Czy to normalne?

[doma186]

Hej,

Mam 25 lat ale mnóstwo przeżyłam, ojciec psychol bił, próbował zabić matkę, brak rodziny innej (która ma ze nami kontakt) niż matka i siostra które uczepiły się jak wampiry by mnie na maksa wykorzystać. Luz. O wszystko od zawsze walczę, przy czym czując się zawsze gorsza od innych. Teraz mam 3,5 letni związek, troszkę odcięłam się od matki i siostry. Jednak ja wciąż myślę o samobójstwie. Że tak by było łatwiej. Już się nie tnę jak za dziecka i myślę że faktycznie bym się nie zabiła bo jestem zbyt wielkim tchórzem. Ale myślę o tym jak by było fajnie, mam lekkie nadzieję na jakiś śmiertelny wypadek lub zastanawiam się gdybym się zdecydowała na zamach na swoje życie to co bym w liście napisała. To nie jest tak że mam te myśli non stop, one pojawiają się co jakiś czas w szczególności gdy pokłóce się z chłopakiem (półtora roku temu popełniłam błąd, chcąc od niego odejść zdradziłam go, a później przekonał mnie byśmy zostali razem, jednak byliśmy parą podczas gdy się upiłam z innym facetem, a mój luby wciąż mi to wypomina przy każdej okazji). Tak więc moje pytanie brzmi czy to normalne czy jednak faktycznie zastanowić się nad pomocą, spotkaniem z psychologiem (przez hipotekę i brak pieniędzy dla mnie spotkanie ze specjalistą to ostateczność). Dziękuję za pomoc 

[maurycja popiel]

Hej.

Nie jestem psychologiem, nie mnie oceniać. Masz dużo problemów, nie wiadomo od czego zacząć...

Nie będę oceniać Cię z perspektywy, że zdradziłaś chłopaka. Lecz skoro Twój obecny wypomina Ci to i zapewne jeszcze nieraz Ci wypomni zastanów się, czy tego chcesz. On tego nie przepracował, nie dał sobie  z tym rady. 

Masz takie myśli, jak się pokłócicie? Czyli jak jest dobrze, to tych myśli nie ma? Czyli wynika z tego, że jest ostatnią osobą, na której Możesz liczyć i dla niego żyjesz. 

Zacznij żyć dla siebie. Ja mam 34 lata, toksyczną matkę, która tyle nerwów mi natruła, że szok. Ty masz Przed sobą życie, całe, jesteś jeszcze bardzo młoda. Pomyśl, Czego tak naprawdę oczekujesz.

Cięłaś się za dziecka, bo bardzo cierpiałaś. Ludzie Ci dawali w kość. Ja też kiedyś cięłam się, dwa razy, bo nie Wytrzymałam  psychicznie.

 

Pewnie ciagle tylko słyszysz uwagi w Twoim kierunku? Wymagania? 

 

Ja calybczas słyszę o pójściu na terapię. Są takie terapie na NFZ, trzeba poszukać. Najlepiej w jakimś większym mieście, gdzie nikt Cię nie zna, a Ty masz zapewnioną dyskrecję. 

Szkoda mi Ciebie. Przeżyłam trochę, mam matkę psycholkę, biła mnie, poniżała. 

Tylko nie dzwoń na żadne bezpłatne infolinie z psychologami w tle. Tam można nabawic się takiej nerwicy, słuchając bzdetów telefonicznych idiotów. Dzwoniłam, to wiem.

Podejrzewam, że tylko terapia pomoże. Sama nawet o tym myślałam. Ratuj się, jak możesz. Na matkę wywal ch...a, skoro tak Cię traktuje.

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj. Wskazana jest konsultacja z lekarzem psychiatrą.