związek, kłótnie, emocje

[pauula]

Mam wrażenie że jestem potworna dla mojego faceta. Mamy 25 lat, on 26. Od niecałego roku zaręczeni, planujemy slub w 2020 roku. 

Rzadko się kłócimy, ale jeśli już to lecą talerze. Jestem bardzo nerwowa, szybko się denerwuję. Czuję się źle ze sobą, chciałabym być spokojniejsza, mniej wszystko przeżywać, nie stresować się. Wczoraj się pokłóciliśmy tak, że kazałam mu się wynosić więc wyszedł i poszedł do naszego drugiego mieszkania, które stoi puste. Czekałam, aż wróci do północy, ale nie wrócił więc poszłam po niego piechotą. Wróciliśmy razem, on szybko zapomina. Przytuliliśmy się i poszliśmy spać. Dla niego jest już okej, ja siedzę w pracy i przeżywam to wszystko. Wczoraj poszło o to, że nie liczy się z moim zdaniem. Zaczęłam płakać, a on na to, że już go nie rusza mój płacz i ma to gdzieś bo jestem wiecznie niezadowolona.  Uważam, że przesadził, bo w ostatnim tygodniu prawie nic od niego nie chciałam, a nawet nic nie mówiłam, gdy wychodził wieczorami z kolegami. Czuję się nierozumiana i jednocześnie niekochana. Czasami czuję niepewność czy na pewno jest w stosunku mnie szczery, bo zdarzało mu się kręcić w mało ważnych sprawach. Ale jeśli kombinuje przy pierdołach, to może kombinować przy poważniejszych sprawach prawda ? 

Momentami mam też wrażenie, ze go zmusiłam do zaręczyn bo często o tym wspominałam, tak samo jak jego rodzice naciskali na deklarację z jego strony.  Z drugiej strony, wiem, że jest osobą która nigdy nie postępuje tak jak ktoś mu nakazuje. Wręcz przeciwnie, na złość zrobi odwrotnie... Nie wiem już co myśleć. 

Chyba chaotycznie to napisałam. 

Boję się, że to rozwalę. Ale nie wszystko też mi pasuje, nie mogę z nim porozmawiać bo te rozmowy zawsze kończą się kłótniami, a on mówi że zawsze mi coś nie pasuje i koniec rozmowy...