Ciężka choroba matki

[Agusia 22]

Dobry wieczór, Chchciałabym tu podzielić się swoimi doświadczeniami. Otóż moja 64 letnia mama chorujaca od paru lat na arytmie serca. 4 marca doznała bardzo rozległego zawału serca. Jeszcze w domu doszło 2 razy do zatrzymania krążenia mamę przewieziono na OIOM była pod respiratorem tam doszło do kolejnego trzeciego zatrzymania akcji serca. Udało się opanować sytuacje jednak od tej pory pozostaje nieprzytomna. Od 1 kwietnia przebywa w ośrodku ZOL jest tam poddawana rehabilitacji ma dobrą opiekę. Powiedziano mi, że jest taka możliwość aby obudziła się. Jednak mijają trzy miesiące a żadnej poprawy sytuacji nie ma. A nawet ostatnio wydaje mi się że jej  serce bije coraz słabiej i słabnie oddech. Jestem już zmęczona całą sytuacją i nieco przerażona. Nie wiem czy jest sens czekania na cokolwiek. Co jeszcze mogę zrobić?  Na co powinnam się przygotować?  Bardzo proszę o podpowiedź jak sobie radzić w takiej sytuacji?  

[Małgorzata_Margo]

Nikt nas wcześniej nie przygotowywał  do smutnych zdarzeń a które często zaczynają się pojawiać w naszym życiu. To choroby i śmierć. Dwa krótkie słowa a jak długie by o nich myśleć i rozmawiać. Doświadczasz teraz to czego nie chciałabyś i nigdy wcześniej o czymś takim nie myślałaś bo przecież przed Tobą zawsze była mama. A mama często wiedziała jak się zachować i najczęściej znalazłaby sposób by zaradzić. Role się jednakże odwróciły. To na Tobie spoczywa zadanie by pomóc. Piszesz, ze mama nie wybudziła się, a zatem bądź blisko niej tak często jak tylko możesz. Mow do niej, czytaj, opowiadaj o codzienności, dotykaj i trzymaj za rękę. Jesli masz własną rodzinę, dzieci które chodzą do przedszkola czy szkoły dziel się informacjami o ich postępach, pracach, które wykonują (np rysują obrazki). Zabieraj te prace ze sobą i opowiadaj co one przedstawiają. Jeśli mama zajmowała się ogrodem jakimiś uprawami to wspominaj co zaczyna rosnąć, jakie kwiaty i krzewy kwitną. Z kim ostatnio rozmawiałaś, kogo z jej znajomych na przykład spotkałaś. To ważne, bo utrzymujesz więź i dzielisz się z nią wszystkim czym dzieliłaś wcześniej. Mów o swoich planach mimo, ze ktos zacznie Ciebie uświadamiać, ze to nie ma sensu. To nie prawda. Chorzy nas słyszą. W ten trudny czas tylko to i aż to mozesz mamie to wszystko podarować. Obecnie ma dobrą i profesjonalną opieke. Pewnego dnia, gdy się wybudzi powinnaś myśleć o podobnej opiece dla mamy poza szpitalem. Powrót do zdrowia będzie długi wraz z konieczną rehabilitacją. Wspólnie z kimś przeglądaj oferty takiej pomocy zewnętrznej. Poproś kogos o pomoc, nie bierz wszystkiego na własne barki. Na pewno wśród rodziny i znajomych znajdziesz życzliwą osobę.