Może ktoś mi pomoże

[Starfire]

Nienawidzę swojego domu, bo czuję się notorycznie zaniedbywany. 

W wyniku zaniedbań rodziców mam krzywe zęby. Uznali, że skoro jedna wioskowa ortodontka powiedziała, że mleczaki same wypadną to wypadną i nie będzie trzeba wyrywać. Choć, co sami mi przyznali, wiedzieli że tak nie będzie, bo ojciec miał ten sam problem i te same korzenie. Później było latanie po różnych ortodontach, bo żeby tylko broń Boże nie wyrywać. W tym czasie część moich kolegów naprawiła już żeby. Koncze już prawie szkole, ale nie jestem jeszcze pełnoletni. Co którzy nie naprawili zębów wcześniej, zrobili to w liceum. A zostałem tylko w szkole tylko ja z zębami krzywymi jak sztachety w starym płocie. Zawsze było coś ważniejszego niż ja- solary, koparka, traktor. Na żeby nigdy nie było kasy. Od roku dziąsło już boli mnie tak, że wytrzymać nie idzie, ale nic z tym nie chcą zrobić, bo oficjalnie "covid". Boli mnie to, że o moją siostrę z kolei tak zadbali, że nawet nie musiała nosić aparatu wymiennego i ma zęby jak od linijki.

Z kolei w podstawówce byłem prześladowany jako ten kujon, lecz moja matka nic z tym nie zrobiła, bo "Twoja siostra przecież będzie tu chodzić, więc nie mogę robić afery". I tak byłem gnojony przez trzy lata. Miałem ochotę się zabić, kilka razy było już blisko noża na nadgarstku. Powiedziałem matce o tym, ale usłyszałem tylko, że inni mają gorzej, że czego ja jeszcze chce jak mam swój kąt i mam co jeść. Od niemal 6 lat codziennie myślę o tym, że chce sie zabić. Rodzice mają to gdzieś. Uważają że to wymysły, a psycholog jest dla osób, które zaraz wylądują w psychiatryku, bo widzą zwidy czy coś.

Szkole też tak jakby dla mnie wybrali. Powiedzieli mi, że mam iść do tego miasta, bo w innym sobie nie poradzę. Szczerze nienawidzę tej szkoły, ale jestem już tak blisko matury, że nie mogę się przepisać. Z kolei o mojej siostrze, która uczy się fatalnie mówi, że "Nie będę jej podcinać skrzydeł, bo będzie mówić, że wybrałam jej szkołę". I to boli, bo wolałbym się uczyć na kierunku, który mnie interesuje. 

W szkole nie chcą mnie wypisać z religii, bo tak jak w przypadku psychologa "a co ludzie powiedzą". Nie docierają do nich argumenty, że dzięki temu mógłbym wcześniej wracać do domu i więcej się uczyć do matury. Usłyszałem nawet, że "jak masz się wypisać z religii to już lepiej, żebyś nie zdał tej matury". To boli. Cholernie boli 

W domu z kolei cała trójka notorycznie się kłóci. Sypią się najgorsze wyzwiska, a ja muszę tego słuchać. Tragicznie to działa na psychikę. Ojciec wgl nie umie rozmawiać z innymi ludzi, matka reaguje na masę rzeczy wybuchowo (np. weźmie za mała miskę i wysypią się kluski na blat to zamiast je zebrać to nerwowo zwala te, które wypadły na ziemię), siostra używa notorycznie wulgaryzmów i też działa nerwowo.

Nie chcę mi się żyć. Każdego dnia kładę się spać z nadzieją na to, że już się nie obudzę. Walczę z tym, żeby sobie czegoś nie zrobić, bo obiecałem sobie jakoś upamiętnić dwie osoby, które w tym bagnie naprawdę mnie kochały. Mimo, że nie chciałem to zacząłem nawet palić, żeby jakoś odgonić tę myśl.

Już nie wiem co mam robić.

 

 

[Pawełek]

A czy była jakaś przyczyna dlaczego byłeś gorzej traktowany niż siostra? Chociaż według mnie rodzice powinni wszystkie swoje dzieci traktować na równi a nie na ,,lepszych i gorszych''

Niestety prześladowania, nękanie, dokuczanie w szkołach jest spotykane i uważam że to na tym personel powinien się bardziej skupić - na psychice a nie na jakimś rolnictwie Azji i jaki wpływ ma na nie klimat monsunowy...

Zachowanie matki zupełnie nie na miejscu, wybrała taktykę ,,nic nie widzę, nic nie słyszę'' - znieczulica społeczna i zobojętnienie - bardzo mnie to boli we współczesnym świecie. Liczy się to co ludzie powiedzą, dopasowywanie się do innych bo ,,wszyscy tak robią''. W tym przypadku najważniejszy jesteś Ty i Twoje zdrowie. A skoro reaguje obojętnością na Twoje myśli samobójcze to nie rozumiem jak można nie mieć w sobie nawet odrobinę empatii czy uczucia. A wytłumaczenie ,,inni mają gorzej'' - zawsze pasuje do wszystkiego. Jak ktoś ma problem i nie chcesz mu pomóc powiedz mu te 3 słowa i problem rozwiązany - 

[Pawełek]

 NO WŁAŚNIE ŻE NIE

Chcesz się wypisać z religii? A czy jesteś osobą wierzącą? Akurat w moim przypadku wiara bardzo dużo zmieniła, dlatego tak zachęcam dzielenie się z innymi wiarą. Być może też zaznasz w wierze takiego ,,ukojenia i uspokojenia'' - a jeżeli nie to to polecam też jakąś muzykę relaksacyjną - na YouTube jest pełno filmików z takimi słuchankami

Nic dziwnego że źle to wpływa na Twoją psychikę, człowiek w pewnym momencie po prostu pęka, ja też bym na pewno pęknął

To że palisz to też mnie nie dziwi, tyle stresu, nerwów - człowiek chce jakoś to wszystko odreagować, mimo że te popularne sposoby odreagowywania (papierosy, alkohol, pornografia, narkotyki) najczęściej niszczą jeszcze bardziej, ale my jesteśmy w takim beznadziejnym stanie że nie widzimy innego wyjścia, sam jestem uzależniony od masturbacji mimo że już tego nie robię tak często jak dawniej, ale te sposoby odreagowywania tak naprawdę dają tylko ,,chwilową ulgę'' - po której czujemy jeszcze większy ból.

Polecam modlitwę i zawierzenie życia Bogu - to zmieniło moje życie. Oczywiście nie chcę do niczego zmuszać, decyzję podejmiesz Ty sam. Ja mimo wszystko pomodlę się za kolegi zdrowie psychiczne.

 

A z takich sposobów pomocy poza religią to jest oczywiście psycholog - i to żaden wstyd, a jeżeli taka opcja odpada to jest telefon zaufania pod nr 116 111 - już jest całodobowy więc można dzwonić o każdej porze, najlepiej w jakimś odosobnieniu, żeby nikt nie stresował. I oczywiście też fora psychologiczne takie jak np. to tutaj, postaramy się pomóc jak tylko możemy

Pozdrawiam i życzę dużo zdrówka przyjacielu! 

 

Przepraszam że w dwóch wiadomościach ale przez przypadek wysłałem niedokończoną wiadomość a opcja edytuj nie podziałała

[Kolezanka.]

Hej, masz swoj pokoj? Czy warunki jednak na to nie pozwalaja? Sposob na domowe klotnie w ktorych nie bierzesz udzialu ; sluchawki na uszy, albo skupienie sie na nauce do.matury. 

Nie.mysl o rodzicach i ich pomocy raczej.. Oni sie nie zmienia. Znam duzo takich ludzi i oni maja zakodowane w glowie "ze.ma tak byc i koniec". 

Idziesz na studia? Czy jest Ci.przeznaczone, ze zostajesz w domu i pracujesz na roli? 

Co.do.religii, poki chodzisz do.szkoly nie walcz z tym, zostaw tak jak jest, wroc do tego za kilka.lat. nir walcz z wiatrakami;) trzymaj sie chlopaku i mozesz tutaj sie wyzalic:) sprobujemy Cie wesprzec:)

[Saigiera]

Widzę w tobie siebie sprzed kilku lat. U mnie pomogła wyprowadzka i odbieranie telefonów tylko wtedy kiedy miałam na to ochotę. Ale polecam iść od razu kiedy wyjedziesz (innej opcji niż wyjazd nie widzę) iść do psychologa. Sama nie poszłam i teraz trafiła mi się wspólokatorka, która sprawia, że sytuacja jest jak w domu. To znaczy, że jest całkowita kontrola i wszystko tak jak ona chce, jeśli coś jest nie tak to krzyczy i złośliwie wymusza na mnie swoją wolę. I może gdybym poszła do psychologa zaraz po wyjściu z domu rodzinnego, teraz bym nie czuła się znowu tak samo. 

Mam nadzieję, że dajesz sobie radę. Napisałeś dobrze maturę i planujesz wyjechać. Otoczyć się nowymi ludźmi i po czasie otworzyć. Nie wiem jak ci poradzić, bo samej do końca mi nie wyszło. Jedyne przed czym mogę cię przestrzec to lepiej mieszkać z obcymi niż z przyjaciółmi. Lepiej rozdzielać środowiska. 

Powodzenia i daj znać jak się trzymasz 

[Gonia 2509]

Też kiedyś tak miałam, że marzyłam o tym żeby się rano nie obudzić. Pamiętaj że jesteś wartościowym człowiekiem i nikt ani nic tego nie zmieni. Po maturze pójdziesz na studia albo do pracy i odetniesz się od toksycznych ludzi. Najważniejsze to się nie poddawać i iść naprzód! Jeszcze trafisz na ludzi, którzy będą odpowiednio cie traktować.