Utrata matki

[ekoistka]

Witam. Mam 29 lat. Chciałabym poruszyć temat żałoby.

Moja "wewnętrzną żałoba" trwa 29 lat ponieważ kiedy byłam niemowlęciem ( miałam wtedy 6 tygodni) moja mama popełniła samobójstwo. Wychowali mnie dziadkowie ponieważ ojciec nie udzwignął ciężaru i nawet nie chciał po śmierci mamy mną się zająć. Trafiłam do rodziny zastępczej którą stanowili dla mnie prawnie dziadkowie. Jestem dorosła osobą , ale do tej pory nie pogodziłam się ze stratą matki i jej brakiem przez całe życie. Wielokrotnie pragnełam aby poprostu  była przy mnie i uczestniczyła w ważnych wydarzeniach w moim życiu np. mój ślub czy narodziny dzieci. Jako dziecko bardzo przejmowałam się brakiem mamy , emocjonalnie reagowałam na to i zawsze czułam się gorsza od innych dzieci ponieważ byłam innna niż wszystkiego. Szczerze to w środku zazdrościłam im tego że mają matki ,   że mogą się do nich przytulić itd. Bardzo pragnełam tego uczucia matczynej miłości troski i opieki. Dziadkowie A w szczególności dziadek próbował mi wyrównywać "braki " czy "deficyty miłości " moich rodziców których nie było przy mnie. Co roku odczuwam na nowo tą pustkę po braku mamy gdzie już od 3 tygodni trąbią na lewo i prawo w radiu i w telewizjitelewizji że zbliża się Dzień Matki. Niby taka drobnostka , a dla mnie to iskra zapalne aby powrócić mimowolnie to przykrych wspomnień.

Jak radzić sobie na co dzień z przeżywanie tego bolesnego smutku i żalu ? Jak mogę sobie pomóc.

[Dżasta]

Bardzo współczuję, ale proszę sobie tłumaczyć że czasu nie da się cofnąć i sytuacji nikt i nic nie zmieni . Na szczęście najgorszy okres czyli ten dziecięcy kiedy obecność matki jest tak dziecku bardzo potrzebna- pani ma już za sobą. 

Teraz oczywiście teź mamy brakuje ale jako osobie dorosłej jest zdecydowanie łatwiej żyć bez niej.. A święta i wszelkie uroczystości jak i dzień matki będą i to również trzeba sobie tłumaczyć że choć mamy przy pani nie ma to jednak ona jako mama jest. Przecież wszyscy mamy rodziców- mamę i tatę, tylko nie wszystkim jest dane z nimi przebywać..

 

[ekoistka]

Dziękuję za odpowiedz.