Pomoc dla osoby z depresją

[pomocdlasiostry]

Dzień dobry, 

Poszukuję pomocy dla mojej siostry. Chciałabym dowiedzieć się jak mogę jej pomóc. 

Siostra 8 miesięcy temu urodziła syna. Po jakichś 2 / 3 miesiącach wpadła w baby blusa. Niestety teraz jest coraz gorzej. Otwarcie przyznała, że cierpi na depresję. Przez rosnące obecnie stopy procentowe, bardzo wzrosła im rata kredytu hipotecznego. Do tego siostrze w lutym nie przedłużyli umowy o pracę. Jak sama powiedziała, ma już dość małżeństwa, macierzyństwa, kredytu, dosłownie wszystkiego. Sama nie chce zgłosić się do psychologa, czy psychoterapeuty. 

Dlatego ja zwracam się z prośbą o pomoc. Jak z nią rozmawiać? Jak jej pomóc? Co zrobić, żeby z tego wyszła i żeby jej się nie pogorszyło.

Będę Państwu bardzo wdzięczna za wszelką odpowiedź. Pozdrawiam

[AnnaMaja]

Witam. Rozumiem doskonale ten temat ,więc postaram się pomóc. Ja też po porodzie dostałam depresji poporodowej ,która trwała bardzo długo. Ten baby blues występuję najczęściej 3 dnia po urodzenia dziecka i trwa 2 tyg. W tym czasie takie stany depresyjne są normalne,bo organizm kobiety dochodzi do siebie i hormony się regulują. Natomiast, kiedy taki stan się przedłuża, to prawdopodobnie to już rozwija się depresja poporodowa. Ważne jest,aby jak najszybciej zaraagować i pomóc takiej osobie. Znam ten temat.Nawet tutaj założyłam taki post i dziewczyny mi pomogły poukładać myśli. Ja też nie chciałam iść do psychologa ,bo się wstydziłam i do tego nie potrafiłam rozmawiać o problemach z obcą mi osobą na żywo. Nikt mnie nie rozumiał,nikt nie chciał pomóc ,a ja nie wiedziałam co się dzieję ze mną. Zamiast pomóc najbliżsi mnie obwiniali i krytykowali,że jestem złą matką. Miałam często myśli samobójcze ,tylko zabrakło mi odwagi. Teraz już jest lepiej ,jakoś to przetrwałam.

Co jest ważne ,aby pomoc takiej osobie ? To rozmowa i wsparcie najbliższych. Nie krytykuję się osoby z depresją ,nie wolno mówić coś w stylu " ogarnij się" ,lub " inni dają radę ,a Ty nie" . Siostra potrzebuje pomocy psychologicznej i fizycznej przy dziecku. Najlepszym rozwiązaniem byłoby wybrać się z nią do psychologa ,lecz ona nie czuję się na siłach.  Nie zmuszamy jak tego nie chce. Taki stan może trwać długo,ale najważniejsza jest pomoc najbliższych. Ona musi poczuć się potrzeba,kochana i wartościowa. Trzeba pozwolic jej często wyjsć gdzieś bez dziecka. Niech wykorzysta ten czas na coś co lubi. Niech wyjdzie do ludzi,do koleżanek. Niech odetchnie od tych wszystkich problemów.
Mi tego wszystkiego brakowało ,a najbardziej wsparcia i dlatego tak długo nie mogłam dojść do siebie. 

Mam nadzieję,że pomogłam. Pozdrawiam.

[pomocdlasiostry]

Bardzo dziękuję za odpowiedź I cieszę się, że udało się Pani pokonać zło

Do psychologa nie chcę ciągnąć jej na siłę, sama musi podjąć decyzję, że chce się do niego udać.

Pomogę jej najlepiej jak będę umiała, będę ją wspierać i wyciągać z domu, pomagać przy dziecku częściej. Zrobię wszystko co w mojej mocy i liczę, że nadejdzie moment, kiedy uda się do psychologa, który pomoże jej na pewno lepiej niż ja, a może otworzy się też bardziej przede mną i ze mną o tym porozmawia. Chociaż tu jest zawsze ciężej bo powtarza w kółko, że jak będę miała swoją rodzinę, swoje dzieci to zobaczę jak to jest - obecnie nie mam męża ani dzieci i jestem od niej młodsza o 2 lata, ale staram się być zawsze przy niej. 

Codziennie też kłóci się z mężem bo ją denerwuje teraz dosłownie wszystko i reaguje krzykiem. Oboje mają ciężkie charaktery z mężem Zrobię wszystko co w mojej mocy, żeby pomóc i żeby miała we mnie oparcie. Jeszcze raz bardzo Pani dziękuję i życzę wszystkiego dobrego!