Mam tak wiele watpliwości …

[Małgorzata_Margo]

Jestem tutaj nową osobą i chciałabym podzielić się z Wami swoim skrawkiem życia, życia, które niespełna rok temu zaczęło się na nowo. bo z mężczyzną, który pojawił się nagle, miłości tej nie planowałam a jednak pojawiła się. Miłość z każdym dniem rozkwitała, a przy niej radosc, szacunek, zrozumienie, tęsknota i zaufanie. I można by powiedzieć, ze szczęście się do mnie na prawdę uśmiechnęło po wielu burzach i zamieciach, po pierwszym nieudanym małżeństwie. A jednak wyczuwam, ze nie jest to tak jak powinno byc. Wyczuwam chłód i ogromną zmianę męża do mnie. Te zmiany zaczely pojawiać się podczas jego wyjazdu do pracy za granice. Po powrocie zauważyłam wręcz uzależnienie od smartfona, noszenie go przez cały dzień przy sobie, zakrywanie jego ekranu by nie widzieć treści, zabezpieczenia laptopa i smartfona hasłami, objaw braku zainteresowania mną jako kobietą , cielesności i dotyku, który przed naszym ślubem był a teraz już go nie ma, nie słyszę komplementów, a jeszcze nie tak dawno były do mnie kierowane, nie otrzymuję kwiatów, które miały byc mi darowane nawet bez okazji. Pojawiła się lodowa ściana i nawet nie wiem dlaczego. Jestem ciepłą, wyrozumiałą i serdeczną osobą, bardzo oddaną, ale z każdym dniem mysle ze może miałam byc tylko dla męża bezpieczeństwem, końcowym portem do którego się wraca, bo tam czeka miłosc, dobra kuchnia, czystość i porządek, wypełnieniem jego samotności, która trwała 22 lata. Dzieli nas różnica 17 lat i mam coraz więcej watpliwości czy podjęłam dobrą decyzję by budować nowy związek. Wczesniejsze słowa te mówione i pisane  nie mają teraz żadnego odzwierciedlenia i pokrycia. Nabrałam podejrzeń czy nie nawiązał kontaktu z inną kobietą, może z kimś z poprzedniego okresu swojego życia, może korzysta ze stron internetowych, gdzie za ich pomocą czuje sie lepiej i jest spełniony, a ja nie jestem potrzebna. Odkryłam nie tak dawno ze mąż mówił mi nieprawdę i skrywa kilka tajemnic. Nie bardzo wiem jak sobie pomóc, jak dotrzeć to prawdy, jak rozwiać watpliwości, które nie chcą ode mnie odstąpić. Wiem, ze cierpię i czuję bezradność. Nie mam tez nikogo komu mogłabym o wszystkim powiedzieć… 

[mih]

Cześć Małgorzato, lampki nie zapalają  sie ot same dobrze wiesz, to Twoja intuicja zaczyna działać (chronić?) Mozesz zaczać z nim powaznie rozmawiać ale znow wiesz ze moze nie wiele bedzie w tym prawdy. Czujesz ze wlasnie czeka Cie rozstrzygniecie czy Twoja decyzja by pojść w ten zwiazek byla właściwa. Jesli nie zainwestowalas jeszcze zbyt duzo to sprawdz, jak jest a juz na pewno gdybys planowała potomstwo. Jeśli chcesz technikali do sprawdzenia to moge cos zasugerowac na priv.

[Małgorzata_Margo]

Dziekuje mih za komentarz. Zastanawiam się w jaki sposób tutaj można przesłać wiadomość prywatną (chodzi mi o te techniki). A wracając do wpisu to rozmowy były i z mojej inicjatywy temat się zawsze zaczynał. Bo jeśli cos zaczynam to chce znać i koniec. Dialog(i) nie należał(y) do łatwych bo często odpowiedzi słyszałam wymijające. Za każdym razem słyszę wytłumaczenie, ze wszystko robi dla mnie bym miała dobrze (ale zapomina o sobie), jest zmęczony, ze ma tyle na głowie (choć uważam, ze za dużo srok łapie za ogon i z tego wynika gonitwa by zrealizować wszystko i jeszcze ponad normę). A ja tu jeszcze o czułościach wspominam i się ich domagam. Pomagam we wszystkim jak mogę i nie narzekam poza zaobserwowaniem opisanych zmian.  Ta cała sytuacja wpływa na mój nastrój, na zadumę i w końcu pogubienie i powstałe watpliwości. Z perspektywy czasu słowa i wcześniejsze deklaracje nie mają obecnie pokrycia a we mnie wzbierają się każdego dnia podejrzenia bo każda kobieta czułaby ze faktycznie coś jest na rzeczy.  Mysle ze Nasze życie  jest przeciwieństwem tego co budowaliśmy na początku, a jak będzie dalej? Nawet wygasły plany o potomstwie a było ich tak wiele. 

[Sad]

M Margo

ktoś kiedyś  powiedział, ze do pięknej i trwałej relacji potrzeba trzech kluczowych składników: namiętność, intymności i zaangażowania. Jak zrozumialem, tych nie otrzymujesz. Wiem trudne, mega boli, ale czastą relację zakończyć. Zawsze pisze walcz do konca, i walcz. Ale jesli wszystkie mozliwosci wyczerpałas, powiedz sobie s zaciszu, na spacerze. Zrobiłam wszytko, co było w mojej mocy. Odchodzę. Bedzie bolało, i niestety ja niejedną taką żałobę bardzo przeżyłem. Nie rozumiałem w danym momencie, jak… co dalej ja bede oddychał, żył… minęło, odeszło. Oddycham. Teraz jak wiesz dosc ciezko…ale to tez minie