rozpacz po 2 letnim zwiazku

[Lotte9330202]

Witam . Jestem osoba pracujaca w wieku 25 lat .

Od kad rozeszlam sie z moim chlopakiem nie potrafie sobie z tym poradzic bol nasilil sie gdy on zareczyl sie z inna i maja dziecko . 

Od roztania minelo 2 lata  nie potrafie sobie poradzic placze czesto placze , kazdego przyszlego partnera porownuje  z bylym i zawsze brkuje mi jego cech w terazniejszym . Nie chce m isie nic trace checi do zycia .

Pamietam 4 lata temu jak poznalam Pana M pracowalismy razem w Holandii na poczatku denerwowaly mnie jego natretne spojrzenia i zaczepki pozniej zostalismy para liczylismy wspolnie gwiazdy na niebie nie chcialam sie podac temu uczuciu gdyz moj brat ostrzegal mnie ze ten chlopak mnie skrzywdzi lecz uleglam . wbrew wszystkim zostalismy para w 2014 roku . Pierwszy nas sex byl po 2 miesiacah zwiazku wyjechalismy wowczs po powrocie z holandii do zakopanego wtedy pierwszy raz sie kochalismy , bylo cudownie . Z kazdym dniem kochalam go coraz bardziej , zabieral mnie na wycieczki ,kupowal upominki . Gdy plakalam przytulal mnie mocno imowilze jeo boli gdy placze , kiedy sie balambyl przy mnie . Wybralismy sie raz po prezent dl mojej mamy ta zrobil mi niespodzianke kupi 21 roz tyle ile mialam lat to bylo piekne . Jezdzil ze mna po lekarzach gdyz od zawsze mam problemy ze zdrowiem wowczas ortopedia. Po pewnym czasie zaczelismy sie starac o dziecka bez rezultatu teraz juz wiem co bylo przyczyna jestem chora na chorobe ktora sprawia ze zawsze moge byc bezplodna . Kilka razy prosil mnie o reke lecz odmawialam . Z biegiem czasu to co piekne zaczelo niknac , zaczal mnie popychac , obrazac , ponizac az doszlo do sytuacji ze mnie uderzyl poniewaz zabronilam mu pali marihuane na kuzynki weselu . przepraszal plakal ... Dalam mu szanse . Na rocznice pojechalismy do Pragi , swinoujscie poczulam ze dalej go kocham jestem szczesliwa potrafil mnie zaskoczyc zawsze pozytywnie . Nie trwalo to dlugo wrocil brak szacunku brak okazywania uczuc w koncu nie wytrzymalam wykrzyczalam ze mam dosc ze mnie niszczy wmawiajac ze nikt mnie nie lubi nie koha jestem glupia brzydka i nigdy nie znajde lepszego od niego . Po 2 miesiacach p oroztaniu znalazl kobite teraz juz narzeczona z dzieckiem. Pisal z nia gdy jeszcze byl ze mna , zabolalo mnie z eprzestal sie o mnie starac mowil ze mnie kocha lecz nie sznuje . Czekalam na to az wroci az zawalczy o mnie lecz to sie nie wydarzylo zwiazal sie z inna .

Prosze o pomoc gdyz nie potrafie sobie z tym poradzic mija 2 lata  a ja nadal cierpie

Edytowano Luty 5, 2018 przez Lotte9330202
bład ortograficzny

[Lotte9330202]

Poznalam jego rodzinee która pokochalam . Przepraszam za bledy . prosze pomozcie mi bo sobie nie radze

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@Lotte9330202

Szanowna Pani,

jeśli dobrze zrozumiałem, przeżyła Pani skomplikowany miłosny związek, który w dość dramatycznych okolicznościach został zakończony. Mówi Pani także o tym, że nie może uporać się z rozstaniem – ciągle myśli o byłym partnerze i porównuje go do innych mężczyzn. Relacjonuje Pani ponadto, że aktualnie nic jej się nie chce, traci chęci do życia i często płacze. 

Biorąc pod uwagę, że związek zakończył się około 2 lata temu, stany, których Pani doświadcza, wydają się bardzo niepokojące. To relatywnie długi czas, po którym zwykle udaje się uporać z zakończonym związkiem. W Pani wypadku tak się nie stało, jakby „żałoba” po stracie tamtej relacji nie została przeżyta, zakończona, lecz trwa przewlekle, powodując coraz większe cierpienie. 

Opisuje Pani dolegliwości mogące być objawami depresji, która mogła się pojawić w wyniku nieodżałowania straty partnera, co było doświadczeniem bardzo trudnym i bolesnym. W takim stanie warto zgłosić się po specjalistyczną pomoc – do psychiatry oraz do psychoterapeuty. Ma Pani prawo skorzystać z takiego wsparcia, by stopniowo uporać się ze swoim ogromnym cierpieniem i zamknąć rozdział minionej relacji. 

Dodatkowo warto zapoznać się z tematyką tzw. podatności na zranienie (zwanej również metaforycznie „kochaniem za bardzo”). Jeśli zagadnienie to Panią dotyczy lepsze jego zrozumienie może ułatwić poczynienie kroków naprzód.