Nie mam ochoty na seks z partnerem

[nela453]

Witam, mam 20lat, z moim partnerem jesteśmy już 6lat razem, dogadujemy się i nie mamy większych problemów w naszym związku, z wyjątkiem jednego. Od pół roku nie mam ochoty na większe zbliżenia, często robiłam to z przymusu, żeby nie był zły. Uważam, że jego złość i obrażanie się na mnie z tego powodu jest kompletnie nieuzasadnione. Jestem osobą wierzącą, i wolałabym aby seks był po ślubie, jednak wewnątrz siebie wiem, że ślub może nic nie zmienić w tej w kwestii. Nie wiem skąd ta blokada, zwyczajnie nie che, żeby mnie dotykał, i nie chce tego już robić na siłę,  momentami bardzo się tego brzydzę. Czuję się winna ale wiem, że seks to nie jest mój obowiązek, nie chce go stracić ale nie rozumiem czemu On nie chce zrozumieć tego, że jest mi ciężko i że potrzebuję przerwy od tego.. ostatnio robiliśmy to jakieś 2tyg temu, nie sprawiło mi to radości wręcz odwrotnie. Widzę,  że moja psychika bardzo na tym cierpi, co powinnam zrobić??

[Avenir]

Naprawdę myślisz, że oszukując ukochaną osobę utrzymasz ją przy sobie? Rozumiem, że boisz się, że cię zostawi i całkiem możliwe, że tak będzie, ale jedyną słuszną decyzją jest postawienie go przed wyborem. Jeśli cie kocha, to poczeka aż będziesz na to gotowa i pomoże ci polubić seks. Jeśli nie, to czy warto być z kimś takim? Z kimś komu albo nie zależy na tobie na tyle, albo nie dojrzał jeszcze do tego, że seks nie jest najważniejszy i nie jest to coś co przychodzi bez wysiłku, starań i wyrzeczeń z obu stron.

Jeśli będzie wolał inną, która chętnie zrobi wszystko na co będzie miał ochotę to lepiej żeby odszedł. Bo zapewniam cię, że nie ma takiej kobiety, która zawsze ma ochotę i zawsze chętnie zrobi wszystko co będzie chciał. Z początku z pewnością, ale po latach już nie. Do takich rzeczy jak dbanie o satysfakcjonujące życie seksualne w związku się dojrzewa.

Ty masz cięższy start, ale nie zamartwiaj się tym. Nabierzesz umiejętności rozumienia swojego ciała i swoich potrzeb oraz komunikowania ich partnerowi wcześniej niż większość kobiet w twoim wieku. A chłopak, który się z tobą teraz zwiąże i zostanie z tobą mimo konieczności pracy nad waszym seksem będzie prawdziwym skarbem.

 

[KIMI2000]

Cytat

Jeśli cie kocha, to poczeka aż będziesz na to gotowa

Ale czy to w ogóle ma sens? Ile trzeba czekać, rok, dwa, a może do późnej starości? Dla mnie to bez sensu.
Mało tego, partnerka może powiedzieć że podniecają ją inni ale ty akurat nie i ona nie wie dlaczego tak. Pewnie powie prawdę, bo to jakoś tak głupio działa. 

Przeszukałem "cały" Internet, książki i inne w tym temacie. Wniosek jest jeden, to się nie może dobrze skończyć. Jedna strona jest tu pokrzywdzona. To się przerodzi w złość, a w najlepszym wypadku w obojętność, ale zawsze będzie o to żal. 

[Avenir]

Nie miałam na myśli biernego czekania, tylko wspólną pracę i ewentualnie leczenie. Nie wierzę w związki w których jest sprawiedliwość i symetria, bo to utopia. Zawsze czegoś brakuje, zawsze z czegoś trzeba zrezygnować, jakieś swoje potrzeby stłumić. Bo jeśli nie, to będą wiecznie nierozwiązane konflikty i uczucie zawodu. Jest różnica między tym czego nie dajesz partnerowi bo nie chcesz, a tym czego po prostu nie możesz. Jeśli twój partner nie potrafi cię zaspokoić, to może przynajmniej zechce się tego nauczyć, a jeśli nie jest to możliwe, ale go kochasz, to zrezygnujesz z tego czego chcesz, bo miłość będzie silniejsza niż twoje potrzeby. Chyba mało ludzi potrafi tak kochać...