thanatos

Zacząłbym od odstawienia używek. Uzależnienia i psychotropy nie wpływają dobrze na równowagę psychiczną.

Rzeczywistość nie jest taka jak mówią koucze. To w jakim miejscu w życiu się znajdujemy zależy od tego co nas spotyka. Czasami możemy sobie z tym poradzić lepiej, czasem gorzej. Ale nie ma przypadku człowieka który odnosił by porażki lub sukcesy sam dzięki sobie. To kłamstwo. Musisz się oceniać względem tego jaki sam byłeś wcześniej, jakie warunki do rozwoju zawodowego czy jako człowiek miałeś. Na pewno nie jest tak że osiągnąłeś mało. Napisałeś że w psychice jest już lepiej. To znaczy że może wykonałeś taką pracę i pokonałeś może takie trudności z jakimi wiele osób w ogóle nie dało by rady sobie poradzić przez całe życie. Co do pracy. To ludzie często zmieniają w ciągu życia zawody. Sytuacja na rynku pracy ciągle się zmienia. Możesz spróbować z pomocy doradcy zawodowego. W obecnym zakładzie pracy możesz się dopytać ludzi lub przełożonego na jakie stanowiska są potrzebni pracownicy i co byś musiał zrobić żeby dostać takie stanowisko. Czego musiałbyś się nauczyć. O ile to możliwe.

Może idź do innego lekarza. Problemy mogą być związane z psychiką, ale też z np. bezdechem sennym + powodem może być deficyt witaminy D. Można suplementować też melatonine, melisę. To nie trucizna.

Zamiast rzucać pretensjami które dobijają powoli twoją żonę i dzieci możesz podkreślać zachowania jakie Ci się podobają, choćby niewielkie. Wtedy jest większa szansa że ktoś zachęcony pochwałami zacznie zachowywać się w żądany sposób. Pochwał dzieci za każdym razem kiedy zjedzą spokojnie. Pochwał żonę kiedy zauważysz że zrobiła coś w domu.

Nie wmawiaj sobie od razu choroby. Dużo ludzi stresuje się szkołą, spotkaniem z rówieśnikami, ocenami rówieśników. Kiedyś trzeba będzie się nauczyć akceptować to że ktoś będzie miał coś do ciebie, ktoś Cię polubi a większość ludzi i tak nawet nie zwróci na Ciebie uwagi. To raczej nie jest coś z czym się ludzie rodzą. Możesz sobie zadać pytanie czy np. to co ludzi o tobie to coś negatywnego i jest to prawdą. Czy jest to coś co sama chciałabyś w sobie zmienić. Jeżeli tak to zacznij nad tym pracować. Jeżeli nie, możesz to powinnaś to zignorować. Jeżeli popełniasz błędy, to dobrze, bo jeszcze się uczysz. Gafy popełniane wśród rówieśników będą zapomniane, za kilka lat, jeżeli będziesz nad sobą pracowała, i tak będziesz prawie zupełnie inną osobą i sama nie będziesz pamiętała wszystkich stresujących sytuacji w których wydawało Ci się że robiłaś z siebie idiotkę.

Cześć, Jeżeli chcesz coś zmienić, możesz zacząć właśnie od porady psychologicznej. Czasami może wydawać się że za dużo na raz złego nas dotyka, wtedy dobrze jest to jakoś z siebie zrzucić.

Zawiodłeś trochę żonę. Jeżeli masz "wybrać" między rodziną, a osobą z którą mieszkasz, masz dziecko i chcesz spędzić resztę życia powinna być oczywista. Nie powinno być zgody na jej poniżanie. Szacunek też powinieneś wymagać względem swojego dziecka, swoich decyzji i względem Ciebie. Coś tu szwankuje w tym względzie w tej rodzinie. Jeżeli ktoś prosi Cię o przebranie dziecka w innym pomieszczeniu, to powinno być to normalne że tak robisz ,jeżeli nie jest to wielki problem. Zadecydowałeś jednak zignorować prośbę i postawić Siebie i dziecko wyżej.

Mi też odcina mózg. A jeżeli to sytuacja towarzyska czasami próbuje reagować średnio śmiesznymi szachowaniami. Ale nie tracę kontroli nad tym co robię. Wydaje mi się że Twoje reakcje nie są normalne. Jeżeli zdarzają się często to jest to niezbyt fajna sprawa dla otoczenia. Czy może być to jakieś zaburzenie psychiczne, nie wiem.

"Ale samej mi ciężko." Nie jesteś sama, masz rodzinę. Może nie będą w stanie pomóc, ale możesz dać im znać że potrzebujesz wsparcia. Po pomoc najlepiej zwrócić się profesjonalną. Pierwszy krok to zapisanie się do lekarza. Możesz w parę minut zapisać się na wizytę przez internet, sama wizyta też może być online, jeżeli tak Ci będzie łatwiej. Ale może lepiej odrazu spróbować u psychiatry i wypróbować jakieś leki.

Możliwe że abstynencja od masturbacji naturalnie wzmocni chęć interakcji z kobietami. Zadbaj też o odpowiedni poziom testosteronu zdrowym trybem życia. https://www.amazon.com/Stop-Masturbating-Start-Living-addiction-ebook/dp/B076BLWQ3G Nie zadziała u wszystkich, ale może coś tam pomoże.

Takie mikstury na zakochanie to chyba tylko w bajkach. Widać że czas działa korzystnie. To nie jest norma, że w związku cały czas jest chemia. Natura tak tego nie wymyśliła. Jeżeli to była "miłość" - wspólne wartości, dążenia, marzenia, wzajemny szacunek, doceniania bycia dla siebie nawzajem to prawdopodobnie nigdy przywiązanie nie zginie i żona sama może przemyśli czego potrzebuje i czy to może dostać w tym związku i czy warto nad nim cały czas pracować, czy są jakieś efekty i chęci po obu stronach.

Cześć, Leczysz się u tego psychiatry? Może powinien zobaczyć Cię jeszcze ktoś inny. Psychiatra powinien przepisać jakieś leki, tak aby ogólne samopoczucie się polepszało. Każdy boi się utraty pracy i stresuje go konieczność szukania od nowa innej. Każdy może się wydać komuś dziwny lub nudny. Są osoby i sytuacje w których będzie lepiej ale też gorzej.

Nie musisz podchodzić do każdej dziewczyny jako potencjalnej partnerki z tekstem na podryw. Najpierw możesz rozmawiać, żartować jak z każdym. Okazywanie od razu zbyt dużego zainteresowania i chęci podrywu zniechęca kobiety (i mężczyzn zresztą też), nikt nie chce zbyt łatwej zdobyczy.

Najlepiej zacząć. https://www.empik.com/atomic-habits-clear-james,p1148352716,ksiazka-p

Mąż ma może większy problem. Ty możesz mieć do przepracowania urazę do męża, wątpliwość co do jego uczuć. Może powinniście porozmawiać nad samym sposobem okazywaniem uczuć, planami na przyszłość. Kwestii jest kilka. Warto było by zaangażować psychologa, aby nie padły niepotrzebnie stwierdzenia, które na zawsze zmienią na niekorzyść ten związek. Może rzeczywiście nie da się pogodzić jakichś kwestii i szukać szczęścia gdzie indziej, ale potrzebna jest otwarta rozmowa i przyda się doświadczenie i osąd kogoś kto przerabiał już takie przypadki i wie jak to się najprawdopodobniej potoczy w przyszłości. Na pewno kiedyś jeszcze przytyjesz i będziesz się starzeć, mąż pewnie też. Zmiana stylu życia to nie jest szybki proces, to że teraz udaje Ci się dbać o zdrowie, nie znaczy że kiedyś będzie okres w którym to nie będzie szło idealnie, a dodatkowo wyolbrzymianie problemu przez męża może zniweczyć efekty wielu miesięcy.