Dziwna relacja

[kwojcik49]

Dzien dobry. Mam nadzieję że ktoś pomoże mi zrozumieć pewną dziwną sytuację w jakiej się ostatnio znalazłem. Pracuje w międzynarodowej firmie z wieloma osobami zarówno z Polski jak i zagranicy. Zostałem kiedyś poproszony o pomoc jednej z koleżanek na jej rynku. Zaczęliśmy ze sobą współpracować i rozmawiać. Z czasem rozmowy stawały się coraz luźniejsze. Nawet pojawiały się żarty i tematy niekoniecznie związane z pracą. Od tego momentu ona pisała do mnie w pracy codziennie. W weekendy kontaktu nie było. Chodziliśmy razem na kawę czy obiad jak pracowaliśmy z biura. Pewnego dnia wybuchła afera bo ktos doniósł szefowej że moje poczucie humoru ją uraziło. Wtedy ta koleżanka z pracy jako jedyna zaoferowała mi wsparcie. Nie odwróciła się ode mnie i od początku dawała mi do zrozumienia że dla niej nic się nie zmienia. Poprosiła jedynie żeby komunikować się na Messengerze a w pracy tylko o pracy. Zaczęliśmy rozmawiać więcej ze sobą. Aż nadszedł czas mojego urlopu podczas którego pisała do mnie codziennie przez 2 tygodnie. Sama inicjowała kontakt. W pierwszym tygodniu urlopu bardzo jej zależało byśmy byli w stałym kontakcie nie tylko 8-16. Padały stwierdzenia o potrzebie kontaktu ze mną i uzależnieniu od rozmów ze mną. I dość mocnym naciskom by dać szansę na relacje koleżeńska. Kiedy już na to przystałem to forma kontaktu się zmieniła. Nie jest tak intensywna jak wcześniej ale jest taka że np wysyła mi np to co robi na kolację albo zdjęcia z planów na weekend. Komunikacja jest codziennie ale w innych ramach czasowych i też innego typu są to rzeczy. Tak naprawdę teraz mam wrażenie że rozmawiamy jak koledzy. Moim kłopotem jest to że nie potrafię tej relacji zdefiniować. Kiedy próbowałem się dowiedzieć u źródła dostawałem komunikat że po co to analizuje. Zaakceptuj to i przejdź do porządku dziennego z tym i po prostu bądź. Niewiele mi to mówi i szczerze mówiąc zastanawia skąd u kogoś potrzeba takiego kontaktu codziennego

[Małgorzata_Margo]

Witaj, jeśli relacja służbowa między Wami rozluźniła die i wyglada to tak jak opisujesz to najwidoczniej koleżanka ma potrzebę rozmowy bądź potrzebę dzielenia się z Tobą swoją  codziennością (nawet typu kulinaria czy spędzany wolny czas). Nie napisałeś nic czy oboje jesteście w związkach formalnych bądź nieformalnych. Jeśli nie jest sama to znaczy, ze prywatne nie ma z kim rozmawiać czy dzielić się cząstkami dnia powszedniego. Gdy zależy Ci na szczerości podejmij raz jeszcze próbę spytania jej wprost: jaką rolę masz spełniać… Czy być jej powiernikiem czy kimś więcej. Nie mam doświadczenia w przyjaźni damsko/męskiej bo nigdy w nią nie wierzyłam i sadze, ze może byc możliwa. Dlaczego? Pewnego dnia nadejdzie moment, ze z takiej przyjaźni może zrodzić sie uczucie. Pytanie czy obie strony tego by chciały. Niekiedy trzeba postawić pewne granice i to tez wypadałoby przedyskutować.