Skocz do zawartości

Co dalej z nami


Polecane posty

Od pewnego czasu około 1,5 roku zaczęło się zmieniać. Partner zaczął się wycofywać z działań  społecznych z racji braku czasu na siebie i swoje pasje. Pasją jego było bieganie ale powoli zaczął mniej biegać. Dodatkowo zaczął wskazywać że za bardzo odpuszczam sobie dom, rodzinę w imię działań społecznych. Przez to że ja się udzielam i on to on nie ma czasu na swoje pasje. Były przy tym swego rodzaju"fochy" obrażanie się i nieodzywanie się. Co raz częściej od początku tego roku zaczął być bardziej agresywny. Bardziej się obraża. Ja czuję się 5 koło u wozu. Staje na rzęsach aby rano z nim wstać zrobić śniadanie do pracy, z pracy szybko wracam aby szybko zrobić obiad, robię wszystko aby "Pan" był zadowolony i może  w nagrodę mnie przytulił. Mamy jeden pojazd to zawsze kombinuję tak aby on mógł dojechać do pracy bo ma utrudniony dojazd a ja jakoś tam sobie radzę ze swoją pracą. Przestał ze mną rozmawiać ja mam się domyślać. Ma problemy z młodszym synem, który nie chce go odwiedzać u nas bo podobno źle się z nami czuje. Niestety wszelkie działania aby było dobrze działają inaczej. Nie umiem już sobię z tym poradzić. Nie odzywam się. Odwracam się wychodzę, albo poprostu cicho płaczę tak aby nikt nie widział. Mam ochotę zniknąć aby nikomu nie przeszkadzać, ale trzymają mnie moje dzieci. Boje się samotności, ale wydaje mi się że teraz też jestem sama. Zarzuca mi się że za mało działam w domu, dom jest na drugim a nawet na ostatnim planie. Często pojawia się to gdy mam do zrobienia coś gdzieś społecznie. Gdy wchodziły wyjazdy na realizację jego pasji np. biegnie to nie ważne było że mam inne plany zostawiane było a ja wsiadałam i jechał aby go dowieźć.

Kocham go, byłam z nim bardzo szczęśliwa. Teraz też bywam, wtedy gdy ma "dobre dni". ale ja wtedy nie mam siły tym się cieszyć. Boję się co będzie dalej.

Jak to zmienić? Gdzie się udać o pomoc aby zawalczyć o nas? Jak sprawić aby być znów tą kobietą jak na początku naszej znajomości gdzie będzie troska, namiętność, itd.? Chciałabym płakać ale ze śmiechu, radości a nie z powodu braku dobre humoru mojego ukochanego.

Od pewnego czasu jest na "NIE" do wszystkiego, do wspólnoty, do działań społecznych i dla mnie. Wczoraj usłyszałam że to może jego problem że on widzi inaczej a ja jeszcze nie dorosłam do tego by widzieć tego co on.

Proszę podpowiedzcie jak dorosnąć i być docenioną.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dnia 9.03.2020 o 14:36, psycholog Katarzyna Tuszyńska napisał:

Dzień dobry,

Pytanie jak rozumie Pani dorosłość? Dorosłość to ukończone 18 lat, nabycie praw i obowiązków. Formalnie jest Pani chyba dorosła?

Może partner ma na myśli dojrzałość ale nie wiem czy tu chodzi o dojrzałość Pani czy partnera.

Jeśli mogę zapytać czym zajmuje się Pani partner w wolnym czasie jeśli wycofuje się z działań społecznych i biegania? Na co teraz poświęca ten czas?

Pisze Pani o tym, że sporo obowiązków, w tym zaspokajania potrzeb partnera jest na Pani głowie. Oboje Państwo pracujecie jak rozumiem. Jaki model dzielenia się innymi obowiązkami przyjęliście w związku?

I czego konkretnie Pani nie może zobaczyć a co widzi partner?

Pozdrawiam,

Katarzyna

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam 35 lat więc formalnie jestem dorosła, emocjonalnie wydaje mi się że również

W wolnym czasie mój partner teraz spędza przed telewizorem, przeglądając media społecznościowe, internet.

Jeśli chodzi o obowiązki jakoś formalnie nie mamy podzielone. Do niedawna było tak, że kto miał wolne to w miarę swoich możliwości ogarniał dom. Ja zajmuję się dziećmi, zakupami, kuchnią, gotowaniem, praniem i sprzątaniem; zorganizowaniem czasu wolnego dla dzieci i nas. Jeśli są jakieś wyjazdy to ja ogarniam samochód mam na myśli mechanika, przegląd, opłaty, stan techniczny), organizuje czas, i ogólnie zajmuję się całą logistyką wyjazdu i powrotu i to nie zależnie czy to wyjazd z mojej potrzeby czy potrzeby partnera. Partner w zależności jak ma wolne to sprząta ale to takie sprzątanie generalne. Oboje pracujemy zawodowo ja jako edukator, on jako żołnierz.

On widzi że nie ma sensu pomagać innym, dzielić swój czas prywatny na rzecz innych. Nie ma sensu mówić o czymś co należy zmieniać jeśli ta druga osoba tego nie widzi.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.