Szpital psychiatryczny

[Varia]

Czy ktoś z Was, drodzy forumowicze, może polecić któryś szpital psychiatryczny dla dorosłych w Warszawie lub okolicach? Ktoś z Was może był i mu pomogło?

Podejrzewam, że mam depresję, dzwoniłam na telefon zaufania, rozmawiałam z panem psychiatrą, który po usłyszeniu objawów powiedział, że silnie zaleca zgłosić się do szpitala. Chciałam to zrobić, ale z kolei ktoś ze znajomych mówi, że lepiej omijać szpitale szerokim łukiem, bo zna ludzi, którzy byli i wyszli w jeszcze gorszym stanie. 

Jadę na oparach sił, chciałabym żeby ktoś mnie wreszcie jakoś ogarnął, bo sama nie potrafię. Chciałabym pójść do tego szpitala, bo czuję, że kończy mi się czas - zaraz mogę już w ogóle nie mieć sił chodzić nigdzie, załatwiać spraw, zastanawiać się nad tym co zrobić. Tylko że chciałabym trafić do miejsca, gdzie mi rzeczywiście pomogą, a nie zaszkodzą.

Pewnie macie ciekawsze rzeczy do roboty, ale gdyby ktoś zechciał podzielić się opinią co do szpitali, to będę wdzięczna. Pozdrawiam.

[psycholog Mirela Batog]

Droga Variu,

nie jestem z Warszawy, nie mogę Ci polecić zatem konkretnego ośrodka, mogę jedynie polecić, aby w walce o swoje zdrowie, a nawet i życie zaufać specjalistom, a nie koniecznie komuś znajomemu, kto swoją wiedzę o leczeniu depresji opiera na relacji kogoś, kto zna kogoś, kto był kiedyś, gdzieś w szpitalu i podobno coś tam... Lekarz psychiatra, któremu Pani opowiedziała o swoich objawach, w oparciu o swoją wiedzę i rzetelność zaproponował Pani konkretnego rozwiązanie. Może być tak, że zostanie Pani skierowana do placówki, która po prostu ma wolne miejsce. Wszędzie pracują lekarze psychiatrii oraz psychologowie zobowiązani do pracy w określonych standardach i tam też będzie możliwość np. dobrania Pani leków, ustalenia kierunku terapii. Jeśli czuje Pani, że "zaraz może nie mieć sił" to lepiej niezwłocznie zgłosić się do lekarza psychiatry stacjonarnie po skierowanie do konkretnej placówki lub na psychiatryczną izbę przyjęć. Na pewno szpital nie jest przyjemnym miejscem pod kątem np. jedzenia, łóżek, itd- to niestety nasza rzeczywistość,  (może Pani spakować z domu ulubione piżamy, ubrania, kosmetyki, kubeczek i herbatę lub kawę) ale pod kątem pracy lekarzy, pielęgniarek i terapeutów, to są to miejsca, gdzie naprawdę zależy na pomocy chorym. Po uzyskaniu poprawy stanu zdrowia będzie Pani mogła również sama zadecydować o tym, czy terapia spełnia Pani oczekiwania, czy woli Pani zmienić terapeutę i w jaki sposób pracować dalej. Niewątpliwie wsparcie znajomych jest bardzo ważne i bardzo dobrze jest mieć znajomych, jednakże nie ma powodu, by nie ufać lekarzom i Szpitalom. Ja osobiście miałam doświadczenia rezydenckie w dwóch szpitalach psychiatrycznych: w dużym mieście i w bardzo małym. Jedyną różnicą jaką widziałam, było to, że w tym małym miasteczku było trochę spokojniej, był duży park i las obok szpitala, a w dużym mieście trochę więcej hałasu z ulicy i mniejszy park do spacerów i wyjścia na papierosa dla osób palących pod katem pracy to w obu miejscach wszyscy wykazywali podobne zaangażowanie.

Życzę dużo siły i dużo zdrowia,

Mirela Batog