma buziaka ode mnie jak sie rozstajemy w drzwiach, czy budzimy rano...
Nie jestem osoba wylewna, raczej skryta i nigdy tez nie mowilam czesto kocham, ale nad tym tez pracuje.
Niejednokrotnie dawalam mu haslo do swojego telefonu, ma swobode kiedy chce go uzywac, bez problemow mu go daje. Dbam o dom, gotuje, prasuje, sprzatam., robie mu prezenty. On zaczal sie w ostatnim czasie przykladac bardziej do obowiazkow w domu, co mnie ucieszylo, ale ja juz nie wiem co mam dalej robic.
Z pracy przez moja zdrade tez musial zrezygnowac, za co rowniez zostalam obciazona wina. To ze nie mogl znalezc pracy przez tak dlugi czas tez jest moja wina. I to ze teraz zaczal nowa prace i znow sie poklocilismy o to samo, to teraz slysze, ze rozpierdalam mu nowa prace.

Czuje sie odpowiedzialna za kazde jego nieszczescie. Przynosze mu tylko wstyd przy innych. I wiem. Dopuscilam sie czegos obrzydliwego i okropnego.  I sama siebie za to nienawidze. Bylo to raz, kiedy nie dzialo sie miedzy nami dobrze,  ja mialam problemy zdrowotne, on w ogole mnie nie zauwazal, ciagle mialam tylko klotnie w domu, ze obiad nie zrobiony, pranie nie zrobione.... wszystko robie zle. On nawet nie zauwazyl, ze ktos z pracy sie kolo mnie kreci i stara sie zwrocic moja uwage...Nie bylo zadnego romansu miedzy nami, nie spotykalismy sie potajemnie, widywalismy sie tlyko w pracy, na fajce...pisalismy przez komunikator...dopiero sie poznawalismy i to na stiopie przyjacielskiej.  I tak, przed impreza firmowa, mialam isc z facetem razem, ale mnie olal, bo nie zrobilam prania i nie mial sie w co ubrac i wyladowalam najebana u tamtego w lozku. Stracilam caly swoj filar, ceche (lojalnosc i wiernosc) za ktora lubilam siebie najbardziej a teraz....? czuje sie jakbym juz do konca zycia byla naznaczona i on wcale nawet nie musi mnie w tym uswiadamiac, ja czuje to sama w sobie i nie wiem jak przestac.

On przy kazdej klotni mnie niejednokrotnie wyganial do tamtego, naprawde przy nerwach on potrafi powiedziec mi co tylko mu sie podoba, wyzywac mnie i nawet jak pytam, jak on moze mowic  mi takie rzeczy to on od razu obraca sprawe tak, ze moje przewinienie jest o wiele wieksze i wyglada to tak, ze teraz to on moze wyladowyac sie na mnie jak chce.

Jestem znerwicowana, drze na sam jego glos, kiedy slysze ze znow bedziemy to przerabiac i czasami on juz zarzuca mi klamstwo, kiedy ja wiem ze jestem czegos pewna i robi mi sie metlik w glowie, bo zaczynam przestawac juz widziec co jest prawda a co klamstwem. Czuje jakbym dostawala schizofrenii.

Nieraz slyszalam, ze spierdolilam mu zycie. Ale zawsze jakos sie godzilismy.  teraz czuje jakbym juz tracila przez to wszystko kontakt z rzeczywisctoscia i nie mam nawet z kim o tym wszystkim porozmawiac.













 

[Malina25]

Pani nie jest w toksycznym związku, tylko Pani jest w bardzo tokstyczym związku z człowiekiem, który nie nadaje się do relacji, który Panią w ogóle nie szanuje i który Panią manipuluje. Zdrowy, wartościowy, dobrze funkcojnujący związek wygląda zupełnie inaczej i jest przeciewieństwem Pani relacji. Dobrze byłoby gdyby poszła Pani na jakąś wizyte do psychologa bo niepokojącym i dziwnym jest, ze będąc w tak toksycznej relacji Pani pyta się czy to toksyczny związek. Może nie miała Pani w domu dobrych wzorców i stąd niewiedzą jak wygląda normalna relacja.

Napisała Pani, że nie ma znajomych, szkoda, bo może zdecydowanie wcześniej ktoś mógłby Panią uświadomić, ze jest w toksycznej relacji i nie staciłaby Pani 9 lat życia  ztym człowiekiem.

[macocha jak z bajki]

On chce Cie ukarac, za wszystko. I to sie nie zmieni. Bedzie obarczac wina za niepowodzenia, robic na zlosc, manipulowac, upokarzac, izolowac od znajomych i rodziny. Tak bedzie chcial Cie wykonczyc psychicznie.  Kiedys i to mu nie bedzie wystarczac i zaczenie Cie bic.

Dlaczego z nim jestes? Pracujesz, wiec chyba stac sie na wynajem mieszkania lub pokoju. Dzieci nie macie. Uciekaj1

Po co Ty sie z nim kisisz w tej jego nienawisci? Jego chora motywacje jakos moge  zrozumiec (ale nie popieram!)- chce sie zemscic na Tobie za zdrade, zniszczyc, zdeptac, ukarac.

Zdradzilas. W takim wypadku nalezy zachowac resztki godnosci, przeprosic i kulturalnie sie rozstac.

W tym zwiazku absolutnie nie ma nic do ratowania. Siebie musisz ratowac.,