Złamane serce czy depresja?

[oliwia_dolecka]

Cześć. Nazywam się Oliwia i mam 24 lata. Od 5 lat mieszkam w niemczech. Postanowiłam poszukać jakiejkolwiek pomocy bo nie radzę sobie już z tym co mi się ciągle przytrafia. Coraz częściej zastanawiam się, myślę że jest coś ze mną nie tak bo nie potrafię zatrzymać przy sobie żadnego mężczyzny. Ponad pół roku temu zostawił mnie chłopak z którym byłam 4 lata i z którym mieszkałam tutaj od samego początku. Jego zdaniem byłam okropna, nie panowałam nad sobą i własnymi emocjami, może bywałam nawet agresywna ale nie umiem wytłumaczyć dlaczego tak było. Załamałam się, płakałam, miałam problemy ze snem, nie jadłam i przez to schudłam 10 kg ale po krótkim czasie  zaczęłam spotykać się z kolegą z pracy, wydawało mi się że to mi pomaga zapomnieć o byłym i było dużo lepiej.. Niestety po pół roku spotykania się w tym 2 miesiącach związku on też mnie zostawił. Stwierdził że nie czuję tego że mi na nim zależy. Powiedział mi też że jestem jaka jestem i widocznie nigdy się nie zmienię. Dokładnie tydzień temu mnie zostawił . Próbowałam z nim rozmawiać, pisałam, prosiłam o spotkanie ale nic z tego.. Mam znowu to samo.. Problemy ze snem, nie jem i nie mam ochoty na nic. Chciałabym się zmienić ale nie umiem znaleźć w sobie tej siły walki, motywacji. Boję się że znowu przytrafi mi się to samo. Nie zniosę kolejnego rozczarowania. 

[Kolezanka.]

Czesc, typowe odczucia po zakonczeniu zwiazku z osoba, na ktorej Ci bardzo zalezalo. Bardzo duzo osob przezylo juz takie cos jak Ty. Skoro boisz sie kolejnego rozczarowania, daj sobie troche czasu, odpoczynku. Wykorzystaj ten samotny czas dla.swojego rozwoju. Ucz sie nowych rzeczy, cwicz, spotykaj sie z kolezankami, sprzataj, gotuj. Znajdz sobie zajecie, bo siedzenie na tylku powoduje, ze odczuwasz samotnosc a.mysli przytlaczaja. Czas leczy rany, a pozniej moze uda Ci sie znow komus zaufac. Jestes mloda, korzystaj z zycia:) 

[oliwia_dolecka]

Dziękuję za opinie. Jest mi ciężko, bo jestem tutaj sama zdala od rodziny. Całe życie myślałam że jestem twarda ze wytrzymam wszystko ale przychodzi taki moment w życiu że masz dość i nie umiesz sobie już radzić z niczym bo ciągle coś nie wychodzi i nie jest już lekko. Wiem że muszę teraz myśleć o sobie i zacząć działać. Myślę że tutaj będę miała szanse na rozmowę z kimś kto mnie zrozumie  i to w jakiej jestem sytuacji . Pozdrawiam. 

[Kolezanka.]

@oliwia_dolecka

Bylam w takiej sytuacji, wiec wiem o.co.chodzi:) i wiem tez, ze mozna sobie z tym poradzic, tylko samemu jest ciezko. 

14 godzin temu, oliwia_dolecka napisał:

Jego zdaniem byłam okropna, nie panowałam nad sobą i własnymi emocjami, może bywałam nawet agresywna ale nie umiem wytłumaczyć dlaczego tak było

Czy kolega z pracy tez tak uwazal? 

[oliwia_dolecka]

Kolega z pracy twierdził że jestem zimna i nie okazuje mu uczuć. Mam problem bo ciężko jest mi się otworzyć, powiedzieć co czuje..  Miewam takie dni czasami że zamykam się w sobie i nie chce z nikim rozmawiać. Wydaje mi się że to mu tak naprawdę przeszkadzało ta cisza z mojej strony. Nigdy nie zapytał czemu tak się zachowuje, musiałam sama sobie z tym radzić. Po kilku dniach zachowywałam się już normalnie. 

[Kolezanka.]

A co czujesz do tego chlopaka z pracy? Czy sama przed soba potrafisz powiedziec co czujesz? Moze cisza wobec tego chlopaka byla spowodowana nie tylko tym, ze masz.problem z powiedzeniem o.swoich uczuciach, co tym, ze moze wydaje Ci sie tylko ze cos czujesz do niego? Czy napewno Twoje serce zapomnialo juz o swoim poprzednim chlopaku?  Przyzwyczajenie do drugiej osoby tez swoje robi, brakuje bliskosci, przytulania, rozmow. 

Co do Twojego.milczenia, nie wiem czy to jest jakies zaburzenie, nie znam sie, ale kazdy miewa gorsze dni, zwlaszcza osoby bardziej wrazliwe. Czasem potrzebujemy wyciszenia, jakies mysli.zajmuja miejsce w glowie, jestesmy przygnebieni. 

[pola__wu]

Myślę, że jeśli chodzi o problem z emocjami może Ci pomóc książka "Odkryj swoje wewnętrzne dziecko" S. Stahl, która pozwala zrozumieć sporo naszych zachowań i reakcji na pewne sytuacje. Natomiast jeśli chodzi o chłopaków, to tak jak pisano wyżej - staraj się ten czas wykorzystać na samorozwój, może nowe zainteresowania, może warto odkopać te, o których zapomniałaś, może nauka nowego języka, nie dość, że zajmie czas to da Ci satysfakcję, że nauczyłaś się czegoś nowego. Natomiast jeśli chodzi o stratę chłopaka, to musisz dać sobie czas, nie tłumić emocji, popłakać kiedy trzeba, dać sobie przeżyć tę stratę, pogodzić się, nie szukać magicznego rozwiązania, który naprawi to co się już wydarzyło, bo inaczej będzie się ciągnąć i ciągnąć... Powodzenia, na pewno Ci się uda znowu szczerze się uśmiechać