Wszystko zaczyna się bardzo komplikować...

[Phin]

Zacznijmy od tego, że jak zaczęłam studia znalazłam sobie młodszego chłopaka przez internet z Portugalii. Nie jest to zły człowiek. Trochę pogubiony w życiu i no młody jeszcze chłopak. Widać było i jest że mu zależy na tym abym była szczęśliwa. Nie zawsze umiał to okazać w odpowiedni sposób. Moi rodzice pomimo że jestem już pełnoprawnie dorosłą osobą byli bardzo na nie w tym i mój tata zaczął gadać że to złodziej i oszust. Później po pół roku postanowił do mnie przylecieć on miał wtedy 18 a ja 21. Byliśmy po uszy zakochani w sobie i dużo nerw nas kosztowało aby się spotkać z jego i jak mojej strony. Mój tata go polubił jak go zobaczył,wszyscy byli dla niego bardzo mili. Popełnił trochę błędów będąc u mnie ale udało się jakoś to przegadać. Rozstanie było dla nas dosyć bolesne bo on musiał lecieć z powrotem do domu. Bardzo płakałam długo i on też nie czuł się z tym dobrze, nie mogliśmy bez siebie żyć. Po miesiącu od spotkania zerwał ze mną ponieważ nie wiedział czego dokładnie chce. Był zrozpaczony bo nie przyjęli go do uni w Anglii do którego chciał bardzo dostać się. Bardzo mi przykro było i też zachowałam się nie fer w jego stronę. Przez ostatnie 4 lata nas dręczyło to wszystko i próbowaliśmy się pogodzić ale ani ja ani on nie byliśmy na to gotowi. Wytrzymałość u nas trwała 2-3 miesiące. Teraz mam 24 on 21. Trochę pogubiony jest po wypadku samochodowym ciężko ma boi się że nie skończy studiów że będzie musiał powtarzać rok. Ja też kończę studia. Moi rodzice nie pochwalają rozmowy z Davidem pomimo że powiedziałam im że chce naprawić naszą relację. Powiem szczerze że go bardzo kocham i na nim bardzo zależy. On tez się o mnie troszczy. Boje się jedynie że jak skończę studia będę wybierać pomiędzy młotem a kowadłem gdzie nie jest to fair. Ja chcę mieć rodziców i chce mieć Davida w życiu. Nie wiem co mam jeszcze zrobić aby to jakoś ułożyć sobie życie. On mówi żeby teraz aby zostać przyjaciółmi bo on sam nie wie czego chce już i boi się że mnie zrani. Gadamy że sobą codziennie wyjaśniliśmy własne problemy żartujemy ba nawet wspomnienia przeżyliśmy razem. Nie wiem potrzebuje porady. Nie wiem jaka będzie przyszłość. Boje się. Co mogę zrobić aby nie stracić ani rodziców ani Davida?

[thanatos]

Nie rozumiem dlaczego musisz wybierać między rodzicami i chłopakiem.

Zazwyczaj rodzice chcą dobrze i mogą mieć rację. 

Pewnie chcą abyś miała poukładane życie a nie zajmowała się znajomym z Internetu. Możesz podejmować jakieś decyzje które w dłuższej perspektywie nie będą korzystne. Nie możesz zakładać że mając 21 lat znalazłaś miłość na całe życie. Jeszcze nie poznałaś tego jak się z nim żyje w normalnym życiu. 

Powtarzanie roku na studniach to nie jest nic niezwykłego. Powinnaś go wspierać jako przyjaciela ale za kilka lat życie może się ułożyć zupełnie inaczej i może nie być wam po drodze.