Romans, kóry zrujnował mi życie

[Palette]

Jestem 37 letnią kobietą i obecnie przebywam na rencie z tytułu niezdolności do pracy.

Odkąd wdałam się w relację z żonatym mężczyzną, moje życie zmieniło się na gorsze. Jego partnerka dowiedziała się o wszystkim i poprosiła prezesa firmy, aby ten wyrzucił mnie z pracy. Od tamtej pory nie mogę utrzymać posady w mojej branży - minęło 9 lat od niechlubnego zdarzenia - a na mnie nadal ciąży odium tej, która chciała odebrać męża kobiecie.

Miasto, w którym żyję, liczy około 150 tys. mieszkańców i, silą rzeczy, spotykam na zakupach, czy też w środkach komunikacji miejskiej ludzi związanych z tym środowiskiem. W przeszłości, kiedy wszystko było żywe w umysłach i na językach ludzi, spotykały mnie nieprzyjemności z powodu romansu.

Wiem, że postąpiłam źle, lecz to nie z mojej strony wyszła inicjatywa /nie ja to zaczęłam, a wręcz broniłam się przed nim/, tylko ze strony mężczyzny, poważanego w środowisku. 

Ja potrzebowałam bliskości, gdy rozpadł się mój poprzedni związek, a On... moim  zdaniem podbudował własne ego, używając mnie przy tym jak używa się szklanki do napełnienia jej wodą.

Kiedy Ona dowiedziała się o "nas", On wyparł się wszystkiego, a ja zostałam bez środków do życia.

Mój problem polega na tym, że do dzisiaj obawiam się, że spotka mnie nieprzyjemność ze strony ludzi. Mam opory przed wyjściem na spacer czy basen, lub po sprawunki. Potrzebne produkty zamawiam w supermarkecie przez internet, z dostawą do domu, żeby nie spotkać ludzi. Kino, teatr lub koncert... tego typu rozrywki przestały dla mnie istnieć. Dobrze, że jest Internet, a w nim strony oferujące filmy.

Co robić? Proszę o odpowiedź.