Jak naprawić swój związek po rozstaniu?

[GabiGabriella7]

Witam!

Jestem 23 letnią kobietą, która pare dni temu została sama, gdyż chłopak się wyprowadził i zerwał. 
A powód zerwania i wyprowadzki był taki, że przerosła go sytuacja z przeszłości, która na nas ciążyła i nie dał rady teraz sobie z tym poradzić. A mianowicie jakiś rok temu pare razy trafiłam do łóżka z 43 letnim mężczyzną z mojej pracy, który ma żonę i 3 dzieci. W listopadzie 2022 roku, poznałam jego syna i zaprzyjaźniliśmy się i nie sądziłam, ze stanie się tak, ze zakochamy się w sobie.. I zaczęliśmy być razem i zamieszkaliśmy razem, ale mój chłopak dowiedział się o tym, ze spałam z jego ojcem.., ale porozmawialiśmy o tym i wybaczył mi ten czyn. A dowiedział się o tym 5 miesięcy temu. Ale teraz nasz związek wyglądał tak, ze nie chodziliśmy do łóżka, nie przytulał mnie, nie całował. Co się okazało powodem było to, ze nie był w stanie dać mi takiej bliskości, bo nie mógł na mnie spojrzeć normalnie przez pryzmat tego co się stało. Bo w głowie miał tylko obraz mnie i swojego ojca.. Myślał, ze poradzi sobie z tą sytuacją i ułoży sobie wszystko w głowie, ale jednak sytuacja go przerosła i nałożył na siebie za dużo i nie wytrzymał. Dlatego podjął decyzje o zerwaniu i wyprowadzeniu się w celu ułożenia sobie tego wszystkiego. Bo nie chce go stracić przez swój błąd..
 

A wiec moje pytanie brzmi: Czy jest coś co mogę zrobić aby mu pomóc z tym wszystkim? Czy jest jeszcze jakaś nadzieja aby walczyć o ten związek i abyśmy byli razem? Co możemy razem zrobić, albo osobno, aby poukładać i polepszyć to wszystko? 

[Małgorzata_Margo]

Prędzej czy później skrywane tajemnice ujrzą światło dzienne. Teraz bijesz się zapewne z myslami … „gdybym wcześniej wyznała” to … no wlasnie co by było gdyby. Nie masz pewności jaki byłby finał, ale śmiem się domyślać, ze krótki bo nie byłoby zakochania, wspólnego mieszkania, byłyby szybkie reakcje i emocje a one w dużej mierze decydują o naszym losie. Planowałaś przyszłość z chłopakiem, a czy kiedykolwiek brałaś pod uwagę, ze ktoregos dnia trzeba będzie zmierzyć się ze wzrokiem ojcem tego chłopaka, z jego matką czy z jego rodzeństwem? Nie znasz szczegółów co działo się w ich rodzinie, gdy Ty spedzalas czas z „głową” tamtej rodziny. Nie widziałaś łez, nie słyszałaś kłótni (jeśli takowe były, nie wczuwałaś się w rolę tej rodziny bo wtedy to nie dotyczyło Ciebie. Ty byłaś wolna, zainteresowana spotkaniami z dojrzałym mężczyzną. Często tak w życiu jest, ze działasz nie myśląc o skutkach. Chłopak nie dźwignął ciężaru, a uwierz, ze poczuł się źle i to może nie względem Ciebie, ale względem ojca. Ten który miał byc oparciem i który miał byc przykładem dla niego - zawiódł. Ojciec to przywódca stada, wygrał tutaj starszy choć może nie silniejszy. A jego mama? Pomyśl o tej kobiecie i tu nie chodzi o to, ze mogłaś wcześniej od ojca usłyszeć, ze się nie układa, ze żyją obok siebie od lat itd, bo mężczyzna szukający nowych wrażeń, a który chce się przespać z inną kobietą różne bajki opowiada, tym bardziej młodej dziewczynie. Chłopak zakochał się w Tobie, w dziewczynie przez którą może jego mama nie raz płakała i zaklinała a on tę mamę przytulał i pocieszał. Dla chłopaka to niezręczna sytuacja i mimo, ze bij się wczesniej z myślami, ze da radę, to nie dał. Co czuje teraz do ojca nie wiesz, nie przenikniesz do jego umysłu. Ale podejrzewam, ze nic pozytywnego tylko wzburzenie, strach, zawód, porównywanie, może nienawiść. Zrezygnował ze związku bo bał się spotkania, może jakiegoś wywodu ze strony ojca, może krytyki bo masz/miałaś na pewno na uwadze to, ze pewnego dnia mógłby mu wypalić w złości lub zazdrości „miałem ją przed Tobą …” Pozostaje tez kwestia Ciebie jako osoby jako tej, która skradła mu serce, ale ten fakt ukrywała. Jeśli wcześniej to robiła to dlaczego później nie miałaby tego nie zrobić, może przecież przeszłość wrócić bo „ obi” tez mieli wspomnienia. Tego nie pogodzisz. Stało się i chyba lepiej dla Waszej dwójki, ze doszło do rozstania. Oboje jesteście młodzi i wiele przed Wami. Może gdyby był wcześniejszy plan wyjechać gdzieś daleko, odciąć się od przeszłych zdarzeń udało by się to poskładać. Ty chcesz bo widzisz nadzieje, a czy on nadal chce? To co pozostaje w głowie trudniej jest zawsze uleczyć. 

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

Jeśli mężczyzna będzie tego potrzebował, może skorzystać z pomocy psychologicznej. Skoro nastąpiło rozstanie z tak poważnych przyczyn, lepiej dać temu spokój, gdyż byłoby to niejako wchodzenie między ojca a syna, co już na zawsze stawiałoby Panią w niezręcznym położeniu i naznaczałoby znajomość wyjątkowym piętnem. Ta relacja wydaje się na tyle kłopotliwa, niepoprawna, że nie zalecam jej "naprawiania" gdyż w nadmiernym stopniu ingeruje w więzi rodzinne, porządek rodziny mężczyzny, wywracając to wszystko do góry nogami. Pewne sprawy nie są do pogodzenia.