Zła żona

[Australia]

Proszę o pomoc psychiczną, bo już nie daje rady. 
Chodzi o sytuację z mojem mężem. 13 lat razem. Zawsze był spokojny i dobrym chłopakiem. Wiedziałam że mnie nie skrzywdzi. Ale często między nami byli sprzeczki. Głównym powodem że sama siedzę z dzieckiem. No i za dużo pił piwa. On jest bardzo pomocnym i często to jego rodzina wykorzystywała. Co mnie doprowadzało do złości. 
Po latach zaszłam drugi raz w ciąży. Chciałam to dziecko. On też. 
I tu zaczęliście prawdziwe problemy w związku. W 6 miesięcy znalazłam u męża w spodniach narkotyki ( woreczek z białym proszkiem i rurka ) Wystraszyłam się bardzo.  Znalazłam w jego telefonie korespondencja z jego bratankiem który  ma dostęp do tego gówna. Po rozmowie obiecał że to było jednorazowe i że żałuję. Nie do końca uwierzyłam ale chciałam z nim zostać.  Tak mi odbiło że zaczęłam sprawdzać jego kieszeni. Szperać w jego telefonie. Nie wiem co chciałam osiągnąć. no i znalazłam. On wypierał się że jestem wariatką.  Także pisał z bratankiem o tym czy mu nie załatwię coś. W jednej z awantur zgodził się na test, no i wyszedł negatywny. Wiem że mógł w tym czasie nie brać. Ale te wiadomości... Głupio mi było i się przyznała że wiedziałam korespondencje. Co na tą mój mąż się wściekły. Teraz to nawet śpi z telefonem pod poduszką. Nie ma dnia żeby my się nie pokłóci się. Z jego strony padają straszę słowa. Jest często jak tak nerwowy że na każde pytanie reaguje złością i wybuchem.   Drażni go wszystko. Nawet nasz starszy syn. Obwinia mnie o źle wychowania. Chociaż syn jest naprawdę bardzo ułożonym chłopakiem. Dla przykładu.. że późno idzie spać ( chociaż teraz wakacje i nie gonię jego spać u 9 wieczora) . Boli go to że nie mamy czasu na seks. Wprawie co noc to robimy.  A jak jest to nie takie jak on pragnie. Doszło do oglądania pornografii wprawie co wieczór. Nie ukrywał tęgo. 
Wszystkie sprawy domu i rodziny rozwiązuje sama. Młodsze dziecko też tylko ja. Jak mu coś powiem to słyszę że przecież mogę go poprosić o pomoc..(po pracy spędza czas w garażu, majsterkowanie i piwowanie).Po jednej z awantur pojechałam z dziećmi do swojej mamy na 10 dni. Jak wróciłam to było jeszcze gorzej. Była taka awantura że pokazał mi faka a ja " mądra"  trzasnęła go po twarzy.  Po jakimś czasie pogodziło się nam. Ale nie na długo. Raz mi mówi że mnie kocha i nie może stracić a raz że nie może mi wybaczyć, że jestem zaborcza i upartą. I jak chcę odejść to droga wolną.  Dużo tu pisać ale naprawdę nie wiem co jest że mną nie tak że nie potrafię odejść i dać sobie spokój. Może naprawdę to wszystko moją winna. Co powinnam była wtedy zrobić. Odpuścić sytuację ? W domu wieczna huśtawka humoru.. jak nie u mnie to u niego. Nie mogę mu zaufać i nie beż powodu.  On na terapię nie pójdę, już prosiłam i nie raz. Nie bo nie.. 
 

[kar_1]

Być moze to jego sposób na adrenalinę w życiu miałam ten sam problem tyle że z hazardem wiecznie brakowało nam pieniędzy bałam się że nie będę miała na jedzenie dla dzieci. Też zapewniał że mnie kocha udawał jakby nic się nie działo i wiecznie zwalal winę na mnie że to przeze mnie uwierz mi wszystko z tobą w porządku to twój mąż jest toksyczny ty poprostu martwisz się o rodzinę jak każda matka. 

[Australia]

12 godzin temu, kar_1 napisał:

Być moze to jego sposób na adrenalinę w życiu miałam ten sam problem tyle że z hazardem wiecznie brakowało nam pieniędzy bałam się że nie będę miała na jedzenie dla dzieci. Też zapewniał że mnie kocha udawał jakby nic się nie działo i wiecznie zwalal winę na mnie że to przeze mnie uwierz mi wszystko z tobą w porządku to twój mąż jest toksyczny ty poprostu martwisz się o rodzinę jak każda matka. 

Czy jest szansa że on się opamiętania? Czy wróci do normy? 

[Kropka]

Hm.. skoro spędzasz dużo czasu w domu z dzieckiem to Twoja rodzina stała się całym Twoim światem. Tak jak powyżej zgadzam się że Twoje zachowania nerwowe i "sprawdzanie" męża wynika prawdopodobnie z troski i chęci zapewnienia bezpieczeństwa dla wszystkich.. dla męża również. Może spróbuj na spokojnie z nim porozmawiać, że zależy Ci na rodzinie i nie chciałabyś się rozstawać. Dużo się między Wami wydarzyło nieporozumień głównie przez nerwy, jakaś agresja, czy złe słowa itp. Pytanie czy jeszcze zależy Ci na nim i jeszcze go kochasz, czy zaufanie zupełnie straciłaś i miłość się wypaliła?

Jeśli masz odwagę możesz spróbować mu wytłumaczyć, że będziesz starała się być bardziej opanowana i czy jeśli on czuje to samo to możecie spróbować razem poprawić związek. I nie przeglądaj mu tego telefonu, bo chyba wystarczająco dałaś mu znać, że jeśli będzie brał prochy to rozpadnie się Wam rodzina, bo dzieci nie mogą być wychowywane w takich warunkach. Ale wg. mnie powinnaś skończyć z histeryzowaniem. Jeśli będziesz widziała, że nie ma już nadziei odejdziesz po prostu ale póki jest nadzieja na poprawę to spróbujcie. Wiele problemów wynika z histerii i agresji. On jako mężczyzna idzie w używki alkohol, porno, psychotropy, majsterkowanie a Ty zadręczasz się myślami.  Spokój, spokój, spokój i rozmowa. Mów o swoich potrzebach na spokojnie i bez wyrzutów i staraj się zrozumieć potrzeby męża i obserwuj rezultat   

Życzę powodzenia. Trzymaj się cieplutko

[Australia]

Dzięki. Masz rację we wszystkim. Muszę opanować swoję nerwy.