Wyprowadzka, chęć powrotu

[Lolka]

Witam. Mam 22 lata i dwójkę dzieci w wieku 2 i 3 lata. Z mężem nie żyjemy ze soba ze względów osobistych nie dogadujemy sie itd. Dwa miesiące temu wyprowadzilam się wraz z dziećmi do nowego mieszkania, wcześniej mieszkaliśmy razem z moją mamą oraz dwiema siostrami ( wiek 12 i 3 lata). Na tym samym osiedlu co mieszka moja mama mieszkaja takze moi dziadkowie. Których zawsze odwiedzalam chocby w drodze do pobliskiego sklepu osiedlowego. Z dziećmi mieszkamy obecnie jakies 15-20 minut pieszo od mamy. Nie ukrywam ze czesto płacze i chce powrotu do domu swojej matki oraz rodzenstwa. Z mama wszystko robilysmy razem, wspolne zakupy, spacery, wyjścia na plac zabaw, mozemy rozmawiać o wszystkim. Wieczorem razem spedzalysmy czas ogladajac razem filmy i rozmawiajac gdy dzieci juz spały. Często płacze i chcialabym znowu mieszkać z mamą i blisko rodziny. Wieczorem gdy dzieci juz śpią nie mam sie do kogo odezwac i siedze sama przed telewizorem. Idąc do mamy w odwiedziny na kawe patrze na swoj stary pokój i na calr mieszkanie i mam lzy w oczach. Jestem zżyta z siostrami oraz mamą. Źle sie czuje wchodzac i bedac w 'pustym' domu. Nie mam z mim posiedziec pogadac, przez telefon to nie to samo. Mimo ze wiem ze jest to głupie zachowanie i poczucie, inny na moim miejscu by sie cieszył ale ja wcale nie czuje sie szczęśliwa. W domu u mamy zawzze ktos byl mama siostry bylo nas 6ciu zawsze bylo z kim pogadac kiedy odwiedzic dziadków a teraz czuje sie jak bym byla zupelnie sama. Zle sie czuje będąc gościem w domu mojej mamy ktory przychodzi na kawe. Jedno dziecko moje jest autystyczne, krzykliwe zadziorne niegrzeczne. Mam wrazenie ze mama cieszy sie ze ma hmm 'cisze' w domu a ja jestem poprostu załamana tym wszystkim nie wiem co mam o sobie myśleć