Nie wiem co robić

[monbeb303]

Jestem Marta. Rok temu związałam się z dużo młodszym mężczyzną. Od początku to miała byc relacja typu bratnie dusze. Z czasem powstało coś na pokrój związku. Jakieś pół roku temu on zaczął korespondencję z dziewczynami na portalach randlowych, kazałam mu się wyprowadzić, przekonał mnie, że był odrzucony i niedoceniony. Faktycznie przez to, że jest młodszy traktuje go jak dziecko, ale w sumie się tak zachowuje. Od pewnego czasu już nie mogę w tej relacji wytrzymać, bo czuje, że on mnie wykorzystuje, bo taniej razem mieszkać i wtedy może spełniać swoje marzenia. Każda rozmowa to kłótnia, bo albo się czepiam albo jestem przewrażliwiona 

[Kropka]

Może usiądźcie i na spokojnie porozmawiajcie, czy wy w ogóle jesteście w związku, jak on widzi związek czym on dla niego jest, jak chce być traktowany i Ty tak samo czego oczekujesz od związku, co do niego czujesz i jak chcesz być traktowana żeby być szczęśliwa.

Tylko musi on być również chętny na taką rozmowę - rozmowę bezpretensjonalną.

Z tego co powiedziałaś nie daliście sobie ram więc te ramy kim dla siebie jesteście musicie omówić koniecznie.

[monbeb303]

Próbowałam rozmowy już kilka razy, pytałam czy coś sie dzieje czy ma jakieś problemy w pracy, mówiłam co czuje, że jest jakiś obcy, zdystansowany, jak nie mój kiedyś. Każda rozmowa kończy się tekstem jesteś przewrażliwiona, czepiasz się, a on dalej jakiś drażliwy, oschły. Szczerze mówiąc, już chyba się poddaje. 

[monbeb303]

Najgorsze jest to, że jedziemy jutro razem na wczasy, a ja najchętniej pojechałabym gdzieś sama bez niego. Odpocząć.  Już mam dość tańczenia wokół niego, jak widzę, że coraz częściej chce przebywać sam. 

[Honrado]

Związek z dużo młodszym facetem trwa rok, Po 6 miesiącach zaczął flirtować z innymi dziewczynami. Zachowuje się niedojrzale i winę za to zrzuca na jakieś osoby z przeszłości. Czujesz się przez niego wykorzystywana. Rozmowy nic nie dają, bo nawet nie liczy się z Twoimi uczuciami, uznając że to z Tobą jest coś nie tak. Masz już tego dosyć i chcesz odpocząć.

Nikt nie powinien mówić co masz robić. Jesteś dorosła i sama najlepiej wiesz co jest dla Ciebie dobre.

[monbeb303]

Właśnie o to chodzi, że jestem w jakiejś czarnej d... . Z jednej strony ma trochę racji, bo ja mam problem z akceptacją tego, że on jest ode mnie młodszy i już sugerowałam mu, że czas na poznanie kogoś w wieku dla nas odpowiednim, a jak już myślę, że jestem gotowa na rozstanie, to jakoś nie mogę tego zrobić. Taka huśtawka wykańcza mnie i jego pewnie też. Jednym słowem mam ścianę przed sobą.  

[Honrado]

Ściana to brak możliwości a tutaj możliwości są, tylko się jeszcze ze sobą gryzą i nie do końca wiadomo która przeważy na tej huśtawce.

"Problem z akceptacją tego, że on jest młodszy". Sądzisz, że powinnaś akceptować dużo młodszego partnera? Gdyby na przykład ze mną chciałaby się związać jakaś 30 lat starsza kobieta, nie powiedziałbym, że mam problem z akceptacją jej wieku, tylko że po prostu nie akceptuje takiej sytuacji, takie mam preferencje i już. Żaden problem. Problemem mogłoby być asertywne rozwiązanie sprawy, gdybym załóżmy bał się, że ją skrzywdzę, że nie znajdę sobie innej czy coś takiego.

Jakie są Twoje najważniejsze wartości, czym się kierujesz w życiu i w doborze partnera, co się dla Ciebie najbardziej liczy w związku? Czy w tym związku masz właśnie to na czym Ci zależy? Odpowiadając sobie na te pytania przybliżysz się trochę do rozstrzygnięcia wewnętrznego sporu. Być może będą potrzebne następne pytania, żeby zapalić światło w czarnej dupie i z niej wyjść.

[monbeb303]

Wydaje mi się, że trochę też sama jestem sobie winna, mogłam tego nie zaczynać, a teraz sama wpadłam we własne sidła. Przegapiłam moment, kiedy to już się rozwinęło do takiego momentu, że nie potrafię przerwać, może podświadomie liczę na to, że on to za mnie zrobi. A on jakoś nie chce, nie wiem czy z kwestii wygody, czy taniości wspólnego życia czy z uczucia. Kiedyś więcej mi mówił miłych rzeczy, więcej czułam, że mu na mnie zależy, teraz kazde zapytanie kończy się tekstem, przecież już ci to mówiłem, ile razy mam to powtarzać itp.  

[Honrado]

Taaa... "mówiłem już, że cię kocham, jak coś się zmieni to dam znać" - u nas facetów to raczej normalne, że niechętnie okazujemy nasze uczucia werbalnie, tym bardziej po etapie wstępnej fascynacji. No ale z zachowania, odnoszenia się i ogólnego traktowania widać czy ktoś nas kocha, czy nie.

Czy on przykleił się z wygody i korzyści materialnych, czy kieruje nim głębokie uczucie? Myślę, że na pewno jest dla niego ważna wygoda i cięcie kosztów życia, bo każdy jest egoistą i dba o swój interes, ale z drugiej strony muszą też być w nim jakieś uczucia, bo bez nich nie nawiązalibyście kontaktu bratnich dusz.

Sama wpadłaś we własne sidła i sama z nich wyjdziesz. Nie jesteś przecież życiową ofermą, doskonale potrafisz o siebie zadbać.

[monbeb303]

Nie pisałam, bo byliśmy na wakacjach. Miejsce super, ale on już relację dobił tekstem, oglądam porno, żeby Ciebie nie zdradzić i mam to docenić. Ja pierd... co za łaskawca. Nawet mi nie wytłumaczył dla czego, bo bodźców potrzebuje, mam latelksy ubierać czy szkieletora z siebie zrobić, bo takie mu się podobają. Efekt wywaliłam go z domu. 

[Honrado]

I jak się z tym czujesz? Jak on to przyjął?

[monbeb303]

A łatwo nie jest, ale w sumie jakby ulgę. A on, no cóż początkowo myślał, że to nie na serio, ale jak przyniosłam mu pudła kartonowe do spakowania, to zaczął przepraszać itp., ale już było za pózno, na kolejne szanse, na rozmowę, ja już się wyczerpałam i owszem lubię go, ale bardziej lubię siebie. 

[Honrado]

Bardzo zdrowe podejście. Trzeba siebie szanować. Rozstania nigdy nie są łatwe, ale po pewnym czasie do wszystkich się przyzwyczajamy i o nich zapominamy. Teraz masz otwartą drogę do znalezienia kogoś odpowiedniego, dojrzałego.