Obojętność, osamotnienie chłód

[geotechnik1225]

Kochani prosiła bym o opinie w kwestii obojętności faceta - nie odczuwam jego miłości mimo że mówi o uczuciu, nie okazuje gestów typu przytulanie, pocałowanie sam z siebie, nie zwierza mi się, nie opowiada, nie dąży do spotkań, mało dzwoni i pisze stało się tak po moich wybuchach płaczu i miesiecznym mówieniu co mi nie pasuje i jak się powinien zachować, stwierdził że tylko na niego narzekam i ma tego dość - przestałam i przyszła ta okropna oziębłość z jego strony.

[Honrado]

Ta najwspanialsza, przecudowna, uskrzydlająca miłość z efektem motyli w brzuchu jest wynikiem wyrzutu hormonów w organizmie. Natura tak to wykombinowała, żeby nas zmusić do pożądania drugiej osoby i rozmnażania się w tym magicznym czasie. Czy tego chcemy czy nie, po roku albo dwóch latach narkotyczny stan zakochania przemija, motylki znikają i często zaczynają się problemy. Wtedy dopiero widzimy jak wygląda u nas i naszego partnera miłość bez chemicznego wspomagania. Utrzymanie takiej miłości jest niełatwą sztuką.

Przez miesiąc wywierałaś na swojego chłopa presję. Zrzucałaś na niego odpowiedzialność za swoje niezadowolenie. Wymagałaś, żeby zachowywał się tak, jak Ty byś chciała. Nie wiem jakim tonem mówiłaś o tym, co Ci się nie podoba, ale z pewnością mógł to odebrać jako narzekanie. Jeśli przy tym wybuchałaś płaczem, wiele osób uznałoby to dodatkowo za szantaż emocjonalny. Czy tak wygląda miłość? Czy w miłości zawarte są żądania podszyte strachem o jej utratę? Jego obojętność, która to wszystko sprowokowała też nie przypomina miłości.

Nie podzielę się wprost moją opinią, bo to byłoby zbyt brutalne i raczej w niczym by nie pomogło. Nie wiem w sumie co w miarę sprawnie mogłoby pomóc w waszej sytuacji. Może ktoś inny będzie miał jakieś pomysły.

[geotechnik1225]

1 godzinę temu, Honrado napisał:

Ta najwspanialsza, przecudowna, uskrzydlająca miłość z efektem motyli w brzuchu jest wynikiem wyrzutu hormonów w organizmie. Natura tak to wykombinowała, żeby nas zmusić do pożądania drugiej osoby i rozmnażania się w tym magicznym czasie. Czy tego chcemy czy nie, po roku albo dwóch latach narkotyczny stan zakochania przemija, motylki znikają i często zaczynają się problemy. Wtedy dopiero widzimy jak wygląda u nas i naszego partnera miłość bez chemicznego wspomagania. Utrzymanie takiej miłości jest niełatwą sztuką.

Przez miesiąc wywierałaś na swojego chłopa presję. Zrzucałaś na niego odpowiedzialność za swoje niezadowolenie. Wymagałaś, żeby zachowywał się tak, jak Ty byś chciała. Nie wiem jakim tonem mówiłaś o tym, co Ci się nie podoba, ale z pewnością mógł to odebrać jako narzekanie. Jeśli przy tym wybuchałaś płaczem, wiele osób uznałoby to dodatkowo za szantaż emocjonalny. Czy tak wygląda miłość? Czy w miłości zawarte są żądania podszyte strachem o jej utratę? Jego obojętność, która to wszystko sprowokowała też nie przypomina miłości.

Nie podzielę się wprost moją opinią, bo to byłoby zbyt brutalne i raczej w niczym by nie pomogło. Nie wiem w sumie co w miarę sprawnie mogłoby pomóc w waszej sytuacji. Może ktoś inny będzie miał jakieś pomysły.

Jego obojętność jest po moim tzw. wg niego narzekaniu a przed tym tego nie było.

Jak naprawić to wszystko?

Przestałam narzekać 🙂

[Honrado]

Mhm. No skoro narzekanie było przyczyną problemu, a Ty już z tym skończyłaś, to może samo się wszystko naprawi za jakiś czas. Dobrze by zrobiło, gdybyś zorganizowała sobie jakieś ciekawe zajęcia, coś, co poprawi Ci humor, odciągnie Twoją uwagę od zamartwiania się o związek i da partnerowi trochę czasu i swobody, żeby mógł zatęsknić za Tobą i Cię bardziej docenić. I dużo się uśmiechaj, to zawsze pomaga