Nerwica lękowa

[Dan83]

Cześć. Jestem mężczyzną w wieku 37 lat. Od kilku miesięcy borykam się ze stanami lękowymi. Niestety z tego co sam jestem w stanie zaobserwować to cały czas następuje progresja. Dobrnąłem do miejsca, z którego już sam nie potrafię się wydostać.Tyle wstępu, teraz do rzeczy.

2 lata temu zmarła moja mama. Nagle, w domu. Kilka miesięcy temu zaobserwowałem, że zaczynam się zbytnio stresowac swoim zdrowiem. Zaczęło się od zmian skórnych.Wizyty u dermatologa.Wszystko ok. We wrześniu zacząłem odczuwać różne dolegliwości w jamie brzusznej. Od września "bolały mnie wszystkie narządy". Miałem robione usg, morfologie, TK, gastroskopię, kolonoskopię.Wszystko w normie.Przez ten okres jednak im więcej myślałem o tym, że mnie boli tym bardziej bolało. Zamknięte koło. Byłem na kilku wizytach u psychologa (bez rezultatu).  W połowie stycznia po kolonoskopii zeszło ze mnie ciśnienie.Wszystko ok.W ciagu kilku dni przestało wszystko boleć. Wróciło po miesiącu.Kilka stresujących dni w pracy, do tego problemy z kręgosłupem ( tu faktycznie potwierdzone mam wynikami MR dyskopatię lędźwiową i piersiową.). Wcześniej nigdy mnie to akurat nie "stresowalo" Od 2 tygodni boli mnie kręgosłup plus klatka piersiowa (lewy łuk żebrowy plus górna część klatki - czyli miejsca gdzie są problemy z dyskiem). Ciągły ucisk, ból przy wdechu.Niby wiem, że to problem z kręgosłupem i problem psychiczny ale notorycznie się zamartwiam czy aby tylko.Czy np czegoś nie ma w płucach itd.I tak od kilku miesięcy. Typowa cancerofobia. Wszechobecny lęk  przed zachorowaniem, ciągłe myśli o tym że coś boli.Kiedyś pomagałem w różnych zbiórkachna leczenie chorych. Dziś usunąłem konto ja Facebooku.Przestalem obserwować osoby, które zmagały się z różnymi chorobi. Kiedy ktoś w moim otoczeniu zaczyna rozmawiać o zdrowiu, chorobach zaczynam się stresować, uciekam od tego tematu. I najgorsze: notoryczne wyszukiwanie objawów w internecie.Mam świadomość tego, że to największy problem. Na dziś ta nerwica nie daje mi normalnie żyć.Rzeczy, które sprawiały mi przyjemność, teraz są mi obojętne.Trudno mi skupić się na swoich obowoązkach. Dziś umówiłem się na wizytę u psychiatry.Termin za miesiąc. Proszę o pomoc.

[Lucyna0208]

Witam. Mam 45 lat i od śmierci ojca nerwicę lekowa ze umieram. Przeszłam bardzo dużo. Terapia lekow.  Leki uzalezniaja bardzo. Zaczęłam sama nad sobą panować. Czytać szukac Jak sobie radzić. Wmawiac sobie że to tylko natrętne myśli. Uciekam od leków pije melise . Nie zawsze jest dobrze atakuje często i coraz mocniej. W tej chwili mam dusznosci i lek. Ale muszę żyć muszę wstać muszę o niej zapomnieć. Jeśli jestem silniejsza to rozmawiam z nią ze się nie poddam. Że to nie moje myśli..wiem że jest panu bardzo ciężko bo sama to przeżywam..ale musimy nauczyć się przeprogramowac swój mózg. Bo to tylko my sami indukujemy te myśli.