Cyberprzemoc na tle seksualym

[saha]

Jestem w dość młodym wieku, kończę dopiero podstawówkę. W poprzedniej klasie dość zbliżyłam się do dwóch chłopców i mogłabym powiedzieć, że staliśmy się przez pewien czas przyjaciółmi. Wszystko zmieniło się gdy jeden z nich zaczął widzieć mnie jako kogoś więcej. Nigdy nie uważałam, że jestem gotowa na związki i nigdy również tego nie potrzebowałam. Dlatego więc dałam koledze do zrozumienia, że nic z tego nie będzie. Nasza grupa od zawsze była toksyczna ale wszystko się w tamtym momencie rozkręciło. Kontakt nam padł a oni wraz z innym kolegą zaczęli nękać mnie i moją przyjaciółkę. Miałam nadzieję, że jeśli dam drugą szansę koledze któremu dałam kosza wszystko się naprawi. Tak nie było, tylko pogorszyłam sprawę. Na wakacje wszystko ucichło lecz gdy po powrocie moje oczy spotkały się z  nimi wiedziałam, że to nie koniec. Ich grupa była teraz wzmocniona o 3 nowych chłopców którzy mnie nie szczędzili. Próbowałam to olewać, traktować ich tak samo jak oni mnie, lecz w pewnym momencie przekroczyli wszelkie granice. Pobrali moje zdjęcia z Facebook i wkleili je w zdjęcia nagiej kobiety. Powstały takie dwie przeróbki. Od tamtego czasu miewam okropne uczucie kiedy jestem wokół nich. Ręce całe mi drżą, nie mogę oddychać, kuje mnie w klatce piersiowej a łzy cisną mi się do oczu. Codzienny lęk przed nimi i szkołą nie daje mi żyć. Każda noc jest pełna snów tylko i wyłącznie o nich. Nie mogę na siebie patrzeć bo automatycznie widzę te zdjęcia. Brzydzę się sobą. Zaczynam się czuć winna. Nie myślę o niczym innym i nie mogę się skupić w szkole przez co spadły mi oceny. Niektórzy mówią, że jest to molestowanie. Czy to prawda?  Czy gdybym nie potraktowała go tak już na samym początku nic by się nie stało? Może nie powinnam nigdy zaczynać tej znajomości? Jak mam sobie poradzić z tym, że szkoła to dla mnie piekło? Jak mam radzić sobie z tym lękiem który z dnia a dzień we mnie narasta? Czy powinnam się poddać?

[Honrado]

W encyklopedii jest podana definicja molestowania: "Molestowanie (łac. molestare, fr. molester drażnić, naprzykrzać się) – występuje w sytuacji, w której ma miejsce niepożądane zachowanie związane z płcią osoby, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności osoby i stworzenie onieśmielającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub agresywnej atmosfery^."

Jak dla mnie pasuje do tej sytuacji. Można to też uznać za znieważenie, chociaż dla tych chłopaków to pewnie tylko śmieszny żart.

Nie wiadomo co by było, gdybyś inaczej się zachowała wobec niego na początku. Ale co innego mogłabyś zrobić? Nie chciałaś nawiązywać z nim bliższej relacji i grzecznie dałaś mu to do zrozumienia. Wszystko zrobiłaś jak należy, szczerze i z szacunkiem. Problem pojawił się w głowie chłopaka, pewnie poczuł się odrzucony, skrzywdzony i chciał się zemścić w głupi sposób. To świadczy tylko o tym jaki jest słaby, wrażliwy i niedojrzały. Teraz wiesz, że lepiej by było w ogóle się z nim nie zadawać, ale nie mogłaś o tym wiedzieć na początku. Pechowo trafiłaś, tak się w życiu zdarza. Niczemu nie jesteś winna. Z lękiem poradzisz sobie, gdy zrozumiesz, że nie należy brać do siebie wszystkiego (a może nawet niczego) co ktoś o Tobie mówi w ten czy inny sposób. Jak jakaś dziewczyna powie na przykład, że jesteś głupia, nie pomyślisz chyba sobie "oh, ona powiedziała, że jestem głupia, więc na pewno to jest prawda, ona wie najlepiej, nie może być inaczej". Każdy może mówić co chce, nawet największe głupoty. Jedna osoba będzie chciała się Tobie podlizać, żeby coś od Ciebie dostać i będzie mówiła jakieś komplementy, słodkie słówka; inna osoba będzie miała zły dzień, jakieś problemy w domu, Ty się akurat nawiniesz i usłyszysz najgorsze obelgi. Tym marnym fotomontażem chłopak wyładował swoją złość, żal czy co tam innego, co było w nim, nie w Tobie. Popisał się wśród kolegów, żeby wyjść na fajnego. Chciał zrobić z Ciebie w formie głupiego żartu kogo, gwiazdę porno? puszczalską? O niczym to nie świadczy. Nikt myślący chyba nie uwierzy, że to Twoje ciało, prawda? 

Wydaje mi się, że ta sytuacja wzbudziła w Tobie wiele złości, tyle że skierowałaś ją nie tam gdzie trzeba. Obwiniasz siebie, nawet brzydzisz się siebie. A co czujesz wobec tych chłopaków? 

Nie myślałaś o poinformowaniu o tym rodziców, wychowawcy, pedagoga albo psychologa szkolnego?