Śmierć przyjaciela

[himel]

Dzień dobry, 

Pół roku temu z powodu wypadku zmarł mój przyjaciel. Był mi bardzo bliską osobą - razem pracowaliśmy, więc spędzaliśmy ze sobą mnóstwo czasu. Byliśmy jak brat z siostrą. Nie potrafię sobie poradzić z jego odejściem... Na początku wbiłam sobie do głowy, że po prostu jest na urlopie i niedługo wróci. Teraz cierpię każdego dnia coraz bardziej... Najgorszy jest czas w pracy i te momenty kiedy chciałabym mu o czymś powiedzieć. Brakuje mi naszych rozmów, sprzeczek, wygłupów... każdej wspólnie spędzonej chwili... Cały czas o nim myślę... a w samotności zalewam się łzami...

Czy kiedyś uda mi się przezwyciężyć ten mega smutek? 

[Małgorzata_Margo]

Dobry wieczór himel, przechodzisz przez proces żałoby, który małymi odcinkami musisz zaakceptować i zrozumieć to co się wydarzyło. Żałoba niesie ze sobą uczucia, których wcześniej nie doświadczyłaś i dlatego tak trudno jest Ci ją zaakceptować a przede wszystkim ze stratę kogoś kto był Ci bardzo bliski. Na ten moment jesteś w drugie fazie żałoby, wnioskuje to na podstawie tego co napisałaś. Boleśnie odczuwasz brak przyjaciela przede wszystkim w pracy, przeważa u Ciebie nieustanny smutek, trudno jest Ci pracować, skupić się a przede wszystkim nie widzisz się w roli bycia ponownie radosną. Masz pretensje do losu, byc może do Boga, a nawet do samego zmarłego dlaczego tak właśnie się stało? To są naturalne odruchy bo jesteśmy ludźmi, którzy czują. A skąd o tym wiem? Bo sama przez żałobę przechodziłam. Jako nastolatka straciłam nagle tatę i co więcej na kilkanaście minut przez jego śmiercią byłam ostatnią osobą którą widział. Tak jak i Tobie mój świat rozpadł się na miliony cząsteczek. Przed Tobą etap odzyskiwania równowagi i poukładania świata Ns nowo. Musisz zacząć organizować sobie swoje życie bez zmarłego przyjaciela. Przede wszystkim powinnaś znaleźć dla niego nowe miejsce. Jeszcze pół roku temu była to osoba bardzo ważna dla Ciebie bo skupialas na niej większość swojej uwagi. Pamiętaj, zmarli zawsze zostaną w naszych sercach i pamięci. Zmieniamy tylko nasz związek z nią. Przyzwyczajamy się z myślą, ze nasze życie biegnie dalej bez tej osoby, ze nasze życie toczy się dalej. Na pewno poznasz nowe osoby, pogłębiacz inne relacje, nabędziesz nowe umiejętności. Tak jak wspomniałam ja przez to przechodziłam, mimo młodego wieku. Trwało to długo, ale trzymała mnie myśl, która zawsze pomagała w codzienności i przetrwaniu tego okresu: „kiedyś się spotkamy, jeszcze nie teraz, ale pewnego dnia”. 

[fela]

Witaj. Może stwórz zeszyt, w którym będziesz opisywać swoje uczucia,ale też to wszystko,co chciałabyś powiedzieć swojemu przyjacielowi. Może będzie Ci trochę lżej. Powoli otworzysz się na inne znajomości,a Twój przyjaciel na  zawsze będzie miał miejsce w Twoim sercu. 

[himel]

Dziękuję. Potrzebowałam o tym powiedzieć komuś kto mnie zrozumie, a nie oceni. Wiem, że świat się przez to wydarzenie nie zatrzymał i muszę iść dalej. Mam życiowo trochę trudny okres i pewnie dlatego też bardziej odczuwam jego stratę. Lata pisałam pamiętniki, więc może faktycznie założę sobie taki zeszyt. 

Dziękuję ❤