Wiecznie męczący problem

[maciek095]

Mam 18 lat i jestem licealistą. Na wstępie chciałbym prosić tylko o konstruktywne rady i przemyślenia bez OCENIANIA i MORALIZOWANIA. Odkąd mocniej zaangażowałem się w (ponad dwuletni) związek , czyli od około 1,5 roku mam problem z którym sam nie umiem sobie poradzić. Otóż moja dziewczyna jest modelką. Mówi że nie bierze tego na poważnie i nie jest to jej świat ( tak samo jak ja ma odmienne kompletnie wartości niż oferuje świat medialno/modelingowy), lecz często widzę sprzeczne sygnały w tym co robi, gdy na przykład mówi że ją to nie ekscytuje i nie chwali a jednak na mediach społecznościowych musi wystawiać wszystko na świat. Od około 1.5 roku rozmawiamy o tym jakie zagrożenia i jaki jest "wielki" świat modelingu. Od tego czasu mówi mi że chce zrezygnować lub zrezygnuje za jakiś czas lecz trwa to do dziś dzień. Poinformowała mnie że na maturalną klasę 3cią liceum ma nie mieć żadnych lub minimum "prac" (bo takie jest tam ustalenie) i chce po maturze "dorobić" sobie na studia czy inne. Po tylu informacjach tego typu po których okazywało się że jednak zmienia zdania ciężko mi w to uwierzyć. Rozmawiałem też o tym co mi się nie podoba i że nie będę tolerować zdjęć odkrytych bądź o zabarwieniu erotycznym. Czarę goryczy przechyliły zdjęcia które zostały jej zrobione ( jako testy, czyli nieodpłatne zdjęcia na stronę agencji) na jednym z dłuższych wyjazdów za granicę. Zdjęcia były półnagie a Ona ewidentnie wyglądała na nich na przestraszoną, widać było lęk. Zdjęcia trafiły na stronę agencji. Ona sama o nich mi nie powiedziała, dowiedziałem się bowiem od osób trzecich. Gdy zapytałem ją o te zdjęcia powiedziała mi, że odmawiała lecz fotograf jej nie słuchał i po prostu musiała to zrobić. Powiedziała też że gdyby odmówiła i tego nie zrobiła, została by obciążona ogromną karą pieniężną za "znieważenie agencji". Dla mnie to było po prostu świństwo z jego strony, jeśli naprawdę było tak jak mówiła. Nie chcę czekać jak na bombie zegarowej aż (nie daj Boże) zdarzy się taka sytuacja po raz kolejny. Dla mnie to było już za dużo i z tego co słyszałem od niej to dla nie też. Chcę dla niej dobrze i nie chce by w takim fałszywym i ochydnym towarzystwie musiała się otaczać bo to po prostu moim zdaniem jest krzywdzące i toksyczne. A nasze rozmowy o rezygnacji trwają już trochę czasu. Gdy tylko słyszę cokolwiek od kogokolwiek o modelingu lub coś kojarzącego się z nim mam okropnego doła i popadam w marazm. Nie dzieje się tak gdy odcinam się od mediów społecznościowych, dbam o swoje zainteresowania lub po prostu jestem zajęty czymkolwiek. Jest jakiś sposób lecz gdy już nie jestem zajęty to uczucie obojętności i smutku wraca. To sposób na wygłuszenie lecz nie znalazłem sposobu na naprawienie swojego myślenia o modeling lub całkowite odcięcie od tego. Piszę tu ponieważ mimo terapii psychoterapeutycznej i lekowej (sprawa modelingu była tylko składową powodu dla którego tam chodziłem) nadal  to wraca i nie umiem sobie z tym poradzić. Jak mogę to naprawić i odciąć się od tego tematu bez konieczności unikania rzeczy, które pozornie zwykłe przypominają mi o tym temacie. Pozdrawiam

[nostromo]

Praca w tej branży wydaje się bardzo atrakcyjna ale pod warunkiem, że nie jest jedyne źródło utrzymania (czyli można odmówić) i jest wykonywana na własnych warunkach zgodnie z kodeksem moralnym.

Czy była już rozważna opcja żeby odżałować część dochodu na profesjonalne porady prawne dt. podpisywanych kontraktów?
Będzie wszystko czarno na białym jak ma wyglądać sesja, co gdzie trafia i jakie są kary za wycofanie się z kontraktu. Na chwilę obecną nie wiesz co było dogadane, kto kręci i czy kary są wytrychem, który gasi wszystkie pytania.