Problemy z dzieckiem.. nerwy, lęki przed snem

[iwobur8751]

Witam. Mam na imię Iwona i mam 35 lat,  jestem mężatką, mam dwoje dzieci. Córka 9 lat - Laura i syn 3 lata Miłosz. Mam problem z córką, od dłuższego czasu ( roku,może i więcej ) moja córka ma straszne nerwy na wszystko. Jest energicznym dzieckiem, ciągle jest w ruchu, ciągle jest najgłośniejsza w domu, często nawet źle musi zwracać uwagę na siebie. Poświęcam jej czas, rozmawiam z nią, okazuje czułości i nic to nie daje. Dodam jeszcze że to samo ma ze spaniem samej w pokoju, kiedy tylko powiem że idziemy spać to od razu się boi, denerwuję,ma lęki przed snem, mimo że zawsze zostawiam jej lampkę włączona bo mówi że się boi gdy jest ciemno,co noc wyciszam ja głaszcząc po głowie, włosach, mówię przed snem tylko o czymś miłym, a ona i tak się boi. Czasem godzina, półtorej czy dwie mijają zanim usnie. Wymyślą że jej się siku chce, a to napić, a to sprawdza co kilka minut czy śpię. W nocy się budzi, przychodzi do nas do sypialni i mówi że się boi, że nie może usunąć. Trwa to już tak długo i tak często że czas coś z tym zrobić, tylko nie wiem co jeszcze mogłoby ją uspokoić, przekonać.. ?? 

[Kolezanka.]

Witam, nie.mam dzieci ale pamietam jak ja bylam w tym wieku i bylam domladnie taka sama jak Twoja corka. Nie mam.pojecia czym to jest spowodowane, moze.to.poprostu taki charakter? I wrazliwosc. Ja z czasem pozniejszym stalam.sie w niektorych sytuacjach bardziej lekliwa. Rodzice mi.powtarzali ze nie ma sie czego bac, ale to nic nie dawalo. Poprostu z tym zylam. Jednak gdy sobie pomysle, czy jakby rodzice mnie wzieli kiedys do lekarza z tym, czy nie bylabym inna osoba? Jesli.sie tu nikt inny nie odezwie, z mojej strony proponowalabym skorzystac z profesjonalej pomocy. Pozdrawiam. 

[iwobur8751]

Trudna jest to dla mnie sytuacja bo chciałabym pomóc, a nie wiem jak.. zastanawiam się czy psycholog szkolny się takimi sprawami zajmuje, czy powinnam prywatnie na własną rękę zwrócić się o pomoc ??? 

[Kolezanka.]

Niestety nie wiem, ale mysle, ze.mozna najpierw isc do szkolnego.psychologa, jesli nie da rady.pomoc, byc moze da namiary na odpowiednia osobe:)

[iwobur8751]

Dziękuję i bardzo za radę, że wogole ktoś mi odpisał. Pierwszy raz udzielam się na takim forum i pisze o swoich problemach. 

[turkuć_podjadek]

To może jeszcze ja dorzucę dwa słowa. Wygląda na to, że córka jest znerwicowana. Profesjonalnie nazywa się to zaburzeniami neurotycznymi/lękowymi. W obecnych czasach jest to istna plaga, która, jak widać, dotyka również dzieci. Wszystkie tego typu problemy rodzą się na gruncie relacji międzyludzkich. Najczęściej chodzi o relacje rodzinne, bo one są najważniejsze i mają na nas największy wpływ. Jeśli chodzi o Laurę, nie mogę powiedzieć skąd się biorą jej lęki, bo praktycznie nic o niej nie wiem, ale jeśli miałbym strzelać, to celowałbym albo w zazdrość o młodszego brata i utratę -w jej mniemaniu- miłości rodziców, albo problemy w grupie rówieśniczej w szkole, typu poczucie bycia gorszą od innych pod jakimś względem, albo te lęki mogła "przejąć" od Ciebie albo męża. Jeśli masz jakieś zmartwienia, które starasz się ukryć, to dziecko może je wyczuć i samo będzie zmartwione, nie wiedząc nawet dlaczego. Możliwości jest dużo i żeby odkryć prawdę najlepiej by było sięgnąć po pomoc specjalisty. Szkolny psycholog teoretycznie powinien pomóc, ale w praktyce te osoby często guzik się znają i same mogłyby zgłosić się na terapię. A próbowałaś dowiedzieć się od córki czego tak właściwie się boi? Jak ten lęk wygląda, jak go odczuwa, kiedy boi się bardziej, kiedy mniej? Może miewa jakieś koszmary, jeśli tak to jakie? Samo pocieszanie na niewiele się zda. Laura potrzebuje, żeby ktoś ją zrozumiał. 

[iwobur8751]

Myślę że mogłaby być to zazdrość o brata, w naszym małżeństwie też szczęśliwie nie jest i możliwe że ona to czuje jak ją pytam czemu się tak boi? To zawsze mi mówi że nie wie, nie wie czemu się boi, nie wiem czemu tak bardzo się denerwuję, że poprostu tak ma, a chciałaby inaczej.. nie mam profesjonalnego podejścia do rozmów, nie wiem czasem jak z nią rozmawiać by jej pomóc.. dziękuję za wsparcie, już mi to dużo dało do myślenia i skorzystam z rad napewno.