Moja orientacja seksualna

[Magdalena447]

Witam, jestem kobieta i mam 20 lat. Mój problem polega na tym ze ostatnio przyznałam się rodzicom ze jestem biseksualna. Jestem w ponad 2,5 rocznym związku z kobieta i jest bardzo dobrze między nami. Gdy się jednak przyznałam rodzicom, zaczęły się straszne problemy. Począwszy od wyzywania mnie, mówienie z to obrzydliwe aż do próby „naprawienia mnie”. Ciagle powtarzanie przez mamę ze da się zmienić tylko trzeba chcieć, powtarza ze nikt nigdy mnie nie zaakceptuje. 
Zyje z nimi w domu, aktualnie studiuje. Przez pandemie zostałam zmuszona do powrotu do domu i w sumie żyje na ich utrzymaniu wiec trudno jest cokolwiek zrobić, bo jest szantaż się odetną mnie od środków do życia. 
Mama powiedziała ze pierwszym krokiem będzie odcięcie mnie od tej dziewczyny za wszelka cenę. Na moje tłumaczenia, mówienie żeby poczytali po tym, lub zaprowadzili mnie i siebie do psychologa dostaje przykre odpowiedzi i zero wykazania żeby coś zrozumieć. 
nie mam pojęcia co robic, czuje się okropnie. 
zaczynam bać się wszytskiego, prawie z łóżka nie wstaje i płacze całymi dniami. 

Edytowano Lipiec 15, 2020 przez Magdalena447

[psycholog Magda Waśko]

Dzień dobry, 

pisze Pani o podjęciu ważnego kroku, jakim był coming out. To ważne wydarzenie zarówno dla Pani, jak i dla rodziców. Wyobrażam sobie, że to nie było łatwe - podziwiam Pani odwagę w autentycznym wyrażaniu siebie oraz gotowość do podzielenia się tutaj swoją sytuacją. 

Prawdopodobnie to Pani wie, ale czuję, że warto to podkreślić - orientacji seksualnej nie można zmienić pod wpływem "chcenia", modlitwy, różnych alternatywnych terapii (bardzo szkodliwych!). Każda z orientacji jest okej i nie jest kwestią indywidualnego wyboru, zachcianki czy mody. Nie jest chorobą, nie jest niczyją winą. 

Coming out często wywołuje silne emocje zarówno po stronie osoby, która ujawnia swoją nieheteronormatywność, jak i po stronie osób, które są odbiorcami tej informacji. Czytam, że Pani rodzice nie przyjęli dobrze tej wiadomości, wzbudziła w nich agresywne zachowania. Niestety, ze względu na brak odpowiedniego poziomu edukacji seksualnej, negatywne stereotypy, przekonania, uprzedzenia, wiele osób spotyka się z takimi reakcjami ze strony rodziny. Oczywiście zachowania takie jak wyzywanie, szantaż, są nie do przyjęcia i nie powinny spotykać nikogo. Rozumiem, że aktualnie nie ma Pani możliwości wyprowadzki ze względu na sytuację finansową. Brak chęci do wychodzenia z łóżka, płacz, wydają się naturalnymi reakcjami w tej trudnej sytuacji. Być może pomocne będzie znalezienie czynników, które pomagają Pani w radzeniu sobie z tym - widzę, że podjęła już Pani działania chociażby opisując tutaj swoją sytuację. To mi mówi, że szuka Pani rozwiązań, jest Pani zdeterminowana i chce Pani, aby było lepiej. 

Proszę pamiętać, że nie jest Pani w tym sama. Z podobnymi trudnościami mierzy się wiele młodych osób, które miały w sobie siłę i odwagę, aby podjąć decyzję o coming oucie. Pomocy można szukać w grupach na Facebooku, organizacjach pozarządowych np. Fundacja Miłość Nie Wyklucza, Tolerado, Lambda, Kampania Przeciw Homofobii. Może Pani także poszukać wsparcia telefonicznie w ośrodkach interwencji kryzysowej, fundacji Feminoteka, Telefonie Zaufania. Proszę pamiętać, że sytuacja, w której się Pani obecnie znajduje, jest tymczasowa. Ważne, żeby w miarę możliwości zadbała Pani o siebie i swoje potrzeby. 

Trzymam kciuki i przesyłam Pani dużo zrozumienia i wsparcia. Pozdrawiam, 

Magda