32 lata - przegrałem swoje życie

[TakiJaki]

Dobry wieczór wszystkim użytkownikom forum.

Z racji tego, że nie za bardzo mam z kim porozmawiać, wyżalić się itd. Postanowiłem założyć konto na forum.

Przeczytałem już wiele podobnych tematów.

Być może zostanę wyśmiany albo i nie.

Moja historia nie jest zbyt długa.......... i wielu z was pomyśli, że to przysłowiowy "bait" -> sam chciałbym żeby tak było.

Mam 32 lata i jako dorosły facet, a raczej facet z umysłem dziecka we mgle, mogę śmiało określić się mianem nieudacznika życiowego i ubogiego człowieka. Wielu z was napisze, to rusz się i to zmień. Tylko gdzie i jak?.

Pomimo upływających lat.... nigdy nie wiedziałem co chcę robić w życiu. Po drodze doszła depresja, nerwica, fobie(teraz już jest lepiej na psychice, ale nie tak dobrze jak u normalnych ludzi)

Strach przed wyjazdem za granicę........ kiepski wzrok, który uniemożliwia chociażby zostanie zawodowym kierowcą.

Ogólnie jest ciężko przez moją dziwną mentalność i postrzegania świata.

Zaczynam nową pracę za przysłowiowe grosze na produkcji przez pośrednika(całe 3400 z czego 400 wydam na dojazd), a w swoim życiu wykonywałem kiepskie prace, bo nie mam żadnych specjalnych predyspozycji czy umiejętności.

Zresztą tak jak pisałem wyżej..... nigdy nie wiedziałem jak do czegoś dążyć i jak to zmienić.

Jest mi po prostu wstyd i chciałem to z siebie wyrzucić(nawet jeśli tylko anonimowo w Internecie).

[thanatos]

Rzeczywistość nie jest taka jak mówią koucze. To w jakim miejscu w życiu się znajdujemy zależy od tego co nas spotyka. Czasami możemy sobie z tym poradzić lepiej, czasem gorzej. Ale nie ma przypadku człowieka który odnosił by porażki lub sukcesy sam dzięki sobie. To kłamstwo. 
Musisz się oceniać względem tego jaki sam byłeś wcześniej, jakie warunki do rozwoju zawodowego czy jako człowiek miałeś. 
Na pewno nie jest tak że osiągnąłeś mało. Napisałeś że w psychice jest już lepiej. To znaczy że może wykonałeś taką pracę i pokonałeś może takie trudności z jakimi wiele osób w ogóle nie dało by rady sobie poradzić przez całe życie. 

Co do pracy. To ludzie często zmieniają w ciągu życia zawody. Sytuacja na rynku pracy ciągle się zmienia. 
Możesz spróbować z pomocy doradcy zawodowego. W obecnym zakładzie pracy możesz się dopytać ludzi lub przełożonego na jakie stanowiska są potrzebni pracownicy i co byś musiał zrobić żeby dostać takie stanowisko. Czego musiałbyś się nauczyć. O ile to możliwe. 

 

[Stefan1980]

Witam.Mam 42lat Rozumiem cię doskonale jestem na podobny etapie. Tylko że u mnie jest pasmo nie udanych związków. Ostatnio rozpadł się za nim się rozpoczął.oslepilo mnie moje szczęście a nie szczęście tej drugiej osoby. Zrobiłem w okół siebie otoczkę twardego faceta a w środku jestem kruchy i słaby. Doszedłem do etapu gdzie ciągle prześladuje mnie wizja śmierci ale nie mam odwagi tego zrobić więc przeszedłem na etap wyniszczenia swojego organizmu. Możecie się śmiać dorosły facet a taki miękki ma pewnie rodzinę która go kocha. Tak jest ale udawanie przed nimi że jest się silnym jest bardzo męczące.Nikt nie wie co we mnie jest tak naprawdę. Jedyne czego pragnę to mieć już spokój 

[surikjunior]

Dnia 6.01.2023 o 09:32, Stefan1980 napisał:

Witam.Mam 42lat Rozumiem cię doskonale jestem na podobny etapie. Tylko że u mnie jest pasmo nie udanych związków. Ostatnio rozpadł się za nim się rozpoczął.oslepilo mnie moje szczęście a nie szczęście tej drugiej osoby. Zrobiłem w okół siebie otoczkę twardego faceta a w środku jestem kruchy i słaby. Doszedłem do etapu gdzie ciągle prześladuje mnie wizja śmierci ale nie mam odwagi tego zrobić więc przeszedłem na etap wyniszczenia swojego organizmu. Możecie się śmiać dorosły facet a taki miękki ma pewnie rodzinę która go kocha. Tak jest ale udawanie przed nimi że jest się silnym jest bardzo męczące.Nikt nie wie co we mnie jest tak naprawdę. Jedyne czego pragnę to mieć już spokój 

Uwierz mi, że przeszedłem w życiu gehennę i dzisiaj jestem szczęśliwym pięćdziesięciolatkiem. Jesteś człowiekiem wrażliwym, świadomym siebie, zatem masz cechy, o których wielu może tylko pomarzyć. Zapoznaj się ze stroną dezintegracjapozytywna.pl którą sam osobiście prowadzę, a zobaczysz do jakich efektów może dojść człowiek upadły, jakim byłem. Myślałem, że jestem na dnie i już nigdy się nie podniosę, samotność dosłownie aż bolała. Dzisiaj tryskam szczęściem i poczuciem sensu życia. Bardzo współczuję takim jak Ty i moim pragnieniem jest chociaż trochę odjąć Ci egzystencjalnego bólu. Czasy ogólnie są ciężkie dla każdego. I pewnie długo nie będzie lepiej. Ale to wcale nie oznacza dla nas, że musimy biernie czekać aż dopadnie nas śmierć i będziemy mieli święty spokój. Walcz o siebie i swoje szczęście, bo kto to zrobi za Ciebie ?

[surikjunior]

Dnia 13.10.2022 o 19:45, TakiJaki napisał:

Dobry wieczór wszystkim użytkownikom forum.

Z racji tego, że nie za bardzo mam z kim porozmawiać, wyżalić się itd. Postanowiłem założyć konto na forum.

Przeczytałem już wiele podobnych tematów.

Być może zostanę wyśmiany albo i nie.

Moja historia nie jest zbyt długa.......... i wielu z was pomyśli, że to przysłowiowy "bait" -> sam chciałbym żeby tak było.

Mam 32 lata i jako dorosły facet, a raczej facet z umysłem dziecka we mgle, mogę śmiało określić się mianem nieudacznika życiowego i ubogiego człowieka. Wielu z was napisze, to rusz się i to zmień. Tylko gdzie i jak?.

Pomimo upływających lat.... nigdy nie wiedziałem co chcę robić w życiu. Po drodze doszła depresja, nerwica, fobie(teraz już jest lepiej na psychice, ale nie tak dobrze jak u normalnych ludzi)

Strach przed wyjazdem za granicę........ kiepski wzrok, który uniemożliwia chociażby zostanie zawodowym kierowcą.

Ogólnie jest ciężko przez moją dziwną mentalność i postrzegania świata.

Zaczynam nową pracę za przysłowiowe grosze na produkcji przez pośrednika(całe 3400 z czego 400 wydam na dojazd), a w swoim życiu wykonywałem kiepskie prace, bo nie mam żadnych specjalnych predyspozycji czy umiejętności.

Zresztą tak jak pisałem wyżej..... nigdy nie wiedziałem jak do czegoś dążyć i jak to zmienić.

Jest mi po prostu wstyd i chciałem to z siebie wyrzucić(nawet jeśli tylko anonimowo w Internecie).

Dzień dobry sympatyczny człowieku.

Lekarstwem na Twoje dolegliwości jest po prostu wziąć się za bary z własnym losem i podjęcie gruntownego przewartościowania. Zmiana podejścia do życia, do trudów jakie ono ze sobą niesie, szczególnie gdy jesteśmy na etapie totalnej ignorancji praw,którymi się ono kieruje. Piszę może nieco zagadkowo, ale po zapoznaniu się z moją stroną dezintegracjapozytywna.pl zrozumiesz o co mi chodzi. Nie jesteś na straconej pozycji, masz mnóstwo czasu i możliwości na zmianę jakości swojego życia. Fakt, że odczuwasz wstyd jest naprawdę dla Ciebie bardzo pozytywnym przejawem. Stoisz u bram przemian w swoim życiu, które tylko czekają na to, byś je zainicjował i konsekwentnie realizował. Pozdrawiam

[KarolIksinski]

Mimo wszystko nie jesteś alkoholikiem, ćpunem czy alimenciarzem, więc tak do końca życia nie przegrałeś. Jeszcze dużo przed tobą.

[surikjunior]

Hejka, ja jestem alimenciarzem i nawet ja nie uważam, że przegrałem swoje życie

Moją siłą jest Jezus Chrystus.

Edytowano Luty 27, 2023 przez surikjunior