Zostałam sama

[Pola]

Mam 18 lat, od kilku miesięcy przestałam uczęszczać na terapię ze względów finansowych, dlatego piszę tutaj. 

Od kilku lat przyjaźnię się z jedną dziewczyną, ale gdy ta znalazła sobie chłopaka, poczułam się zagrożona. Nie umiem tego wytłumaczyć... Czuję się przez nią porzucona, bo oprócz niej nie mam nikogo. Praktycznie się nie spotykamy, a gdy ze sobą piszemy, to tylko wtedy, kiedy się kłócimy. Dziś była wybuchła jedna z takich kłótni, obie nie wytrzymałyśmy i napisałyśmy wszystko co czułyśmy, nie wyszło to na dobre, bo prawdopodobnie nasza przyjaźń się skończyła. Zaczęłam się strasznie trząść, jakby z zimna i rzeczywiście - czułam zimno. Wszystko ustało kiedy wzięłam lek na uspokojenie. Przed tymi wydarzeniami był jeszcze czas kiedy dosłownie nie miałam siły wstać z łóżka i zaczęłam płakać przez to, że jem śniadanie, tak po prostu... 

Czuję się źle pisząc to tutaj mimo, że ta strona właśnie od tego jest, ale jednak uważam, że i tak nikogo nie będzie to obchodzić, albo ktoś powie, że wyolbrzymiam lub chcę aby mi coś "zdiagnozowano". Nie jest tak. Nie wiem jak mam sobie z tym poradzić.

Liczę na szybką odpowiedź. 

Pozdrawiam

[Hitch]

Widzisz..  niestety tak to już z ludźmi jest... kiedy pracujesz w jakiejś firmie masz kolegów, gdy się zwalniasz kontakt znika. Twoja "przyjaciółka" znalazła sobie chłopaka i teraz w niego jest wpatrzona i jest to bardzo nieładnie z jej strony. Pytanie czy to jest faktycznie przyjaźń bo pomimo tego, że ma partnera nie powinna zapomnieć tego co was łączy.

Dlaczego piszesz że masz tylko ja? Jesteś tak zamknięta w sobie że nie jesteś w stanie otworzyć się na ludzi?

[Pola]

Przez moje doświadczenia z przeszłości i to, jak traktowali mnie ludzie nie jestem w stanie poznawać nowych ludzi, gdyż mam w sobie irracjonalny lęk, że wszyscy których poznam będą zachowywać się jak tamte osoby. Boję się ludzi, nie chcę być kolejny raz traktowana jak najgorsze zło. Wszystkich, których poznałam, poznałam dzięki tej mojej (byłej?) przyjaciółce, jednak urwałam z nimi kontakt, w sumie sami do tego doprowadzili, ale to inna historia... Do tego nie potrafię rozmawiać z ludźmi, nawet z najbliższymi - mamą, tatą, siostrą. Nie umiem zaczynać rozmów, nie umiem ich podtrzymywać, a ludzie rozmawiający ze mną szybko się nudzą. Mam wrażenie, że odpycham tym ludzi już na samym początku, dlatego nikt nie chce ze mną rozmawiać i woleliby robić to z moją przyjaciółką. Boję się, że sobie bez niej nie poradzę.

[Hitch]

Wydaje mi się że bardzo mocno uzależniona jesteś od jednej osoby. Jesteś bardzo zamknięta na innych i wspominasz cechy które faktycznie mogą utrudniać znajomości. 

Ja mając słabe chwilę często sobie mówię że aby lepiej nam szło rozwiązywanie problemów musimy mieć pasje , hobby coś co pomimo przeciwności losu odwróci skutecznie nasza uwagę od tego całego zla. I bardzo mocno będę przy tym tkwił pomimo tego że sam na swój sposób jestem uwięziony w uczuciach.

Uczysz się? Co lubisz robić w wolnych chwilach ? Prowadzisz jakieś "życie" online?

 

Pozdrawiam

[Pola]

Wydaje mi się, że właśnie tak jest, już jakiś czas temu zastanawiałam się co by to było gdybym ot tak straciła z nią kontakt, jednak nie brałam takiej myśli na poważnie. 

Co do moich zainteresowań - uwielbiam uczyć się języków, uwielbiam robić zdjęcia... Od dłuższego czasu niestety tracę przyjemność z tych rzeczy, sama nie wiem czemu. 

Moje "życie online" jest bardziej zaawansowane(?). Poznałam kilka fajnych osób na twitterze, tylko sęk w tym, że są one moimi internetowymi znajomymi i nie jestem w stanie spotkać się z nimi w prawdziwym życiu. 

[Hitch]

I jak? Wyjaśniło się coś z przyjaciółką?

[Pola]

Dnia 23.07.2019 o 08:25, Hitch napisał:

I jak? Wyjaśniło się coś z przyjaciółką?

Niestety nie. Szczerze wątpię, że coś się zmieni, gdyż po tym co widzę to żyje jej się lepiej beze mnie. Z tego co wiem, to planuje wakacje ze znajomymi, spotyka się z innymi... Nie napisała do mnie, ja także, ponieważ nie jestem po prostu w stanie. Zaczynam się powoli przyzwyczajać do życia bez niej i jest trudno, ale myślę, że dam radę.

[Hitch]

I słusznie. Masz pasje. Poznaj ludzi na żywo czy też online , gdzie będziesz mogła je dzielić. Fotografia to piękna sprawa i zawsze jest na nią pora - wiem o tym bo sam fotografuje bez względu na pogodę. Weź kiedyś aparat ubierz się w deszczowke połóż w błocie i fotografuj. Poradzisz sobie że wszystkim, najważniejsze to odpowiednio się nastawić. 

"Jeśli idziesz przez piekło, nie zatrzymuj się....."

[Pola]

Bardzo dziękuję za te słowa:) to naprawdę dużo dla mnie znaczy!