Porada

[W. A. R]

Witam jestem dwodziestoletnim mezczyzną i potrzebuje pomocy a raczej opinii osób bardziej zaznajomionych i bardziej doświadczonych w sprawach emocji relacji miedzyludzkich ludzkiej psychiki itd. No wiec wszystko zaczęło się nawarstwiac 5 lat temu dokladniej mysle ze po śmierci mojego ojca czyli najważniejszej osoby w moim życiu. Przezylem szok co jest raczej normalne ale po tym wydarzeniu wszystko zaczęło przybierać gwałtowny i bardzo negatywny kierunek. Otóż chciałbym się dowiedzieć czy jest osoba którą na podstawie przedstawionych danych a raczej objawów czy zachowań będzie w stanie określić  i ocenic do jakich zmian w mojej psychice doszło i może oszacować i polecić najlepsza formę walki bądź leczenia. Wiec zaobserwowalem pewne niepokojace objawy bądź stany m.in problemy ze snem od kilku lat bardzo późno chodze spać ciężko mi się wysypiac i często jestem zmeczony, kiepskie samopoczucie bardzo często oraz fakt ze do zmiany mojego humoru wystarzcu mała rzecz przez którą od razu staje się smutny wkurzony mimo ze wszystko było okej , obnizona samoocena oraz brak wiary we własne umiejętności brak bycia pewnym ze jestem w czymś dobrym badz ze cos potrafię, zamkniecie się w sobie co prawda z natury jestem intowertykiem ale przez śmierć ojca oraz pozniejsze odrzucenie wielu osób zacząłem zamykać sie na innych bardziej niz kiedykolwiek indziej zacząłem pałać wręcz nienawiscia i pogarda dla ludzi mimo ze ich nie znam  to czasem mam myśli ze każdy jest kimś złym w tym świecie tylko udaje zakładając maskie bo tego wymaga społeczeństwo i przystosowano się do życia w nim następną rzecz to właśnie niesmialosc i pewnego rodzaju brak przystosowania do życia w społeczeństwie stresuja mnie najmniej poważne sytuacje społeczne gdy tylko trzeba wejść w interakcje z ludźmi przeżywał wewnętrzny niepokój i niechęć. Takich zaobserwowanych nietypowych i trochę niepokojących objawów o ile można tak to nazwać zaoobserwowalem trochę więcej ale żeby się nie rozpisywac aż tak zadań konkretne pytania zastanawiać się czy sa ludzie nie z dłoni do miłości do wchodzenia w relacje z ludźmi poprzez doswiadczenia z przeszłości czy mogę jakoś nad tym pracować następnie zastanawia mnie czy na każdy z tych objawow jest jakiś rodzaj terapii oraz formy leczenia bądź formy starania się pracowania nad tym zależy mi na odpowiedzi ponieważ znalazłem się w punkcie w którym samemu nie dam rady sobie poradzić z tym wszystkim dowiedzieć się tego jaki jestem co konkretnie mi jest do jakich zmian w moim myśleniu oraz psychice doszło i czym to wszystko jest spowodowane dlatego zwracam sie z prośbą takiej pomocy do osób bardziej wyspecjalizowanych oraz bardziej kompetentnych w tej dziedzinie 

Z gory dziekuje za każda odpowiedz w razie niewystarczających opisów mnie bądź mojego dziecinstwa badzcow które wpłynęły moim zdaniem na to wszystko na miejsce i sytuacje w którym jestem postaram się odpowiedzieć i uzupełnić mój opis jednoczesnie przepraszam za brak znaków interpunkcyjnych i chaotyczna formę mojej wypowiedzi mimo to licze na konkretne odpowiedzi.

[Blejd]

Ja mogę coś od siebie napisać, bo miałem podobne odczucia i przeżycia ok. 20-tki.

Takie objawy jak trudności ze snem i byciem zmęczonym w ciągu dnia, obniżona samoocena i bycie niemalże cały czas smutnym, mogą wskazywać na depresję. Zaznaczam, że nie jestem psychologiem, tylko porównuję to do własnych doświadczeń - w Pana przypadku może być ostatecznie inaczej. Pomógł mi tu psychiatra, który przepisał antydepresanty. Zaczęły działać po ok. 2 tygodniach, co objawiło się stopniową poprawą nastroju - dla mnie to była jak trampolina do dokonania pewnych zmian w życiu i myśleniu. 

Wiele razy słyszałem, że tabletki pomagają tylko na krótki czas, tzn. jeżeli nie wyeliminujesz źródła problemu i odstawisz tabletki, to prawdopodobnie objawy depresji powrócą. Myślę, że tak może być, ponieważ po paru latach znowu potrzebowałem tabletek, żeby wyjść z kryzysu, w tym przypadku głębokiego zawodu miłosnego. Być może w tym okresie powinienem był podjąć terapię, ale cały czas się przed tym broniłem, bo myślałem, że mogłoby to być źle odebrane przez wiele osób... Dziś wiem, że tym bronieniem się działałem głównie na własną niekorzyść.

Sam po ok. 10 latach wiem, że nie wszystkie źródła problemów mam przerobione. Podjąłem więc terapię w nurcie poznawczo-behawioralnym - tym razem, żeby rozwiązać problemy, które materializują mi się w pracy zawodowej.