Proszę o pomoc

[Oliwiakk]

Wiem że jest to od 18 lat ale Proszę o pomoc bo już naprawdę nie daje rady. Jestem Oliwia i mam 16 lat. Kiedyś byłam nieśmiała ale  otwarta  miała przyjaciół. Od 3 lat rozmawiam jedynie z siostrami mama i babcia chociaż to nie szczere rozmowy. Niemam z kim normalnie po rozmawiać każdy traktuje mnie jak debila, co się dziwić jak tak się zachowuje. Stresuje się zakupami w sklepie i powiedzeniem dzień dobry cioci. Gdy spędzałam czas w szkole sama,  nauczycielka i moja mama stwierdziły autyzm . . U psychologa byłam kilka razy ,dostałam tabletki i mam fobie społeczna. Gówno się poprawiło jest caraz gorzej to już raczej jest depresja . W szkole każdy mnie traktuje jak niepełnosprawna,  . Niedługo idę do  technikum, wtedy może będę miała nowa szansę. Jak będzie tak jak teraz to już niesamowite rady. Psycholog nic nie daje , niema z kimś porozmawiać nikt mnie nierozumie, w internecie niema z kim . Proszę o pomoc może ktoś mi powie co zrobić jak się za to zabrać? 

Edytowano Kwiecień 26, 2019 przez Oliwiakk

[Dżasta]

Hmm, no to może zmień psychologa. Może być tak że ten akurat do Ciebie nieumiejętnie przemawia.. czasem tak bywa. Poza tym pamiętaj że dorastasz, burza hormonów i te sprawy 😉 jako nastolatka miałam dokładnie tak samo i przeszło z czasem - po prostu wyrosłam z tego. Dużo pomoże robienie tego czego się tak lękasz np mówienie cioci dzień dobry a potem z czasem zagaj jakąś rozmowe. Zobaczysz że to tylko Twoja wyobraźnia płata Ci figla 😉