Skocz do zawartości

Nie wiem co czuje


Sys_111

Polecane posty

Hej, jestem 20 letnia dziewczyną. Mam problem z pewną relacją. Mam przyjaciela, który od długiego czasu coś do mnie czuje. Nie mam pojęcia co z tym zrobić bo sama już nie rozumiem siebie. Zawsze staralam sie mu dać do zrozumienia że nic z tego nie będzie. Ale ostatnio miałam trudny czas i zblizylsmy sie do siebie. Mam okropne wyrzuty sumienia bo zależy mi na nim i nie chce go skrzywdzić za nic na świecie. Ale ja sama nw co czuje. Juz przyzwyczaiłam się do mojego życia w pojedynkę, mówiąc szczerze lubię takie życie. Teraz gdy myślę o nim i o tym co zaszło okropnie boli mnie brzuch, aż mi niedobrze, i to nie żadne motylki w brzuchu, tylko stres...utrzymuje sie długo. Jestem na siebie zła za to co zrobiłam, nie potrafię zrozumieć (chyba pierwszy raz w życiu) swoich emocji, wstyd mi za siebie, boje sie ze go bardzo krzywdze. Chciałabym potrafić dac mu fajny, zdrowy związek ale nie potrafię. Nw co się ze mną dzieje bo chce go przy sobie ale jednocześnie nie jestem gotowa na związek z nim. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Cześć,

To co ja robię w takich przypadkach, to zaglądam w głąb siebie. Siadam i szukam emocji. Wspomniałaś, że Twoje czujesz w brzuchu. Na przykład ja moje czuję w klatce piersiowej. Tak więc siadam, i zapraszam te emocje do siebie. Pozwalam im tam być. One tam są z jakiegoś powodu. Kiedy już wiem jakie to emocje, zastanawiam się skąd i dlaczego takie są. Kiedy pojawia się złość, staram się być dla siebie wyrozumiała. Biorę na siebie odpowiedzialność i zakładam, że czasem mogę coś stracić. Brzmisz jakby Ci zależało na przyjacielu, ale mam wrażenie, że boisz się relacji z nim. Może warto zadać sobie pytanie dlaczego? Jeżeli myślisz o tym i jest dla Ciebie atrakcyjny to może warto przepracować temat dlaczego jest lęk przed wejściem w związek z nim. Jeżeli nie, to rozważałabym bycie szczerą z nim, żeby być w zgodzie ze sobą. Ja starałabym się postąpić słusznie, według tego jak czuję.

  • Jestem za to wdzięczny 1
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Hej,

Zastanowilabym się jak długo jesteście przyjaciółmi i od którego momentu się zastanawiasz co tak naprawdę czujesz? Czy przyjaciel jest dla Ciebie atrakcyjny pod kątem fizycznym? Podejrzewam że sytuacja zbliżenia mogła spowodować zamieszanie w głowie dot. uczuć do niego, gdyż na początku wspomniałaś że dajesz mu do zrozumienia że nic z tego nie będzie. Jaki był nadrzędny powód zbliżenia? Z opisu wynika że byl to dla ciebie trudny czas, czy gdyby było normalnie, też by do tego doszło? Zastanowilabym się jeszcze skąd wynika tak silna reakcja: wyrzuty sumienia - to tylko przyjaciel i traktujesz go jak np brata, a nie jak kogoś więcej a doszło do czegoś więcej.

Czasem też doprowadzamy do takich sytuacji, aby dać upust swoim emocjom, często negatywnym które mamy w sobie. Mimo wszystko warto być szczerym nawzajem i porozmawiać o swoich uczuciach tym bardziej że twierdzisz że Ci na nim zależy. 

Wspominasz że chciałabyś mu dać fajny związek, ale nie potrafisz. Co do niego czujesz/jak kogo go traktujesz?

Po opisie można wywnioskować że jest ci ciężko i obwiniasz siebie. Myślę ze obojgu Wam jest równie ciężko.

Pozdrawiam ciepło i trzymam kciuki.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.