Wciąż o Niej myślę i się o Nią boję

[Deco20]

Witam jestem 25 letnim mężczyzną. Mam następujący problem w lutym bieżącego roku poznałem  pewną kobietę o imieniu X. Kobieta X cierpi na zaburzenie osobowości typu borderline a u mnie wykryto zaburzenie osobowości narcyzm wrażliwy. Dzieli nas kilkaset kilometrów i nasza przyjaźń (pani X tak twierdziła) polegała tylko na znajomości internetowej. W czerwcu wszystko się popsuło a mi ciągle zależy na tej znajomości. Nie przypominam sobie żebym zrobił coś złego ale przepraszałem Panią X bo bardzo mi na niej zależy. Nie potrafię się skupić na niczym bo myślę tylko o tym czy Ona żyje i jak się czuje. Twierdziła że bardzo jej pomagam i nagle zaczęła mnie ignorować. Nie zakochałem się bo nie potrafię tego zrobić. Zapomnieć czy czekać aż kiedyś odpisze? Bardzo stresuje mnie ta sytuacja. Traktowałem ją jak młodszą siostrę i tęsknię (bardzo tęsknię). Nie jest prawdą że osoby z BPD są potworami i zawsze jej o tym przypominałem. Najgorsze jest to że wychodzę na osobę nachalną i natrętną ale ja się tylko martwię... 

[Deco20]

18 minut temu, Deco20 napisał:

Witam jestem 25 letnim mężczyzną. Mam następujący problem w lutym bieżącego roku poznałem  pewną kobietę o imieniu X. Kobieta X cierpi na zaburzenie osobowości typu borderline a u mnie wykryto zaburzenie osobowości narcyzm wrażliwy. Dzieli nas kilkaset kilometrów i nasza przyjaźń (pani X tak twierdziła) polegała tylko na znajomości internetowej. W czerwcu wszystko się popsuło a mi ciągle zależy na tej znajomości. Nie przypominam sobie żebym zrobił coś złego ale przepraszałem Panią X bo bardzo mi na niej zależy. Nie potrafię się skupić na niczym bo myślę tylko o tym czy Ona żyje i jak się czuje. Twierdziła że bardzo jej pomagam i nagle zaczęła mnie ignorować. Nie zakochałem się bo nie potrafię tego zrobić. Zapomnieć czy czekać aż kiedyś odpisze? Bardzo stresuje mnie ta sytuacja. Traktowałem ją jak młodszą siostrę i tęsknię (bardzo tęsknię). Nie jest prawdą że osoby z BPD są potworami i zawsze jej o tym przypominałem. Najgorsze jest to że wychodzę na osobę nachalną i natrętną ale ja się tylko martwię... 

Dopiero teraz zauważyłem że napisałem w złym dziale. Jeżeli można to proszę żeby moderator przeniósł mój post do odpowiedniego działu. Przepraszam za kłopot. 

[Deco20]

Wiem, wiem pomyślicie: "Hmm przecież jesteś narcyzem musiałeś coś źrobić i tacy jak Ty nie mają empatii i widzą tylko siebie". Nie tak to u mnie działa posiadam ogromne pokłady empatii i zawsze staram się traktować drugiego człowieka jak kogoś ważnego dla mnie. Usunąłem konto na Messengerze żeby już więcej do niej nie napisać "Wszystko u Ciebie dobrze, mogę Ci jakoś pomóc?" Tak bardzo skupiłem się na jej emocjach i problemach że zapomniałem o swoim życiu i swoich problemach. Najgorsze jest to że mi tego brakuje...  brakuje mi długich wymian zdań, długich wiadomości na FB i nawet jej zmiennych humorów. Tęsknię ale wiem że dla Niej jestem 'martwy'. Chciałbym żeby napisała że jest szczęśliwa ale to raczej nie nastąpi. 

[psycholog Mirela Batog]

Drogi @Deco20

bardzo mi przykro z powodu sytuacji, która Cię spotkała. Wiele znajomości internetowych kończy się tzw. "ghostingiem"- czyli druga osoba nagle znika, bez słowa. Przyczyn tego może być wiele i nie każda z nich da się przewidzieć. Czasem ten nasz internetowy przyjaciel poznaje kogoś "w realu", czasem taka forma znajomości przestaje mu wystarczać, czasem- z powodu błahostki obrażają się "na śmierć" i blokują wzajemnie, a czasem ktoś po prostu zmienia swój styl życia i nie ma czasu i chęci na dalsze znajomości w sieci. Trudno zgadnąć, co się wydarzyło między wami i jaka była przyczyna zniknięcia Twojej przyjaciółki. Jednak takie rozstania i zakończenia znajomości dzieją się w wirtualnym świecie, a Wasze diagnozy nie muszą mieć z tym nic wspólnego. Zgadzam się z Tobą, że ani BDP, ani narcyzm nie może kogoś przekreślać jako człowieka, nie można nikomu przypisac łatki "potwora" czy "samoluba".

Piszesz o tym, że brakuje Ci rozmów, długich wiadomości na FB- szcześliwie internet daje możliwość szybkiego poznawania nowych osób, poznawania ich historii, punktu widzenia i wartości. Jeden koniec jest zawsze początkiem czegoś innego. Piszesz też, że masz swoje życie i swoje problemy- dobrze, że chcesz zadbać o siebie, zatroszczyć się o swoje życie. Być może teraz czas na to, aby to Ciebie ktoś zapytał "jak mogę Ci pomóc, jak się dzis czujesz?". Również tutaj na forum jest wiele osob cierpiących na samotność, utratę zaufania, wiele osób potrzebujących wsparcia i dobrego słowa- może to będzie dla Was początek nowej przyjaźni, wymiany doświadczeń i poglądów.

Pozdrawiam serdecznie

Mirela Batog