Depresja u mężczyzn

[Sylwia88]

Witam serdecznie.

Chciałabym się z Wami podzielić problemem....

Mój mąż jest typem zazdrośnika i puki byłam w domu na wychowawczym, to było ok. Od listopada podjęłam pracę, i na początku było ok pomimo iż mąż nie chciała abym tak szybko poszła do pracy, to jakoś mnie w tym wszystkim wspierał i wydawało mi się nawet że był zadowolony.

Z po kilku tygodniach zaczęły się szkolenia w pracy, dokładnie 3 szkolenia a później trzy zebrania w pracy... po drodze był jeszcze obiad wigilijny dla pracowników.

Szkolenie i Wigilia wypadły akurat tydzień po tygodniu.. mąż miała taki stan psychiczny przed tą wigilią, że w końcu na nią nie poszłam;( Gdy wracałam z pracy i on na mnie patrzał to od razu płakał..

nic nie jadł nie mógł się skupić na pracy, schudł 6 kg, a po drodze nabawił się jakiegoś grypska i o mało nie wylądował w szpitalu... wyglądał naprawdę źle..

Potem poszłam na urlop więc w miarę wszystko się uspokoiło, ale nie trwało to zbyt długo.

Gdy powiedziałam mu o zebraniu w pracy w innym naszym zakładzie założył mi podsłuch w telefonie twierdząc że robi to dla siebie żeby być spokojniejszym i pozbyć się głupich myśli. Ale niestety te podsłuchy działają tak, że część wyłapują a cześć nie. Była taka sytuacja którą on uznał za moją rozmowę telefoniczną z jakimś mężczyzną , której w rzeczywistości nie było,. Poproprostu rozmawiałam z koleżanką która siedziała w biurze obok i obgadywałyśmy kolesia który u niej wychwalał swoje zalety dzień wcześniej. w pierwszym momencie myślałam że to jest jakiś zmontowany podsłuch, ale jak się przysłuchałam uważnie to było w tle słychać tą koleżankę.

Później przeprosił i powiedział że więcej nie będzie. ale niestety... kolejne szkolenie, kolejne zebranie i znowu ta sama sytuacja.. coś źle wyłapane i juz schiz;(

O kolejnym zebraniu, które było dzień po dniu, nie powiedziałam mężowi żeby go dodatkowo nie stresować, ale podsłuch zrobiłó swoje... Wściekł się, chciał się rozstać, tłumaczyłam mu, że to zrobiłam dla jego dobra itd. Znowu przepraszał, Kilka dni dobrze a potem następna sytuacja..

Wczoraj miała, zebranie u siebie w zakładzie o którym mu powiedziałam, ok starał sie to jakoś wytrzymać, a wieczorem się zezłościł że dodałam sie do jakiejś grupy na FB ze swojej branży pracowniczej i nic mu o tym nie powiedziałam... A FB mamy wspólnego wiec rzecz jasna nie mam nic do ukrycia.

Wiele razy mnie przeprasza, mówi że chciałby sie pozbyć tego uczucia, raz chce żebym rezygowała z pracy, raz że nie mam rezygnować, że to jego problem.. Znowu chciał odejść żeby mi nie "przeszkadzać". Pomóżcie mi co mam z nim zrobić, jak mu pomóc???? nie chce pójść do psychologa...

 

 

 

[Julka9]

Trochę ciężka sytuacja... Z tego co piszesz to Twój mąż przeważnie zdaje sobie sprawę że coś jest nie tak z jego zachowaniem, ale jednak zaburzenie nie pozwala mu normalnie funkcjonować. Jeżeli potrzebujesz tej pracy, jeżeli czujesz się spełniona zawodowo absolutnie nie powinnaś z niej rezygnować. A mąż powinien skorzystać z pomocy psychologa. Czy tylko Ty próbowałaś go namówić? A może kilka osób powinno Ci pomóc w tym przekonywaniu? Np jego rodzice, rodzeństwo. Może to na niego wpłynie. 

[Piotek]

Sylwia, jesteś prawdziwym skarbem dla swojego męża. Mnie, z mojego punktu widzenia, robi się przykro, denerwuję się, jak czytam takie historie. Mnie nikt nigdy tak nie wspierał. W ostatnim związku nie było mowy, żeby coś było po mojemu (a tu takie akcje masz i jesteś z nim). Jestem zazdrosny, że innym się układa. Bo uważam, że układa Ci się. Jesteś po ślubie (ja o tym tylko marzę).

Weź go do psychologa. Przepracujcie to ze specjalistą. Będzie tylko lepiej. A któregoś dnia on zda sobie sprawę, jaki ma skarb obok siebie.

Edytowano Luty 2, 2020 przez Piotek