Skocz do zawartości

Wahania nastroju


xxjulka19

Polecane posty

Witam. Mam na imię Julia, mam 16 lat, chodzę do szkoły średniej na kierunku technik żywienia i usług gastronomicznych. Od jakiegoś czasu mam okropne wahania nastroju, co staje się nie do zniesienia. W dzień jest wszystko dobrze, przed rodzicami udaję, że nic mi nie jest, ponieważ nie chce im dokładać dodatkowych problemów, wiedząc, że są zmęczeni pracą i mają własne problemy. W nocy natomiast cały czas płaczę, nie umiem zaakceptować mojego ciała, jestem okropna, wszędzie widzę to co najgorsze we mnie. Podejrzewam, że są to skutki po podstawówce. W 3 klasie podstawówki mialam wypadek w skutek, którego jestem przewlekle chora, do tego doszły jeszcze inne choroby m.in.: cukrzyca, ponieważ ucierpiała trzustka, tarczyca, problemy z miesiączkowaniem, ciągły stres i obawa przed ponownym powrotem do szpitala. Po tym całym wypadku, okazało się, że miałam fałszywych przyjaciół i gdy tylko wróciłam ze szpitala do szkoły, nacieszyli się mną 2 miesiące i wtedy zaczęło się prawdziwe piekło. Wyzywali mnie od grubych świń, każdy bał się mnie dotknąć, bo twierdził, że przenoszę zarazę. Będąc młodsza, nie do końca rozumiałam co oni mówią i o co im chodzi. W klasie 7 zaczęło się to robić nie do zniesienia, po powrocie ze szkoły pierwsze co robiłam, to szłam do pokoju i płakałam w poduszkę. W końcu moja kochana mama postanowiła, że zabierze mnie do psychiatry, który mi kompletnie nie pomógł, wypisał mi jedynie antydepresanty, których moja mama nie wykupiła bo zdawała sobie sprawę z tego, że nie będę wtedy już nic kompletnie czuć, jedynie pustke. Jakoś dawałam sobie radę, gdy nagle w 8 klasie zaczęło się to samo, wyzywanie przez rówieśników, płakanie w poduszkę, do momentu, aż inicjatywę przejął mój tata, pojechał do moich "znajomych" i wyjaśnił z nimi kilka rzeczy, później już było wszystko dobrze. Teraz gdy skończyłam 1 klasę technikum, mam podejrzenia choroby afektywnej dwubiegunowej u siebie. Mam te same objawy i piszę do państwa z porada co mam zrobić w tej sytuacji. Czy udać się do psychologa? I co psycholog zrobi w tej sytuacji? Co będę czuła jeśli wypisze mi antydepresanty?
 
         
 
             
 
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@xxjulka19

leki są po to, aby leczyć. Trudno mi udzielić Ci jakiejś porady, jeśli razem z mamą negujecie leczenie zapisane przez specjalistę, który Cię widział, zbadał i miał wgląd w Twoje choroby i przyjmowane leki. Lekarz psychiatra Ci pomógł, przepisując farmakoterapię, bo taka jest jego rola. Twoje samopoczucie się nie poprawiło, ponieważ nie przyjmujesz leków, które mają działanie przeciwdepresyjne.

Kto podejrzewa u Ciebie chorobę afektywną dwubiegunową? Pytam, ponieważ taką diagnozę może wystawić tylko i wyłącznie lekarz, najlepiej specjalista zdrowia psychicznego. Jeśli ta diagnoza się potwierdzi, to bezwzględnie należy przyjmować leki stabilizujące nastrój oraz uczęszczać na psychterapię. Skierowanie na psychoterapię może wystawić lekarz psychiatra, ale również lekarz rodzinny.  Warto dopytać lekarzy o działanie leków, zgłosić wszystkie swoje obawy, aby uzyskać odpowiedź na wątpliwości i rozwiać szkodliwe przekonania.

Pozdrawiam serdecznie

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.