Płacz

[agaaaa]

Jestem Kobietą, mam 20lat mam problemy z częstym płaczem, nie wiem co jest tego skutkiem jak sobie z tym poradzić, jak się stać bardzo silnym psychicznie człowiekiem

[thanatos]

To normalne że w jakichś sytuacjach emocje są na tyle silne że trzeba je przeżyć, poczuć smutek. 
Potem powinno przyjść uspokojenie.
Dalej żeby uzyskać stabilizację emocjonalnej już nie należy powracać do wspomnień, uczyć, sytuacji które powodowały emocje tylko spróbować skupić się wyłącznie na rozwiązaniu problemu i rzeczach które można naprawić w przyszłości. 
Ludzie rodzą się zazwyczaj z taką czy inną stabilnością emocjonalną. 
Jeżeli to przeszkadza w życiu to można spróbować terapii. 

[agaaaa]

Dziękuję za odpowiedź, ale czy to normalne , że człowieka aż tak łatwo można doprowadzić do tego płaczu? I że z taką częstotliwością się to powtarza? Nie wiem co uczynić , żeby byś silniejszym człowiekiem psychicznie, żeby odrazu nie płakać

[Honrado]

Jak łatwo doprowadzasz się do płaczu? Opisz może jakieś przykładowe sytuacje. Jak często to się powtarza?

Ogólnie nie powinno się płakać z byle powodu, nie jest to normalne. Być może szwankuje Twoja samoocena, poczucie własnej wartości. Za bardzo polegasz na innych i bierzesz do siebie zbyt wiele z tego co mówią.

Jeśli chcesz wytrenować silniejszą psychikę, na początek przydałoby się dowiedzieć dlaczego masz słabą. Trzeba poznać siebie, żeby siebie zmienić.

[agaaaa]

Dziękuję za odpowiedź.Myślę że skutkiem dlaczego płacze mogą  być jakieś wspomnienia z dzieciństwa.Jak bylam mała niektóre sytuację już zostały w głowie ,czasami były one okropne .Jak ktoś podniesie głos teraz to nie wytrzymuje za długo i, odrazu płacze, nie wiem co z tym faktem zrobić. Bardzo możliwe że moja samoocena też mocno ucierpiała, nie wiem jak ją odbudować, jak się nie przejmować słowami innych ludzi

Edytowano Kwiecień 10, 2022 przez agaaaa

[Honrado]

Ok, już wiemy więcej. Wychodzi na to, że przyczyną problemu jest trauma z dzieciństwa. Kojarzysz chyba... są przypadki żołnierzy, którzy na wojnie przeżyli koszmar, zabijali, żeby inni nie zabili ich, uciekali przed wybuchającymi dookoła bombami, oglądali rozerwane ciała swoich kolegów, itd., a po powrocie do domu byli ciągle pod silnym wpływem tamtych wydarzeń tak, że gdy na przykład usłyszeli wystrzał przebitego balona, padali na ziemię i się zasłaniali. To jest akurat poważniejszy - zespół stresu pourazowego, ale chodzi w tym o to samo, co w przypadku okropnych wydarzeń w dzieciństwie. Żołnierz na wojnie tak jak i dziecko w złym domu mogą doświadczyć czegoś, co będzie nie do wytrzymania, co ich sparaliżuje. Wtedy człowiek "zawiesza się" na tej sytuacji, zostaje ona mocno wyryta w pamięci i dręczy później przez jakiś czas, przeszkadzając w normalnym życiu. Na szczęście można się tego pozbyć chodząc na terapię. Twoje wspomnienia i związane z nimi uczucia czekają na zrobienie z nimi porządku.

[agaaaa]

Dziękuję za odpowiedź, czyli jak po prostu to jest, trauma Z dzieciństwa to jak wtedy reagowałam na coś płaczem to teraz też przez to tak mogę reagować? 

[Honrado]

No w sumie tak. Nie wiem co tam konkretnego przydarzyło Ci się w dzieciństwie, ale gdyby nie to, pewnie nie byłabyś teraz tak krucha.

[agaaaa]

Dziękuję bardzo za pomoc, pozdrawiam Serdecznie